All Chapters of WS1: Wife In A Contact: Chapter 31 - Chapter 40

I'm just standing at the glass window here at Thunder's condo. Nag iisip.Nagbabakasakali.T*nga ba ako para mag stay sa condo niya. Sa piling ng nag iisang Thunder Revamante. Makakaya ko ba na sikmurain ang palihim nilang pagkikita?Even Sunny, hindi man lang niyang magawa na sabihin ang totoo. She visit me sometimes kahit na nandito si Thunder at para akong nasosofocate kapag magkakasama kaming tatlo sa loob ng condo na ito.Hindi ko magawa na komprontahin siya, she’s my best friend at itinuturing ko siyang kapatid.After the scene at the hospital, hindi na lang ako pumalag at nagreklamo pa. Ayoko rin naman na totohanin ni Thunder ang sinabi niya kaya mas pinili ko ang manahimik. Until now, no one knows about my situation. Only Cloud na ilang araw rin na walang paramdam ngunit hindi ko naman yun inaasahan mula sa kanya. Nagtataka lang rin ako sa seryoso nitong pagkilos at sa bawat sinasabi nito. He knows my situation at thankful ako kasi hindi siya dumadaldal. "What are you thin

“Sunny, sabay ka na sa amin after this para naman may makausap ako. Hindi kasi masyadong naimik ito.” Pagtukoy ko kay Thunder. Hindi ko alam kong saan ako humugot ng lakas na yakagin si Sunny pero wala, hindi ko na masikmura ang ginagawa nito. Pinilit at pinipilit ko na mag stay kahit na nagmumukha akong tanga kakapilit ng sarili ko and what if umamin sa akin si Sunny? I’m not ready, hindi ako handa sa pwedeng mangyari. Matagal na kaming magkaibigan at ayoko na masira lang ‘yon ng dahil sa lalaki. Sa lalaki na mahal namin pareho. That’s why I decide, kahit mahirap kakayanin ko na iwanan at hayaan silang dalawa na maging masaya. Simula at sapol naman alam ko, alam ko na asawa lang niya ako sa kontrata. Ako lang ang masyadong naghangad na mas higit pa sa asawa ang ituring niya ngunit sadyang hindi ko siya mapipilit na mahalin ako pabalik.Thunder grabbed my waist at hinila ako palayo kay Tj, mabilis ko namang hinabol ang malalaki na hakbang ni Thunder hanggang sa dalahin ako nito sa

I just wore a plain white tee shirt at short-shorts bago napagpasyahan ang lumabas ng unit, simula kanina ay hindi ko pa ulit nakikita si Thunder and Sunny texted me na may bonfire raw sa gilid ng beach. Sumakay ako ng elevator at ng pasara na ‘yon ay may humarang na kamay sa pinto ng elevator kaya bumukas ‘yon ulit. It was Jason na parang hapong-hapo. Hindi naman ako umimik at pinakiramdaman lang ito. Nakatayo siya sa bandang likod ko at pakinig ko ang malalim niya na paghinga.Nang bumukas ang elevator hudyat na nasa ground floor na ay mabilis na lumabas ito, napa iling na lang ako at agad na nagtungo sa tabi ng dagat. Sabi kasi ni Sunny ay katapat lamang ‘yon ng hotel na tinutuluyan namin. “Wala ka man lang dala na jacket.” It was Cloud, seryoso ang mga mata nito na nakatingin sa harap habang sinasabayan ako sa paglalakad. “Hindi naman malamig.” Dahilan ko kasabay ng pag hampas ng malakas na hangin kaya napayakap ako sa aking sarili.“Convince yourself.” Sagot pa nito bago humi

Nagising ako bandang alas-syete ng umaga. I do my morning routine and also checked my phone ngunit wala man lang reply mula kay Thunder. Hindi ko man lang din ito naramdaman o nakita sa loob ng room na tinuluyan namin. No sign of him, akala ko pa naman ay magkakausap kami but I’m wrong.Walang tanda niya na siya ay umuwi rito kagabi. Ano ba ang aasahan ko?Marahil ay si Sunny na nga ang pinili nito at hindi ako. Sa isipin na ‘yon ay gusto kong tampalin ang aking bibig. Bakit ko nga ba sinabi ang bagay na ‘yon?No doubt, na pipiliin niya talaga ang kaibigan ko dahil magpapakasal sila. Samantalang ang kagaya ko na kasal lamang sa papel ay maghahangad pa ng mas higit doon. Hindi man lang sumagi sa isip ko noon na kaya ako na sa posisyon na ito dahil lamang sa isang kasunduan, ‘yon lang at wala ng iba and after that papakawalan na niya ako kapag nakuha na niya ang mana nito. Ilang minuto akong nag-isip kong tama ba ang gagawin ko ngunit dinala na sadya ako ng mga paa ko sa harap ng pi

“Ms. Saavedra, may nagpapa bigay po.” Malawak ang ngiti ko na sinalubong si Bea. Kinuha ko mula sa pagkakahawak niya ang isang bungkos ng bouquet. I smell the white rose inside of it at talaga namang pinabanguhan pa ni kumag. “Thank you, Bea.” Nakangiti ko pa na sambit. “Araw-araw na ‘yan ma’am. Para namang pupunuin na ni sir ang inyong bahay niyan.” Napailing ako sa panunukso ni Bea. “Shh, wag kang maingay.” Suway ko bago naglakad patalikod rito at naupong muli sa aking swivel chair. Kinuha ko ang aking cellphone at may hinanap na pangalan roon. I dialed his number and after a few rings he answered. “Hindi ko alam sa’yo kung bakit hindi ka pa natigil alam mo naman ang paulit-ulit na sinasabi ko.”“At sinabi ko rin na hayaan mo ako.” Anas na boses sa kabilang linya. “Yeah, magkano naman ang naging discount mo sa isa na ito? Don’t tell me na double na naman ang bayad mo dito?” Nakaingos ko na sagot. I heard him chuckled in the other line kaya napailing ako. “Mas maa-appreciate