บททั้งหมดของ ARAW-ARAW KANG MAMAHALIN: บทที่ 21 - บทที่ 30

[Tyler pov]Galit na galit ako sa mga nalaman ko. Nang magpasagawa akong muli ng malalim na imbestigasyon tungkol sa pamilyang Gustin ay hindi ko inasahan ang malalaman ko.Si Maya ay isa palang tunay na Gustin. Ang anak ni Mrs. Gustin na si Patrick ay lumayas noon para lumayo kasama ang nobya na si Maria. Pero hinanap ang dalawa ng mag- asawang Gustin ng magsimulang bumagsak ang mga negosyo nito. Nais gamitin ng mga ito ang sariling anak para isalba ang naluluging negosyo. Hindi pumayag si Patrick na ipakasal sa iba ng magulang dahil ikakasal na ito kay Maria na nagdadalantao na. Na-aksidente at namatay si Patrick. Ang sinisi ng mga Gustin sa pagkamatay ng kanilang anak ay si Maria na noon ay buntis. Sapilitan na kinuha ng mga ito ang isa sa kambal na si Hannah at naiwan si Maya sa ina. Dahil sa ayaw ni Maria na malayo sa isa pang anak ay namasukan ito bilang kasambahay sa mansion ng mga Gustin at tiniis ang pagmamalupit ng mga ito.Kuyom ang aking kamao kanina pa simula ng umalis ang

(Tyler pov)Hindi ko magawang alisin ang tingin ko kay Maya. Pinagsasawa ko ang mga mata ko sa ganda niya. Kung ito ay mabilis na nakatulog, ako naman ay hindi, naghahalo kasi ang pananabik ko at tuwa ngayon. Simula ng ikasal kami ay isang beses pa lang kaming nagsiping. At oo, inaamin ko na nasasabik akong maulit iyon. Pero sa ngayon ay magkakasya muna ako sa ganitong set-up namin. Ayaw ko siyang biglain, o pilitin sa bagay na ako lang ang may gusto. Pareho kaming nakatagilid ng higa at nakaharap sa isa't isa kaya nakikita ko ang kabuohan ng kanyang mukha. Kahit namumula ang pisngi at putok ang gilid ng labi ay hindi ito nakabawas sa ganda niya. Napatiim-bagang ako. Muling nabuhay ang galit ko para sa taong gumawa nito sa asawa ko. Sa oras na malaman ko kung sino ito ay magbabayad siya.Hindi ko na napigil ang sarili ko na haplusin ang kanyang mukha. Pangako ko sa sarili ko na gagawin ko ang lahat para protektahan siya. Mamahalin ko din siya hanggang sa huli at hindi na magmamahal pa

[Maya pov]Sobrang saya ko dahil pinayagan na ako ulit ni Tyler na pumasok sa University. Pero napansin ko na medyo iwas na ang mga estudyante sa akin simula ng malaman nila na asawa ko ni Tyler. Sa totoo lang ay sabik na sabik akong bumalik sa pag aaral. Hindi lang kasi ito para sa sarili ko, para din ito sa kanya. Gusto ko maging karapatdapat na babae sa kanya. Hindi man ako mayaman ay sisiguraduhin ko na makakapagtapos ako para mas marami pa akong matutunan at balang araw ay makatulong din ako sa kanya.Kinuha ko ang cellphone ko ng tumunog ito. Nagpadala ng message si Tyler. 'I miss you' iyon ang mensahe niya na agad kong nereplayan ng 'I miss you too. Palagi ko ng dala ang cellphone na binili sa akin ni Tyler. Mahigpit n'yang bilin sa akin ay tatawag agad ako sa kanya sa oras na may mangyari na hindi maganda sa akin katulad noong nakaraan.Naiilang na tinakpan ko ang kwintas sa leeg ko, maging ang kamay ko na may singsing ay nilagay ko sa aking likuran. Si Tyler kasi ay itinalaga

(Maya pov)Lahat ng nakakasalubong ko dito sa unibersidad ay binabati ako sa nalalapit naming kasal ni Tyler. Nalaman ng lahat na ikakasal ulit kami dahil laman ng lahat ng balita sa telebisyon, mga magazine, at social media ang tungkol sa kasal namin.Agad akong hinalikan ni Tyler sa labi ng dumating siya para sunduin ako. Noong una ay nahihiya ako kapag nilalambing niya ako sa harap ng ibang tao o kung may nakakakita. Pero ngayon ay sanay na ako at balewala na lamang sa akin."I miss you and I love you." Nakangiting sambit niya matapos humalik. "Dumating na ang wedding dress na susuotin mo sa wedding natin. Sukatin mo agad pagkauwi para makita ko kung gaano ka kaganda habang suot ito.""Di'ba bawal 'yon?" Kumunot ang kanyang noo kaya nagpaliwanag ako. "Ang sabi nila kapag sinukat daw ang wedding gown bago ikasal ay hindi daw matutuloy ang kasal." Malakas na natawa si Tyler kaya napanguso ako."Kasabihan iyan para sa mga hindi pa mag- asawa." Marahan niyang pinisil ang pisngi ko. "Mag

[Tyler]KANINA pa ako hindi mapalagay. Nang mawalan siya ng malay ay agad na dinala ko siya rito sa hospital. Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ng nalakad ng pabalik-balik ang pasilyo ng hospital habang hinihintay ang doktor na sumusuri sa asawa ko. Sobra akong nag-aalala ngayon, gustong-gusto ko ng pasukin ang kwarto kung nasaan si Maya."Relax, Tyler. I'm sure your wife is safe." Pag-aalo ni Kier sa akin habang tinatapik ang balikat ko."Yeah. So, don't worry, matutuloy ang honeymoon niyo." Biro ni Grant, alam ko na pinapagaan lang nito ang loob ko.Nang makita ko ang doktor na lumabas ng silid kung nasaan si Maya ay halos takbuhin ko ito para lapitan. "Doc, how's my wife?" Agad kong tanong na puno ng pag aalala. Ilang beses akong napalunok ng hindi ito sumagot, kaya naman kung ano-ano na ang pumasok sa isip ko. "Please, tell me she's okay." Parang batang pakiusap ko pa, parang anumang sandali ay iiyak ako. Hindi naman ako ganito mag alala sa ibang tao bukod sa mommy at daddy