Dahil absent si CJ kahapon, kaya excited siyang pumasok pagka gising niya. Hindi niya binanggit na excited siyang makita ang mga kapatid niya but alam kong iyon ang rason bakit excited siyang pumasok. May bago siyang uniform at gamit sa slwelahan. Pinabilhan siya ni Rod. Lahat nalang talaga gusto niyang gawin para sa anak niya. Ilang araw palang mula ng malaman niyang anak niya ito, heto’t kulang nalang pati mundo ay ibigay. "My son looks so happy. I wonder why?" ani ni Rod nang tumabi siya kay CJ sa hapagkainan. "Kasi papa na miss ko ang school," nakangiting sagot ng anak ko. Nanlaki muli ang mata niya ng madulas na naman siya at tawagin niyang papa ang papa niya instead of mister. Kita ko ang pag ngiti ni Rod. "Talaga? Namiss mo ang school?" "Yes po mister," natawa ako ng balik mister ulit siya. Pinabayaan ko nalang sila mag-usap at kumain na rin. Kinakabahan ako oras na malaman ni CJ na hindi na nag-aaral ang mga kapatid niya sa St. Lauren. Tiyak na magtatanong siya sa aki

Tahimik. Sobrang tahimik sa loob ng sasakyan. Tumingin ako kay Rod at nakitang niluwagan niya ang necktie niya at galit siya. Iyong galit na konti nalang ay sasabog na. Nga naman, nitong nakaraan lang, bumabalik na kami sa dati and now, malalaman niya na may sikreto pa pala akong tinatago sa kaniya. Nasa kandungan ko si DJ habang nasa likuran si Juni at CJ. “Mama, CJ mentioned that that uncle is his dad. Why?” alam kong narinig ni Rod ang sinabi ng anak. “Kuya, he’s our papa.” Si CJ ang sumagot. Nakita kong bahagyang natigilan si Rod nang marinig ang anak. “Papa?” si DJ at tumingin kay Rod. “He’s mean so how can he be our papa?” tumingin si Rod sa amin ngunit ang matatalim niyang tingin ay naka direkta sa akin. Nag-iwas tingin ako sa kaniya. “Mag-usap tayo mamaya,” ang sabi niya sa akin. Pinaandar niya ang sasakyan niya pauwi sa bahay niya. Si DJ ay nakatitig kay Rod buong byahe. Pinagmamasdan niya ang mukha ng papa niya tapos minsan ay iiling. Hindi naman kasi galit si Danie

"Ma, bakit ka nandito?" tanong ni Rod. "Nabalitaan ko ang nangyari kanina. Ipapakulong ni Clarissa, si March?" "I already fixed it ma. Nothing to worry about." Si Rod habang nakatingin sa mama niya. "Hindi pwede iyon, Rod. Paano kung si March lang ang nandito kanina at mga bata, e anong nangyari? Baka may nangyari ng masama sa kanila!" Naitikom ko ang labi ko habang nakikinig kay attorney na galit na galit. "Kapag ako talaga napuno, ilalabas ko lahat ng baho niyang babaeng yan." "Ma," si Rod na pinipigilan ang mama niya at stress na stress na talaga si attorney. Tumingin si attorney sa akin saka sa anak niya. "Ayusin mo 'yang asawa mo, Rod. Oras na hindi kayo na divorce sa loob ng tatlong buwan, ilalayo ko si March sa 'yo." Banta ni attorney bagay na inangalan ni Rod. Kahit ako rin ay nagulat. "Ma naman," "March shouldn't settle for less, Rod. You can be the father of your children but I will never let you make Marcha as your mistress. Kaya divorce your wife and marry March a

"Nakaka-stress talaga ang araw na ito. Alis na tayo, hija?" tanong ni attorney. "Wala po ba kayong kukunin sa principal?" tanong ko kasi parang hindi naman siya nakaabot sa principal's office because of what happened. "Saka na. Wala na ako sa mood dahil sa babaeng iyon," ang sabi niya sa akin. Bumuntong hininga ako at tumango. Umalis kami ni attorney hindi para umuwi. Pumunta lang kami ng Lifestyle para kumain. Kinausap lang niya ako tungkol sa mga bata. Tinanong niya ako kung kailan ang birthday, anong nangyari matapos kong umalis ng Cagayan de Oro at sino ang mga tumulong sa akin. I didn't answer her the truth. Ang iba doon, puro na kasinungalingan. Kung sasabihin ko sa kaniya lahat, malaki ang chance na malaman nini Rod na quintuplets talaga ang isinilang ko. I still look for the possibility na baka e trace ako ni attorney. Matapos naming mag-usap, agad na nagpaalam si attorney na aalis muna siya at kailangan niyang bumalik sa trabaho niya. Hindi na ako nag abala pa na tanung

Tatlong araw na ang nakalipas mula no’ng prenatal, balik ulit ako sa boarding house. No signs of Rod. Hindi ko mapigilang isipin kung nasaan na siya. Gusto ko na siyang makita. Hindi ko alam bakit. Naiiyak tuloy ako dahil miss na miss ko na siya. “Carbonara?” si Euclid na kumatok pa sa kwarto ko para lang bigyan ako ng pagkain. Hindi ko alam bakit pero lagi nalang niya akong binibigyan ng pagkain. Sa labas kami kumain kasi hindi siya pwede sa kwarto ko. Mahigpit iyon pinagbabawal ng landlady. “Salamt Yu,” nakangiting sabi ko. “Kamusta ang baby?” aniya “Maayos naman,” nakangiti ako ngayon. “Pwede ba ako maging ninong nila?” tanong niya. Natawa ako at tumango. Oo naman, bakit hindi? “Oo naman, Yu,” sabi ko at kumain. “Ang sarap. Saan mo nabili ito?” “Niluto ko,” aniya sabay ngiti. Nagulat ako. “Marunong ka pala magluto. Naku pwede ka na mag-asawa,” “May hinihintay ako,” “Sino?” tanong ko sabay subo. “Secret,” sabi niya at ngumiti, tuloy kita ko ang dimple sa pisngi niya. “M