Vernice Point of view “Kararating ko lang galing trabaho at pagod na pagod ako, hindi lang ang katawan ko kundi maging ang utak ko. Dahil sa pagreresolba sa nawawalang halaga mula sa kita ng kumpanya at konting kembot na lang ay matatapos ko na ang lahat. Lalo na at natuklasan na kung kaninong account pumapasok ang mga outgoing transaction na illegal na ginagawa ng mga ilang empleyado na involve sa case na ‘to.Naudlot ang pag dukot ko ng susi mula sa bulsa ng aking pantalon ng makarinig ako ng mga kaluskos na nagmumula sa loob ng bahay.Pagpihit ko sa seradura ng pintuan ay hindi ito nakalock kaya tama ang hinala ko na may tao sa loob ng bahay. Impossible naman na si Marjorie ang dumating gayung masyado pang maaga. Nakausap ko kasi ito kanina sa phone at nagpaalam sa akin na malilate daw siya ng uwi.Pagbukas ko ng pintuan ay tumambad sa aking harapan si Alex na mag-isang nag-iinom sa may sala’s. Bigla itong lumingon sa akin at isang tipid na ngiti ang ibinigay niya sa akin ngunit h

Hindi namalayan ni Vernice ang pag-bukas ng pintuan ng opisina maging ang pagpasok ni Zac. Nailapag na’t lahat ng binata ang kanyang attache case sa ibabaw ng table ay hindi pa rin gumagalaw ang dalaga mula sa kanyang kinauupuan at nanatili lang itong tulala sa kawalan ng hindi man lang kumukurap ang kanyang mga mata. Dahil hanggang ngayon ay iniisip pa rin niya ang nangyari sa kanya kagabi, ang kamuntikan na pagkakagahasa sa kanya ni Alex.Nag-aalala na lumapit si Zac sa dalaga dahil batid niya na may problema ito, isang hakbang na lang ang kanilang pagitan ng mapakô siya sa kanyang kinatatayuan. Dinagsa ng matinding takot ang dibdib ng binata habang nakatitig sa dibdib ni Vernice dahil hindi maayos ang pagkakasara ng suot nitong polo kaya malaya niyang nakikita ang isang marka sa dibdib nito. Hindi siya tanga para hindi maunawaan kung ano ang ibig sabihin ng markang iyon. Nagdilim ang mukha ni Zac at mahigpit na naikuyom ang kanyang mga kamay, sa isang iglap ay tinawid niya ang kani

“Hi, Vern.” Nakangiting bati sa kanya ng isang empleyada, kasalukuyan pa lang siyang papasok sa entrance ng lobby nang kumpanya. Isang matamis na ngiti ang naging tugon niya dito kaya lalong lumapad ang ngiti ng babae. Hindi maikakaila ng mga mata nito ang labis na paghanga para sa kanya. Halos kilala na siya ng lahat sa kumpanya at kung maraming humahanga sa kanya ay marami rin ang mga taong lihim na naiinggit dahil sa special treatment na natatanggap niya mula sa kumpanya.Ipinagsawalang kibo na lang niya ang lahat dahil ginagawa lang naman niya ang kanyang trabaho.“You know, nagdala ako ng maraming baon, pwede bang sabay tayong mag lunch mamaya?” Malambing na saad ng dalaga kaya naman natutuwang sumang-ayon si Vernice upang pagbigyan ang munting kahilingan ng kanyang tagahanga.“Oh, thank you, sure later sabay tayo.” Maginoo naman niyang sagot kaya biglang nanlaki ang mga mata ng dalaga na hindi nalalayo sa kanya ang edad.“Really? Oh my, thank you! May kasabay na rin ako sa pagka

Vernice Point Of View Sa ilang araw na nakasamā ko sa iisang bubong si Sir. Zac ay malaki ang ipinagbago ko na halos hindi ko na yata makilala ang aking sarili. Dahil sa tuwing nakikita ko siya ay nagiging abnormal ang tibôk ng puso. Hindi ko rin alam kung paano siyang pakikitunguhan dahil nawawala ako sa huwisyo kapag kinakausap ako nito. Nakakatakot din na tumingin ng diretso sa kanyang mga mata dahil pakiramdam ko ay nababasa niya ang nilalaman ng isip ko.Sinubukan ko na rin ang lahat para mawala ang kakaibang pakiramdam na ito, ngunit kahit pa sumiping ako sa kapwa ko babae ay para pa ring walang silbi dahil sa tuwing lumalapit sa akin si Zac ay nagugulo na naman ng presensya nito ang sistema ko. Hindi rin lingid sa kaalaman ni Zac na palihim kong sinusulyapan ang kanyang katawan na wari mo ay pinagnanasaan ko na ito.Kung paano kong pagnasaan ang isang magandang babae ay mas matindi pa roon ang naramdaman ko para sa kanya kaya pilit kong inilalayo ang aking sarili kay sir. Zac d

Nanatiling nakatitig sa isa't-isa ang dalawa hanggang sa umangat ang mga paa ni Vernice mula sa sahig dahil binuhat siya ni Zac. Imbes na tumutol ay yumakap ang mga braso nito sa leeg ng binata bago ibinaon ang luhaan niyang mukha sa pagitan ng leeg ni Zac.Buhat ni Zac si Vernice na pang bridal style ng lumabas sila ng bar at walang pakialam sa atensyon na nakukuha nila mula sa mga tao sa kanilang paligid. Habang lulan sila ng sasakyan ay tahimik na umiiyak si Vernice sa balikat ni Zac, dahil sa pinaghalong emosyon at matinding kalasingan ay hindi maawat ang dalaga sa kanyang pagtangis. Labis na pagkahabag ang nararamdaman ni Zac para sa kanyang fiancee, hindi niya ito kayang makita na nasasaktan habang patuloy na sinisisi ang sarili sa mga nangyayari sa kanyang buhay. Mahigpit niya itong niyakap habang masuyong hinahagod ang likod nito.Vernice Point of view Dahil sa labis na pag-iyak ay hindi ko na namalayan na nasa loob na pala kami ng kwarto ni Zac at natagpuan ko na lang ang ak