Vernice Point of view “Saan ba kasi tayo pupunta at kailangan pa talaga na couple shirt ang suot natin?” Nagmamaktol kong tanong habang hila-hila ni Zac ang aking kanang kamay.“It’s our last night here in Europe so let’s enjoy this night.” Nakangiting sagot ni Zac na tila walang pakialam sa nakasimangot kong mukha at sa walang humpay na kakareklamo ko. Tinatamad kasi ako na lumabas ngayon at gusto kong matulog kaso mapilit ang isang ‘to kaya wala na akong nagawa ng hilahin na ako nito at hindi ko alam kung saan kami pupunta.Nawala ang inis ko ng tumambad sa akin ang malawak na karagatan at ng mga oras na ito ay nagtatakip silim na kaya nagsabog ang kulay kahel sa buong kalangitan. Nag-aagaw na ang liwanag at dilim kaya natural na romantic ang dating ng buong paligid.Literal na umawang ang bibig ko dahil sa labis na pagkamangha, ito kasi ang unang pagkakataon na nasilayan ko ang paglubog ng araw mula dito sa dalampasigan. “Do you like it?” Masuyong tanong sa akin ni Zac habang pare

“Three thirty na ng hapon at kasalukuyan kaming nakatambay sa tindahan ni aling Chona. Bakit ganun? Maingay naman ang buong paligid dahil sa mga tunog ng sasakyan at sigawan ng mga tao. Ngunit, bakit pakiramdam ko’y napakatahimik pa rin parang walang buhay ang maghapon ko.“Huh!” muli ko na namang narinig ang malalim na buntong hininga ni Josh kasalukuyan itong nakaupo sa aking tabi na tila wala sa kanyang sarili. Well, pareho lang kami dahil halos nagpa-paligsahan kaming dalawa sa pagpapakawala ng mabigat na buntong hininga habang nakatingin sa kawalan.Tulad ko ay may kinakaharap din siyang problema dahil iniwan na siya ng kanyang ka live in partner. Marahil ay dahil sa kawalan niya ng trabaho habang ako naman ay namomroblema kung ano ang kailangan kong gawin para tuluyang mawala sa buhay ko si Zac.Dalawang araw na akong hindi pumapasok sa trabaho dahil sa kakaiwas ko sa kanya at hindi ko rin sinasagot ang mga tawag nito hanggang sa nalowbat na lang ang cellphone ko. Nagyaya si Josh

Vernice Point of view “Sabay kaming bumbumaba ng sasakyan ni Zac ngunit nanatiling may espasyo sa pagitan naming dalawa. Tulad ng inaasahan ko ay hindi nga ako nito hinayaang makaalis kaya ang ending ay magkasama kaming pumasok sa opisina. Ayoko ko na malaman ng ibang tao ang tungkol sa relasyon namin kaya nanatili kaming civil sa harap ng kanyang mga empleyado. Para na rin maiwasan ang anumang isyu tungkol sa amin lalo na at hindi basta-bastang tao si Zac. Mabuti na nga lang at sumang-ayon ito sa nais kong mangyari kahit na labag ito sa kanyang kalooban. Para lang kaming ordinaryong mag-amo sa harap ng kanyang mga empleyado ngunit pagpasok sa loob ng opisina nito ay bigla niya akong kinabig sa baywang at mapusok na hinalikan sa labi. Hinawakan pa niya ang batok ko upang palalimin ang halik na aming pinagsasaluhan.Masasabi ko na masyado siyang agresibo pagdating sa sex. Maya-maya ay pinadapâ niya ako sa ibabaw ng kanyang lamesa, mabilis ko namang tinanggal mula sa pagkakalock ang a

Ang lahat ay natamik at halos iisang tao na nagyuko ng kani-kanilang mga ulo ng marinig nila ang taguktok ng isang tungkod mula sa ikalawang palapag ng malaking bahay. Mula sa salas ay tahimik na nakatayo si Elsa sa tabi ng kanyang asawa na si Aiguo. Hindi niya alam kung ano ang gagawin ng mga sandaling iyon dahil ito ang unang pagkakataon na makikilala niya ang magulang ng kanyang asawa.Napuntan ang lahat ng atensyon sa punong hagdan ng lumitaw ang isang kagalang-galang na matandang lalaki na nasa edad sitenta'y singko. Hawak sa kanang kamay nito ang isang mamahaling tungkod na may nakaukit na isang gintong dragon. Kapansin-pansin mula sa kanyang kaliwang kamay ang isang malaking bato ng emerald na nakasuot sa palasingsingan nito, halatang hindi biro ang halaga ng isang ‘yun. Madaling malalaman kung anong klaseng ugali mayroon si Mr. Yuay dahil sa mabagsik at istrikto nitong awra. “Wǒ de érzi, Aiguo, Jùlí wǒmen shàng cì jiànmiàn yǐ jīngguòle hěnjiǔ.(My son, Aiguo, matagal na rin ng

Zac’s Point of view Masusi kong sinisipat ng tingin ang lahat ng bagay sa paligid ko mula sa mga empleyado maging ang bawat departamento ng kumpanya na aking madaanan. Sa likod ng katanyagân ng kumpanyang Liang Shang dito sa China ay walang nakakaalam na pag-aari ko na ang lahat ng ito.Simula ng lokohin ako ni Vernice ay kinausap ko ang aking ama at inakô ang lahat ng responsibilidad para tuluyang ibagsak ang pamilya ng babaeng iyon. Hindi ako titigil hanggat hindi ko sila nakikitang gumagapang sa hirap hanggang sa kusang magpakita sa akin si Vernice.“You know how to escape into this game, Mr. Zhōu?” Maya-maya’y tanong ko sa ama ni Vernice ng nasa loob na kami ng opisina nito habang isa-isa kong pinagmamasdan ang lahat ng mamahaling paintings na nakadikit sa pader. Ang hinuha ko ay mga collection ito ng lolo ni Vernice at hindi biro ang halaga ng bawat paintings na nasa aking harapan. Pumihit ako paharap kay Mr. Aiguo at sumalubong sa akin ang seryoso nitong mukha. Hindi nakaligtas