Vernice Point of view“Z-Zac, hayaan mo muna akong magpaliwanag.” Naiiyak kong sabi sa garalgal na tinig, nasasaktan ako sa klase ng pagtrato niya sa akin pakiramdam ko ay ibang tao ako sa paningin nito. Napakalayo na niya sa dating Zac na nakilala ko dahil ang mga mata niya ay puno ng galit at matinding pagkamuhi para sa akin. Lumuhod siya sa aking harapan saka mahigpit nitong hinawakan ang aking panga, ramdam ko ang mariing pagbaôn ng mga daliri niya sa magkabilang pisngi ko.“At ano? Para muling mabilog ang ulo ko at mapa-ikot mo ako sa iyong mga kamay? Hindi na Vernice, dahil kahit kailan at hindi na ako magpapauto pa sa mukhang ‘yan.” Matigas niyang pahayag bago ako nito hinila patayo habang nanatiling mahigpit na nakahawak sa aking panga ang kanyang kanang kamay. Nakaramdam ako ng sakit ngunit binalewala ko ito dahil higit na mas masakit ang puso ko. Para itong dinudurog ng pinong-pino, nakaramdam ako ng matinding guilt dahil sa nagawa ko sa kanya pero hindi ko ginusto na saktan

“Nam-myoho-renge-kyo... Nam-myoho-renge-kyo... Nam-myoho-renge-kyo...” Around eight thirty in the morning ay nangingibabaw sa buong paligid ang paulit-ulit na pagcha-chanting ng mga ilang Buddhist Monks sa Nanshan temple mula sa Hainan Island. Kasama ang ilang mga local Chinese na nag cha-chanting din ng isang pangako sa sarili na hindi kailanman susuko sa mga kahirapan at upang manalo sa pagdurusa. Habang sa harap ng isang malaking rebulto ng Buddha ay kasalukuyang nakatayo ang munting bata na si Zevi. Nababalot ang katawan nito ng isang makapal na jacket dahil sa matinding lamig ng panahon na umabot sa eight degree celsius ang temperatura. Kasalukuyang nakakaranas ngayon ng taglamig ang bansang China. Bahagya nakayuko si Zevi habang nakataas ang dalawang kamay at sa tapat ng kanyang noo ay hawak ang isang incense stick’s na may sindi sa dulo kaya patuloy ang pagkalat ng mabangong amoy nito sa buong paligid. Patuloy na binibigkas ng batang si Zevi ang mga salitang itinuro sa k

“"We agreed, Hilton, that you will never bring Vernice here.".” Matigas na pahayag ng aking Abuelo halatang nagpipigil ito na huwag magtaas ng boses. Dumilim ang mukha ni Zac at hindi nakaligtas sa akin ang nagngangalit nitong mga bagâng, marahil kung hindi ko lang sila pamilya baka siguro kanina pa nakatikim sa kanya ang mga ito.Inalalayan akong makaupo ni Zac, hindi alintana ang galit ng aking Lolo at nanatili lang itong kalmado. Nakasunod ang tingin ng lahat sa bawat kilos ni Zac habang naghihintay ng sasabihin nito.“Calm down, Mr. Zhōu,” kalmadong utos ni Zac ngunit ramdam mo sa timbre ng boses nito ang hatid na panganib.“Now tell me, what do you need? because as far as I know all my family ties with you are closed. You've signed everything.” Seryosong tanong ng aking Abuelo habang nakakuyom ang mga kamay nito. Ang kanyang mga mata ay nakatutok lang sa isang direksyon na para bang iniiwasan nito na mahagip ng kanyang paningin ang aking mukha kaya lalo akong nakakaramdam ng saki

Labag man sa kalooban ni Vernice ay sinunod niya ang nais na mangyari ni Zac at iyon ay ang pangasiwaan niya ang Liang Shang Company.Mula sa malawak na lobby ng Liang Shang Company ay halos mapuno ng mga empleyado ang buong bulwagan. Ang lahat ay walang alam sa mga nangyayari at kung ano ang dahilan kung bakit sila pinatawag.Natahimik ang lahat ng pumunta sa unahan ang tagapagsalita ng CEO kaya napunta sa kanya ang atensyon ng lahat.“I know that most of you here have been employees of Liang Shang Company for a long time and have tried the management of Mr. Yuay and his son Mr. Aiguo. But this time we will be able to test the skills of the Zhōu family heiress.” Saglit na huminto sa pagsasalita ang lalaki sa unahan ng magsimulang lumakas ang bulungan. Marahil ay labis na nabigla ang mga ito dahil sa naging pahayag ng tagapagsalita.Makikita sa mukha ng ilang empleyado ang takot para sa bagong may-ari ng kumpanya na kanilang pinagtatrabahuhan. May ilan naman ay nananabik na makilala an

Zac Point of view“Daddy! Pagpasok ko sa loob ng unit ay ito kaagad ang narinig ko at mula sa sala’s ay nag-uunahan na makalapit ang kambal sa aking kinatatayuan. Kulang na lang ay mapunit ang bibig ko dahil sa lapad ng ngiti ko ng makita ko ang mukha ng aking mga anak.Lumuhod ako sa sahig saka ibinuka ang aking dalawang braso, nang makalapit sila sa akin ay mahigpit ko silang niyakap at binuhat. Pinupog ko ng malutong na halik ang kanilang mga pisngi habang naglalakad patungo sa sofa.“I miss you, daddy,” naglalambing na saad ni Zevi bago siya humalik sa aking pisngi habang si Zach naman ay nakahimlay ang ulo sa aking balikat. Napaka-lambing talaga ng mga anak namin.“It’s already nine o’clock, why haven't you slept yet?” Seryoso kong tanong sa kanila,“Eh, Sir, they are still waiting for their Mommy.” Sagot naman ng kanilang tagapag-alaga na nakatayo sa aming harapan. Isang malalim na buntong hininga ang aking pinakawalan ng marinig ko ang sinabi ng kanilang Yaya.Ilang araw na ba a