All Chapters of WS1: Wife In A Contact: Chapter 21 - Chapter 30

Isang halik ang nakapag pagising sa akin. Nag unat ako bago iminulat ang mga mata and the first thing I see is his deep green eyes. "Good morning." Bati ko sa kanya ngunit tinugon n'ya 'yon ng halik. Napangiti ako ng bahagya. It's been a month, maayos naman at walang problema. Ewan pero para sa akin meron. It's a big deal for me. Ang hinihintay ko na three words until now wala akong natatanggap mula sa kanya. Minsan nga iniisip ko baka sadyang hindi na kailangan sabihin, ipinaparamdam na lang. He's a perfect husband for me. Maalaga, maalalahanin. Hindi s'ya nagkulang ng paalala, hindi s'ya nagkukulang bilang asawa.Ngayon ko lang rin napansin na nakabihis na ito kaya pinasadahan ko ang kanyang suot. "I have a morning meeting with a client, hindi na kita ginising dahil mukhang napagot kita kagabi." Sabay taas-baba ng kilay pagkasabi n'ya noon. "Then I'll be there at eleven o'clock." Tumango ito sa sinabi ko at hinalikan ako sa labi. "H'wag mo pagudin ang sarili mo. Just take a r

Nakataas ang aking kilay habang nakatingin sa babae na maarteng naglalakad palapit sa pwesto namin ni Thunder. This woman is pain to my ass everytime and everywhere. Ang kapal ng mukha kasi akala mo nama'y maganda. Halata rin na peke ang boobs at pilit na iniluluwa para lang maakit ang asawa ko. "Hi, Thunder." Bati nito na akala mo'y hindi ako nakita at agad na hahalikan sana si Thunder sa gilid na naman ng kanyang labi ng harangan ng asawa ko ang labi niya upang sa likod ng palad ni Thunder tumama ang labi ng higad. "Respect my wife, she's right here." Turo ni Thunder sa akin. Nakakunot ang makapal na akala mo'y caterpillar na kilay ni Christine. " I thought she's just your assistance babe." Maarte pa na tanong nito habang iniipit ang dibdib na fake at parang gusto ng isubsob 'yon sa mukha ni Thunder. Sarap tadyakan talaga. What's wrong with this woman, nakaka embyerna! I glanced at Thunder, he caressed my hand and gave me a smile. Pwes ako, hindi ako natutuwa. This is our date k

"Aling Nena!" Masigla ko na sabi habang naglalakad palapit dito. "Naku, lalo kang gumanda ng mapunta ka dito." Pinisil ko ng bahagya ang pisngi ng matanda. "Nambola ka pa talaga Aling Nena." Naiiling ko na sagot at iginaya siya papunta sa may sofa. "Padalawang beses ko na rito pero hindi ko pa rin maiwasan ang mamangha sa ganda nito." "Manghang-mangha rin ako dito nay, noong unang beses ko dito." Tumatawa na saad ko. "Halika po, dito ang inyong magiging kwarto." Sabi ko pa at ramdam ko naman ang pagsunod niya sa akin. "Salamat hija, nga pala asan ang asawa mo?" Pagtukoy nito kay Thunder. "Maaga po siyang umalis dahil nagkaproblema sa kompanya." Tumango-tango ito sa sagot ko. "Magpahinga muna kayo nay, wala naman kayo masyadong gagawin dito. Baka maboryo pa kayo, sabi ko kasi kay Thunder na okay lamang akong mag isa pero makulit at talagang pinapunta pa kayo agad-agad dito.""Oo nagulat nga ako ng kaunin agad ako ni Jason. Akala ko naman kung ano na ang nangyari kaya dali-dali ako

"Don't look at me like that." "Then tell me what happened? Para saan pa at naging asawa mo ako kung ililihim mo lang din naman!" " I will tell you soon, not right now." I rolled my eyes at him in the nineth time. Hinding-hindi ko mapaamin at talagang inililihim niya sa akin. "Sa sofa ka matutulog ngayon." Inis ko na sambit bago tumayo at nagtungo sa malawak na kama. Napagpasyahan kasi ni Thunder na dumito sa hotel kesa ang umuwi sa condo. Si Jason lang at ang ibang tauhan niya ang bumalik sa condo upang kuhanin ang importante na bagay, na hindi ko naman malaman-laman kung ano ayon. Nakita ko naman na umayos ng pwesto si Thunder mula sa sofa at nahiga nga. Ganun ba talaga ka kumplikado ang lahat? Oo nag aalala ako sa nangyari sa kanya at sa susunod pa na pwedeng mangyari, all I need is to know what really happened ngunit matigas ang ulo nito at hindi talaga sabihin. "Fine, come here. I won't ask. Hihintayin ko na lang na sabihin mo." Nilingon niya ako. Sa sinabi ko na yun ay na

"Don't cry, Summer. There's no use, hindi ako madadala sa kakaiyak mo." Walang buhay nitong sabi sa akin. Pinunasan ko ang aking luha at umayos ng pagkakaupo. Halos manakit ang buong katawan ko at manghina. He took me backwards ng wala man lang pag iingat. Not just once at hindi ko na yun halos nabilang. Walang awa at lapastanganan niya akong ginamit.Parang hindi si Thunder ang tao na nakaniig niya, napakalayo ng nangyari ngayong gabi sa palagi nilang ginagawa. Binaboy siya nito ng walang pakundangan. Hinayaan lang niya na lumabas si Thunder. It passed twelve midnight at ilang oras din pala siya nitong inangkin ng paulit-ulit. Paika-ika man ay pinilit ko ang tumayo habang takip ng makapal na kumot ang aking buong katawan. Lumapit ako sa pintuan at bubuksan sana yun ngunit nawalan ako ng pag asa na kahit konting siwang ay hindi yun magbukas at nanatiling nakasarado. Napa takip ako sa aking bibig at napahagulhol. "T-Thun! Open the door!" Katok ko, nagbabakasakali na papakinggan niya