Third Person's Point of View"Kumusta ang mag-ina ko, Asher?" Tanong ni Logan sa kanyang kausap sa kabilang linya. Ngayong araw dapat sila magkikita ngunit nagkaroon siya ng malaking problema. Sakay siya ngayon ng kanyang private jet kung saan pabalik na siya ng Pilipinas."Ayos naman sila, boss. Halatang dismayado ang iyong mag-ina. Matagal ho silang naghintay sa inyo." Ani Asher sa kanyang amo. Ilang oras niyang sinundan ang mag-ina hanggang makarating ito ng safe sa kanilang tinitirhan. "Narinig ko ho na ayaw na kayo makita ng inyong anak."Napatiim-baga naman si Logan sa sinabi ni Asher. Hindi niya masisisi ang kanyang mag-ina kung galit ito sa kanya ngayon. Ngunit may mga bagay pa siyang dapat ayusin. Hindi pwedeng malaman ng kanyang mga kalaban na may anak na siya dahil tiyak na idadamay ito. Hindi pa niya kilala kung sino ang gustong sumira sa kanya kaya kahit gustuhin man niyang isama pabalik ng Pilipinas ang kanyang mag-ina ay hindi pa maaari."Bantayan mo silang mabuti. Sun

"Are you ready, Zane?" Tanong ko sa aking anak. Nakahanda na lahat ng aming mga gamit. Ngayon ang araw nang pag-uwi namin sa Pilipinas. "Yes, mommy." Tugon naman ni Zane. Hindi na ito makapahintay na makauwi ng Pilipinas. "Makikita ba natin sa Pilipinas si daddy?"Tumango lamang ako sa aking anak. Kahit uuwi na kami ng Pilipinas ay hindi pa rin ako sigurado kung makikita namin doon si Logan. Subalit ayaw kong mawalan ng pag-asa."Of course, honey. Siguradong matutuwa ang daddy mo na makita ka." Nakangiti kong saad dito.Hindi na mawala ang saya sa mukha ng aking anak, hindi ko maiwasan na kabahan. Paano kung mabigo kaming mahanap ang kanyang ama?"Let's go, mommy. I can't wait to see my daddy." Yaya sa akin ni Zane.Habang nasa eroplano kami ay tahimik lamang ang aking anak. First time niyang makasakay ng eroplano, mabuti na lamang at hindi ito nanibago sa pagbyahe.Naghihintay na sa amin sa airport si Blake. Dahil nasa Pilipinas na ito ay siya na lamang ang magsusundo sa amin.Bala

Rhian's Point of View"Sino siya bro? Sh*t! bakit kamukha siya ni Logan!" Hindi mapigilan na sambit ni Elijah. "Kanino siyang anak?"Samantalang si Rhiegn naman ay nakatulala lamang habang pinagmamasdan ang aking anak."Anak siya ni Rhian." Seryosong saad ni Cedrick sa kanyang mga pinsan. Napako naman sa akin ang kanilang mga tingin. Bakas sa kanilang mga mata ang pagtataka. Marahil ay nagtataka ang mga ito kung bakit kamukha ito ni Logan."Ate, ang gwapo talaga ng mga Montereal. Sino ba ang ama diyan ni Zane?" Bulong sa akin ni Rose."Tumahimik ka nga diyan, baka marinig ka nila." Saway ko naman dito. "Kunin mo muna si Zane. Kakausapin ko lang sila.""Naku! kahit sino diyan ang ama wala naman tapon at kabigin sa kanila." Kinikilig na sambit ni Rose. Sinamaan ko naman ito nang tingin. Nakangusong kinuha nito ang aking anak. "Zane, halika ka, mag laro muna tayo."Agad naman sumama ang aking anak kay Rose. Pagkaalis ng mga ito, saka ko naman binalingan ang magpipinsan."Hoy! Para kayon

Rhian's Point of ViewNarito ako ngayon sa harapan ng resthouse ni Logan kung saan niya ako dinala noon.Hindi ko alam kung bakit dito ako dinala ng aking mga paa. Umaasa akong naririto ang lalaki. Malaki ang hinala kong tinatago lamang siya ng kanyang mga pinsan.Nilibot ko ang aking paningin sa paligid, napansin kong maraming mga taong nakabantay doon. Mas lalo akong nagduda na naririto lamang ang lalaki.Maya-maya pa'y lumapit na sa akin ang guard. Marahil ay nagtataka ito kung bakit ako naroroon.Isang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan bago ako tuluyang bumaba ng aking sasakyan."Miss, anong ginagawa mo rito? Bawal hong tumambay diyan.""Hindi ho ako magtatagal, manong. Nagpunta ho lamang ako dito dahil gusto ko sanang malaman kung nandiyan si.. L-Logan Montereal."Sinuri naman akong mabuti ng guwardiya pagkatapos ay umiling-iling ito sa akin."Pasensiya na ho, wala dito ang hinahanap mo. Makakaalis ka na, miss.""Si manang Dulce na lamang ho, manong. Pakisabi gusto

Rhian's Point of View"You may now kiss the bride." Saad ng pari matapos ang mahabang seremonya.Malapad akong napangiti nang maghalikan na ang bagong kasal, pagkatapos ay narinig ko ang malakas na palakpakan ng mga taong naroroon."Congratulations sa inyong dalawa." Nakangiti kong saad nang lapitan ko ang bagong kasal. Masaya ako para kay Blake ngunit hindi ko maiwasan na malungkot dahil alam kong mawawalan na ito nang oras sa amin, lalo na sa aking anak. Subalit naiintindihan ko naman ang lalaki dahil wala naman siyang responsibilidad sa amin ng aking anak, nasanay lamang kaming nandiyan siya palagi sa aming tabi."Thank you, Rhian. Siguradong ikaw na ang susunod na ikakasal." Nakangiting tugon naman ni Atasha. "Huwag mong madaliin ang pag-aasawa, Rhian. Magpokus ka muna sa iyong anak." Sabat naman ni Blake. Hindi naman sa pinipigilan ng lalaki na mag-asawa siya, dahil alam nito ang mga naging paghihirap ng dalaga noong nagbubuntis pa lamang ito. "Siguraduhin mong mahal ka talaga