Hindi ko pa rin pinapansin masiyado si Rod kahit pa sabihin niyang nagawa niya lang niya iyon out of anger and jealousy. “Why are you so quiet? Sorry na,” he said. “Rod, hindi pa rin excuse iyon.” Naiinis talaga ako. Dahil iyon lang? Magpapakamatay na siya? Napabuntong hininga siya at hinawakan ako sa kamay. “Alright. Sorry,” sabi nito. “Kahit na Rod. Next time, ayaw ko ng gawin mong excuse iyon para ilagay sa kapahamakan ang buhay mo. Parang iyon lang?” Kumunot ang noo niya. “Iyon lang…” ulit niya. “Hindi iyon ‘iyon lang’, March. Kung kaya mong makita akong masaya sa piling ng iba, ibahin mo ‘ko,” Napabuntong hininga ako. “I’m sorry pero hindi ko talaga gusto iyon, Rod. Kahit na anong mangyari sa akin, pilitin mong mabuhay. Ano ka ba?!” Kulang nalang umiyak ako sa harapan niya. Bumuntong hininga siya at dinala ako sa dibdib niya at hinaIikan sa ulo. “Fine. Uwi na tayo,” mahinang sabi niya. Tumango ako. Pabalik na kami sa bahay niya at dumidilim na rin. Pero sa labas ng gate

Hindi nawala sa isipan ko ang larawan na iyon. Nakabalik na si attorney sa tabi ko at kahit siya ay nagtataka bakit ang tahimik ko na ngayon. “May problema ba, hija?” “Wala po, attorney,” “Mukhang ang lalim yata ng iniisip mo?” Napatitig ako sa kaniya at naisip na magkaibigan nga pala sila ni mama. Kilala din ba ni attorney si Miss Tanya dati? “Attorney, hindi ba po magkaibigan kayo ni mama? Gaano na po kayo katagal magkakilala?” “Hmm.. Your mom and I? Well… Dati kong kaibigan si Virginia noong bata pa ako but since lumipat kami sa Bataan no’ng 10 years old ako, kaya nawalan na kami ng contact ng mama mo sa isa’t-isa… e noon hindi pa naman masiyadong uso ang internet,” I see. Tumango ako. “So when I came back here in CDO, asawa ko na si Martin at naroon na si Rod. Nagkita kami ullit ni Virginia at ayun na, may anak na siya which is ikaw.” Kung ganoon, hindi niya kilala si Miss Tanya? Kasi kung si mama ang nasa litrato na hawak ni Miss Tanya, nasa around 17 years old siguro si

Hindi ko alam anong sasabihin o gagawin ko habang nakatingin sa mag-ama ko. Napabuntong hininga ako at napailing nang makita si Rod na tinutusok tusok ang pisngi ni BJ ngunit tinatampal ni BJ ang kamay niya paalis. “Hayaan mo na sila,” si Junisa na natatawa. Nasa tabi niya si AJ, natutulog. Pinakita ko sa kanila ang kaganapan sa kwartong ito. “Oo nga March,” sabi ni Eya at sa likuran niya si Symon, nakatayo habang karga si EJ na natutulog na. “Tito, the cruise ship is big! (snores)” natawa si Euclid. Nag video call kami ngayon para ipaalam sa kanila na maayos na si BJ. At lahat ng mga anak ko ay natutulog na sa tabi ng mga tao na pinagkakatiwalaan ko. “Salamat sa pagbabantay sa mga anak ko,” sabi ko sa kanila at sabay silang nag react na kesyo, hindi big deal iyon sa kanila. Nang matapos ang tawag, agad kong hinarap si Rod at si BJ. Naiinis na si Blake sa kakulitan ng papa niya but si Rod, aliw na aliw dito. “Ma, this dude is poking my face,” nakasimangot na sabi ni BJ. Pabulon

Teka.. “Kuya, it’s weird.. Why are you calling that dude as manong?” si BJ na tumingin pa sa kuya niya ngunit nakayuko pa rin ang ulo dahil hinahawakan ito ni Elias. “And why are you calling manong as dude?” Lumingon si BJ sa akin. Ako ang nahihirapan sa sitwasyon niya dahil hindi talaga pinapakawalan ni EJ ang ulo ng kapatid hangga’t hindi ito nagso-sorry. “Ma! Kuya is we- “BJ, mag sorry ka na,” sabi pa ng panganay ko. Nauubusan na ng pasensya kay Blake. Hilaw akong ngumiti kay Rod. Sa mukha niya talaga, hindi na niya alam paano magri-react sa mga anak. “Teka- Hindi ko na matuloy-tuloy ang sasabihin dahil sa mga anak kong may sariling mundo at magsasalita kung kailan nila gusto. “Sorry,” si Blake. “Manong.. BJ, Sorry manong,” si EJ “Manong,” panggagaya ni BJ. “Sorry manong,” “Ayan. Good boy na ang baby ni kuya,” sabi ni Elias at malapad ang ngiti habang ginugulo ang buhok ni Blake. Ngumiwi si Blake kasi alam naman niyang si Rod ang papa nila, panay dude lang talaga siya

Dumating si attorney at naabutan niya sina Rod at ang apat na anak ko na nagyayakapan. Nanlalaki ang mata niya at wala siyang salita habang lumalapit sa kanila. “Elias,” turan ni attorney sa batang sabi niya ay nakikita niya si Rod no’ng kabataan. Nakikita niya talaga lalo’t dugo naman ni Rod si EJ. “Visitor?” si EJ na nakatingin kay attorney. “Oh my God!” “Why-“ halos hindi maisawika ni attorney ang sasabihin niya. Gulat na gulat talaga siya habang nakatingin kay EJ. Tumingin siya sa akin, pabalik kay EJ. She’s really speechless. Nakaka-guilty kasi ilang ulit na ako nagsinungaling sa kanila. “Hi po. Why are you here?” si EJ na nagtataka. “Kuya, who is she?” si Blake. “She’s the visitor I was talking to,” “Yeah.. hindi mo siya nakita no’n sa school, BJ?” si DJ na lumapit pa sa kapatid. “No,” “That’s what you get kasi hindi ka attentive sa class,” EJ na sinimangutan si Blake. “I am kaya. AJ was talking to me that time cause Dareng was annoying her,” “And why Dareng did th