RAMDAM ko ang pagsikip ng dibdib ko habang pinagmamasdan ko si Mr. Jacobs na nakaupo sa swivel chair niya sa loob ng infirmary. Matagal ko na siyang pinagmamasdan. Matagal ko na siyang minamahal, to the point na akala ko puwede ko siyang pakasalan balang-araw at bumuo ng pamilya kasama siya, pero hanggang pangarap ko na lang pala ang lahat ng iyon. Isang pangarap na hindi na matutupad pa.“Sophie?”Nabigla ako nang bigla na lamang siyang lumingon sa direksiyon ko. Agad na tumibok nang malakas ang puso ko nang tawagin pa lamang niya ang pangalan ko. “M-Mr. Jacobs.”“May kailangan ka ba?” tanong niya sa akin saka tumayo. Naglakad siya palapit sa akin habang may matamis na ngiti sa kaniyang mga labi.“W-Wala naman. M-May gusto lang sana akong ibigay sa ’yo.”Bahagya niyang itinagilid ang ulo niya. Hindi niya lang talaga alam kung gaano siya ka-cute sa tuwing ginagawa niya iyon.“May ibibigay ka ba sa akin? Ano ’yon, Sophie?”Ipinakita ko sa kanya ang iced coffee na binili ko pa sa malap

“CHECKMATE,” pagd-deklara ni Vincent nang matapos ang paglalaro namin ng chess.“P-Paano mo nagawa ’yon? Akala ko ba—”“Gold medalist in international chess competition since second grade.” tugon niya.Napanganga ako dahil sa sinabi niya. “A-Ano?”“Now, shall I think of a part of you that I want to conquer?” tanong niya saka pinasadahan ang buong katawan ko ng tingin.Labis ang pagtibok ng puso ko habang naghihintay sa desisyon niya. Napapitlag na lang ako nang bigla siyang lumapit sa akin saka inamoy ang leeg ko. “A-Anong ginagawa mo?!”“Maybe I’ll just have this part for now.” bulong niya.“A-Ang leeg ko? V-Vincent!”Bigla na lamang niyang hinalikan ang leeg ko na siyang nagdulot ng kakaibang pakiramdam sa buong katawan ko. Para bang may kung anong kumuryente sa akin. Inilagay ko ang kanan kong kamay sa ulo niya upang subukan siyang pigilan. “P-Please.”“You should know how to obey agreements, Sophie. Your neck is mine now so you no longer have the right to tell me what to do with i

SOPHIE’S POV“I won again.” isang mapanuksong ngiti ang gumuhit sa mukha ni Vincent.Pesteng laro ‘to, paano ko ba matatalo ang lalaking ‘to?!“Now, come here.” bigla niyang utos.Nagdadalawang-isip pa ako noong una, pero hindi ko naman puwedeng balewalain ang utos niya. Tumayo na lamang ako at saka naupo sa tabi niya sa may couch. Lumapit siya sa akin habang diretsong nakatitig sa mga mata ko. Bigla na lamang lumakas ang tibok ng puso ko habang inilalapit niya ako nang husto sa kanya. “I will take this tonight then.”Napapitlag ako nang bigla na lamang niyang mahinang kagatin ang itaas na bahagi ng tainga ko.“V-Vincent.”“You tied your hair up tonight, maybe you really wanted me to take this part of you,” bulong niya. Ramdam ko ang init ng hininga niya sa leeg ko na siya ring nagbigay ng kakaibang init sa buong pagkatao ko.“A-Anong pinagsasabi mo? Oh!”Isang malakas na ungol ang lumabas mula sa bibig ko nang simulan niyang halikan at mahinang kagatin ang earlobe ko. Gusto ko siyan

“HINDI mo kasama si Sabrina?” tanong ni Mr. Jacobs nang makita niya ako sa labas ng infirmary.Tumango naman ako. “May importante pa raw kasi siyang kailangan gawin.”“Hmm, I see. So, saan tayo maglalaro ng chess?” tanong niya habang isinusuot ang blue denim jacket niya.“H-hindi ko rin alam.”Sandali muna siyang nag-isip bago muling tumingin sa akin nang may ngiti sa mga labi. “May alam akong lugar. Tara?”“O-Okay.”Nagsimula na kaming maglakad at nakita ko rin si Venom na sumusunod sa amin. Nakapagpaalam na rin naman ako kay Vincent kanina at sinabi kong baka ma-late ako ng uwi, mabuti na lamang at ayos lang sa kanya. Sinabi niya rin sa akin na hindi kami makakapaglaro ng chess ngayong gabi dahil marami pa siyang kailangan tapusin. Tingin ko naman masuwerte pa ako dahil hindi siya ganoon kaistrikto sa akin. Iyon nga lang, pervert siya.Sa totoo lang, hindi ako gaanong komportable ngayong kasama ko si Mr. Jacobs matapos ang sinabi niya sa akin noong nakaraan. Alam ko namang wala akon

Suot niya ang isang white t-shirt na ipinares niya sa itim na pantalon pati na rin ang paborito niyang leather jacket. Napakaguwapo niya kahit na simple lang ang suot. Marahil ay iyon nga ang kagandahan kapag guwapo ka —pero hindi ko pa rin siya gusto.“Looks like you didn’t even prepare for this, huh?”“Ha?”“You’re not even wearing any makeup, and it didn’t take you so long to prepare. Is that how unwilling you are to be with me?”“Puwede bang umalis nalang tayo?”Ngumiti lamang siya. “Alright, honey. Let’s go.”Actually, mas gugustuhin ko pang magbasa ng paborito kong libro kaysa makasama ang lalaking ito. Ni hindi ko nga alam kung anong iniisip niya. Paano kung balak niya pala akong dalhin sa isang bar para ibenta sa mga manyakis na lalaking gaya niya?“Where do you want to go?” biglang tanong sa akin ni Vincent nang paandarin niya na ang kotse niya.“Kahit saan basta hindi sa isang lugar kung saan puwede kang mag-take advantage sa akin.”Tumawa siya. “I could take advantage of yo