SOPHIE’S POV“Sab.”Tumingin siya sa akin habang ang bibig niya ay puno pa ng sandwich na kinakain niya kanina. “Huh?”“Alam mo ba kung paano maglaro ng chess?”“Chess?”“Oo.”Uminom na muna siya ng juice bago muling nagsalita. “Sophie, ni hindi nga ako interesadong mag-aral, maglaro pa kaya ng chess?”Bumuntonghininga na lamang ako.“Bakit? Anong mayroon sa chess na nagpapa-stress sa ’yo?”“Vincent.”“Nakikipaglaro ka ng chess sa mafia boss na ’yon?”“Oo.”Malakas na halakhak ang pinakawalan niya. “Oh my God, Sophie! Seryoso ka? Alam niya kung paano maglaro ng chess?”“Gold medalist siya simula noong second grade.”“Ano? So magaling nga siya roon?!”Tumango naman ako. “Parati niya nga akong natatalo. Ni hindi ko magawang manalo laban sa kanya.”“E, bakit mo naman gustong manalo sa kanya?”“Dahil ang sabi niya tutuparin niya ano man ang hilingin ko kapag natalo ko siya.”“Talaga? Ano namang hihilingin mo sa kanya kapag nanalo ka?” taas-kilay niyang tanong sa akin.“Hihingi ako ng fre
“HINDI mo kasama si Sabrina?” tanong ni Mr. Jacobs nang makita niya ako sa labas ng infirmary.Tumango naman ako. “May importante pa raw kasi siyang kailangan gawin.”“Hmm, I see. So, saan tayo maglalaro ng chess?” tanong niya habang isinusuot ang blue denim jacket niya.“H-hindi ko rin alam.”Sandali muna siyang nag-isip bago muling tumingin sa akin nang may ngiti sa mga labi. “May alam akong lugar. Tara?”“O-Okay.”Nagsimula na kaming maglakad at nakita ko rin si Venom na sumusunod sa amin. Nakapagpaalam na rin naman ako kay Vincent kanina at sinabi kong baka ma-late ako ng uwi, mabuti na lamang at ayos lang sa kanya. Sinabi niya rin sa akin na hindi kami makakapaglaro ng chess ngayong gabi dahil marami pa siyang kailangan tapusin. Tingin ko naman masuwerte pa ako dahil hindi siya ganoon kaistrikto sa akin. Iyon nga lang, pervert siya.Sa totoo lang, hindi ako gaanong komportable ngayong kasama ko si Mr. Jacobs matapos ang sinabi niya sa akin noong nakaraan. Alam ko namang wala akon
“PANALO ako! Panalo ako!” bulalas ko na wari’y nanalo sa lotto matapos kong matalo si Mr.Jacobs sa chess.Tumingin siya saka ngumiti sa akin. “Ang bilis mong natuto.”“Magaling ka kasi magturo.”“Well then, thank you so much!”Napatingin ako sa relo ko. “Hindi ko napansin ang oras dahil masyado akong nag-e-enjoy.”“Ako nga rin, e,” natatawa-tawa niya pang sabi.Kung puwede lang sanang manatali na lamang ako rito kasama si Mr. Jacobs habangbuhay.Bigla na lamang siyang tumayo. “Ano, uwi na tayo? Medyo late na rin at baka magalit ang parents mo kapag umuwi ka ng masyadong gabi.”Tumangu-tango na lamang ako. “Okay.”“I will send you home.”“Hindi na. May kasama naman ako.”“Huh? Meron? Nasaan siya?”“Nandoon siya banda,” sabi ko sabay turo kay Venom na nakaupo sa kabilang mesa.Tumango naman si Mr. Jacobs. “Kaibigan mo?”“M-More like a housemate.”“Hmm. I understand. Kung ganoon, hihintayin ko na lang kayong makaalis bago ako umuwi.”“O-Okay.”Nang makalabas na kami sa coffee shop na iyo
Suot niya ang isang white t-shirt na ipinares niya sa itim na pantalon pati na rin ang paborito niyang leather jacket. Napakaguwapo niya kahit na simple lang ang suot. Marahil ay iyon nga ang kagandahan kapag guwapo ka —pero hindi ko pa rin siya gusto.“Looks like you didn’t even prepare for this, huh?”“Ha?”“You’re not even wearing any makeup, and it didn’t take you so long to prepare. Is that how unwilling you are to be with me?”“Puwede bang umalis nalang tayo?”Ngumiti lamang siya. “Alright, honey. Let’s go.”Actually, mas gugustuhin ko pang magbasa ng paborito kong libro kaysa makasama ang lalaking ito. Ni hindi ko nga alam kung anong iniisip niya. Paano kung balak niya pala akong dalhin sa isang bar para ibenta sa mga manyakis na lalaking gaya niya?“Where do you want to go?” biglang tanong sa akin ni Vincent nang paandarin niya na ang kotse niya.“Kahit saan basta hindi sa isang lugar kung saan puwede kang mag-take advantage sa akin.”Tumawa siya. “I could take advantage of yo
“Sophie.”Naglalakad lamang kami sa loob ng mall nang bigla na lamang huminto si Vincent saka tumingin sa akin. Masyado siyang mabilis maglakad kaya naman nasa likuran niya lamang ako.“Ano?” tanong ko sa kanya.“Stand beside that huge teddy bear. I’ll take a photo of you.”Napa-kunot naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. “Ano?”“I said, stand beside that huge teddy bear right there,” pag-uulit pa niya sabay-turo sa malaking teddy bear sa tapat ng isang department store. “You’ll look cure there. Go on.”“H-Hindi ako bata. Ayaw kong magpakuha ng litrato,” tugon ko saka magpapatuloy na sana muli sa paglalakad pero bigla niya na lamang hinila ang kamay ko.Diretso siyang tumingin sa mga mata ko —iyong tingin na para bang nagsasabing papatayin niya ako kapag hindi ako sumunod sa gusto niya. “I don’t like it when someone disobeys me.”Pansamantala akong na-estatwa sa kinatatayuan ko. Sobrang nakakatakot ang pagkakatitig niya sa akin. “O-Okay. Tatayo na ako sa tabi ng teddy bear na iyon.”
“WHAT do you want to ride?” tanong ni Vincent as akin nang makarating na kami sa amusement park.Tumingin ako sa paligid namin. Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil first time kong makapunta sa amusement park. “Gusto kong sumakay sa ferris wheel!”“I thought you would say you want to ride me instead.”Masama akong tumingin sa kanya. “Puwede bang tigilan mo ang pagiging pervert mo kahit na sandali lang?”Nagkibit-balikat naman siya. “I can’t help it. Especially when I’m with you.”Umirap lamang ako saka naglakad papunta sa may ferris wheel. Napaka-pervert talaga ng isang ito. Sabi ko na nga ba at hindi talaga niya kayang hindi maging manyak kahit isang araw lang!“Ma’am, please go inside,” sabi sa akin ng isa sa mga staff ng amusement park.“Okay,” sagot ko naman saka pumasok sa loob. Isasara niya na sana ang pinto pero bigla na lamang sumulpot si Vincent.“Don’t close it yet, I’ll go inside.”Halata namang nagulat ang babae sa kanya. Nakatitig lamang siya kay Vincent habang nagsasali
NAKATITIG lamang ako kay Vincent habang nasa loob kami ng ferris wheel. Sinabi niya sa aking ito rin ang unang beses na nakapunta siya sa amusement park. Nang marinig ko iyon mula sa kanya ay napaisip tuloy ako kung pareho ba kami ng past. Sinabi niya rin na may kuya siya. Sino naman kaya iyon at saka anong ugali ang meron siya? Pareho kaya silang dalawa? Pervert din ba siya gaya ni Vincent? Mafia boss din ba siya?Nacu-curious tuloy ako.Napapaisip ako kung sa anong klase kayang pamilya siya nanggaling at naging ganito siya.Ngayon na nakatingin lamang ako sa kanya, wala man lang akong makitang kasiyahan sa mga mata niya. Ni hindi ko pa nga siya nakikitang ngumiti. Ano kayang hitsura niya kapag nakangiti. Iyong totoong ngiti?“Fantasizing me inside your head?” bigla niya na lamang sabi sa akin.“AAno?! Nababaliw ka na ba? ”Pilyo siyang ngumiti. “I think it’s enough for today. We already tried every ride here.”Maglalakad na sana siya paalis, pero hinawakan ko siya sa braso, dahilan
“VINCENT, plano mo ba talagang manatili rito hanggang sa makahuli ka ng gold fish?” tanong ko kay Vincent na hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakahuli ng gold fish. Isang oras na siyang naglalaro. Halos lahat na ng naglalaro ay sumuko na at umalis pero si Vincent ay hindi pa rin. Basa na nga rin siya ng tubig mula sa aquarium.“Look, Vincent, hindi ka naman magiging mahina o duwag kapag hindi ka nakahuli ng gold fish. Mafia boss ka pa rin naman,” pangungumbinsi ko sa kanya.Pero hindi niya ako pinansin. Nakatuon lamang ang atensiyon niya sa gold fish na target niya.Hindi ako makapaniwalang magkakaganito siya dahil lang sa gold fish.“I will be able to catch you, you damn little gold f*cking fish!” sigaw pa niya.“Isip-bata,” bulong ko.Nahuli ko na lamang ang sarili ko na nakatitig sa kanya habang nag-fo-focus sa paghuli ng gold fish. Nakakunot ang noo niya at wala siyang pakialam kahit na ang kulot niyang buhok ay halos takpan na ang mga mata niya. Ganito pala ang hitsura niya kapa