บททั้งหมดของ My Favorite Mistake: บทที่ 51 - บทที่ 60

Rhian's Point of ViewNaramdaman kong may malakas na brasong humapit sa aking baywang at hinila ako pataas.Ang nag-aalalang mukha ng binata ang aking nasilayan ng sandaling maimulat ko ang aking mga mata.'Logan.' Sigaw ng aking utak. Hindi ko inaasahan na siya ang sasagip sa akin.May mapait na ngiti ang sumilay sa aking mga labi. Kailangan ko pa bang mapahamak para lang lumapit at magpakita ito?Maraming tubig na ang nainom ko at sobrang nanghihina na ang aking katawan kaya tuluyan na akong nawalan nang malay.Hindi ko na alam ang mga sumunod na nangyari. Nagising na lamang ako nang marinig ko ang boses ng aking anak. Gusto kong imulat ang aking mga mata ngunit hindi ko magawa. Pakiramdam ko'y nawala ang lahat ng aking lakas."Tito Drew, bakit hindi pa po nagigising si mommy?"'Tito Drew? Bakit nandito si Drew? Nasaan ako? Si Drew ba ang nagligtas sa akin?' Nalilito kong tanong sa aking isipan.Ngunit hindi ako maaring magkamali, si Logan ang huli kong nakita. Si Logan ang sumagip

Rhian's Point of ViewNgayong araw ay lalabas na ako ng ospital. Maayos na ang pakiramdam ko at bumalik na muli ang aking lakas. "Rose, Okay na ba ang lahat?" Hindi na ako makapaghintay na makalanghap ng sariwang hangin. "Yes po ate, si Sir Logan na ho ang nag-ayos ng mga bayarin dito sa ospital. Pwede na ho tayong umuwi."Napatango lamang ako kay Rose. Kagabi pa umalis si Logan at hanggang ngayon ay hindi pa rin ito bumabalik. Nagkaroon na naman ng problema ang kanyang kumpanya sa Manila kaya napilitan itong lumuwas, ngunit nangako naman babalik ito agad.Napansin ko si Zane na abala naman ngayon sa kanyang cellphone. Kanina ay palakad-lakad ito sa loob ng kwarto."Zane, may problema ka ba?" Hindi ko mapigilang tanong ko dito. Maya't maya rin ito kung tumingin sa kanyang relo."Nothing, mommy." Tipid na tugon ni Zane. Lumapit naman sa akin si Rose saka bumulong. "Hinihintay niya ang kanyang daddy, Ate. Bago umalis si Sir Logan kagabi, nangako ito kay Zane na babalik siya bago ka

Rhian's POVSPG!Isang malakas pang ungol ang aking pinakawalan nang marating ko ang kasukdulan.Naramdaman kong tinggal na ni Logan ang kadena sa aking mga braso at paa.Muli itong pumaibabaw sa akin at saka muling naglapat ang aming mga labi.Muling nag-init ang aking pakiramdam dahil naging mapusok ang bawat halik niya.Napaliyad ako sa kiliting nadama nang ang kanyang mga dila ay naglakbay patungo sa aking tainga. "Uhhmm.." Hindi ko na naman pagilan ang umungol. Bahagya akong tumingala nang maglakbay ang kanyang mga labi sa aking leeg, habang ang kanyang kamay ay walang humpay na minamasahe ang aking dibdib."Ohh, Logan." Halos malunod ako sa kakaibang sensasyon na aking nararamdaman. Hinila ko ang lalaki pailalim upang ako naman ang pumaibabaw sa kanya.Hinawakan ko ang kanyang mga kamay at siya naman ang aking kinadena. "Oh fvck! Rhian. Anong ginagawa mo?" Paos na tanong ni Logan. Isang matamis na ngiti naman ang ibinigay ko dito. Kung inaakala niyang papayag akong ako lama

Rhian's Point of ViewIlang minuto na ang lumipas simula nang umalis sina Vera at Logan ngunit nanatili pa rin ako sa aking kinatatayuan. Hindi ako makagalaw. Kinapa ko ang aking dibdib dahil hindi ako makahinga. Parang pinipiga ang aking puso, halata kanina sa mukha ni Logan ang pag-aalala para kay Vera at sa magiging anak nito.Paano kung kay Logan nga ang batang iyon? Paano kung sila ang piliin nito kaysa sa amin ng aking anak? "Pumasok na po tayo sa loob, mommy." Boses iyon ni Zane na nagpabalik sa aking sarili mula sa malalim na pag-iisip.Pilit akong ngumiti sa aking anak. Ayaw kong ipakita sa kanya na nasasaktan ako. Kailangan kong maging matatag para sa aking anak.Nasasaktan ako sa katotohanan na may pakialam pa rin si Logan para kay Vera. Ni hindi na nga nito nagawang magpaalam sa amin ni Zane bago siya umalis kanina.Nanghihina akong pumasok sa loob at dahan-dahan akong naupo sa sala."Kukuha lamang po ako ng tubig, mommy." Sinundan ko lamang nang tingin ang aking anak hab

Third Person's Point of ViewGalit na galit si Vera nang umalis si Logan. Kahit anong pagmamakaawa niya dito na huwag siyang iwanan ay hindi pa rin niya ito napigilan.Bago umalis ang lalaki ay may kausap ito sa cellphone. Sigurado siyang si Rhian ang kausap nito. Nagngitngit na naman ang kanyang kalooban. Naisahan na naman siya ng babaeng iyon. Hindi siya makapapayag na maging masaya sila.Marahas niyang pinagtatapon ang mga gamit na mahawakan niya sa loob kwarto. Nasa ospital pa rin siya ngayon, kailangan pa ng ilang pagsusuri sa kanyang ipinagbubuntis.Maya-maya pa'y may kumatok sa pintuan ng kwarto ni Vera. Agad niyang inayos ang kanyang sarili sa pag-aakalang bumalik si Logan para sa kanya."Anong ginagawa mo dito?" Galit na tanong ni Vera sa bagong dating. Dismayado siya dahil hindi si Logan ang dumating kung 'di si Ryan Sandoval."Masama bang dalawin ko ang aking mag-ina?" Nakangising saad ni Ryan. May dala-dala siyang mga bulaklak para kay Vera."Hindi mo siya anak, Ryan. Si L