PANAY ang buntong-hininga ko habang naglalakad papunta sa infirmary. Bakit kasi kailangang ako pa? Hindi ko pa gustong makita si Lance. Ayaw ko pang makita ang mukha niya dahil maaalala ko lang ang nakita ko noong nakaraan. At paano kung kasama rin niya ang babaeng iyon ngayon?Huminga ako nang malalim nang marating ko na ang infirmary. Naglakad ako palapit sa pinto at nanginginig ang mga kamay kong hinawakan ang doorknob.Kailangan ko ba talagang ibigay ang mga papel na ito sa kanya?Pero hindi ko kaya.Paano kaya kung iwanan ko na lamang ang mga ito rito sa sahig? Sigurado naman akong makikita ito ni Lance sa oras na lumabas siya. O kaya ay sabihin ko na lang sa lecturer namin na wala si Dr. Jacobs?Tama. Sasabihin ko nalang na—”“Sophie.”Nanlaki ang mga mata ko nang biglang nagbukas ang pinto ng infirmary at lumabas doon si Lance habang diretsong nakatingin sa akin. Kaagad naman akong nag-iwas ng tingin sa kanya. “D-Dr. Jacobs.”“Mabuti naman at nakita na ulit kita, Sophie. Hinaha

“I want you to file a divorce.”Muntikan na akong mabulunan sa iniinom kong kape nang bigla na lamang sinabi iyon ng mommy ni Vincent. Nagtataka akong tumingin sa kanya. “P-Po?”“Do you love him?” bigla niyang tanong.”Napalunok ako saka nag-iwas ng tingin sa kanya. “A-Asawa ko siya, kaya naman —““You don’t. You are probably not in love with that jerk.”“Bakit gusto n’yo po akong mag-file ng divorce?” tanong ko.“Gusto kong ma-realize ni Vincent na walang magmamahal sa kanya.”“A-Ano?”Tumayo siya. “Walang magmamahal sa kanya dahil isa siyang demonyo, at walang utang na loob. I want him to live miserably. I want him to realize how much he needs us in his life. I want him to regret leaving us behind.”“P-Pasensiya na po, pero hindi ko kayo maintindihan.”“Mas pinili niyang magtayo ng sarili niyang kompanya kaysa tulungang palaguin ang kompanya ng Daddy niya. What an ungrateful son he is, right? Huminto siya sa pag-aaral at lumayas nang hindi man lang inisip kung gaano kami naghirap sa

“WHERE have you been?”Halos mapatalon ako sa gulat nang makita ko si Vincent na nakaupo sa may kama pagkabukas na pagkabukas ko sa pinto ng kuwarto ko.“A-Anong ginagawa mo rito sa kuwarto ko?”“Waiting for you.”Tumayo siya saka naglakad palapit sa akin. “You didn’t answer any of my calls. Didn’t I tell you to go home early? Are you really that bull-headed?”“Sorry, hindi ko namalayan ang oras. Nagpunta lang ako sa mall kasama ang best friend ko.”“Oh, really?”“O-Oo. Oo nga pala, pupunta ako sa bahay ni Sabrina bukas. Tutulungan ko siyang magluto para sa birthday ng mama niya.”Tumitig siya sa akin nang salubong ang mga kilay. “Do you think I believe you? Are you seeing some other guy? Do you have a boyfriend, perhaps?”“H-Ha? W-Wala akong boyfriend. Nagsasabi ako ng totoo.”“If that is true, then good for you, but if you have a boyfriend, make sure I won’t see him. I don’t like sharing what’s mine,” sabi pa niya saka hinawi ang mga hibla ng buhok na tumatakip sa mukha ko. “You sho

Sa huli, napagdesisyunan na lamang din namin ni Dr. Jacobs na magpunta sa isang coffee shop.“Ang ganda naman sa coffee shop na ‘to!” bulalas ko pagkalapag na pagkalapag ng waiter ng order namin sa table. Isa iyong heart-shaped latte art na gawa sa steamed milk.“Oo, may mga creative silang barista. Balita ko nga, isa sa kanila sumali pa sa isang international competition last year,” sabi naman ni Lance.“Talaga? Totoo ba? Ang galing naman!”Tumango siya. “Masarap din ang croissant nila. Madalas akong magpunta rito kapag stressed sa trabaho.”“Ibig bang sabihin niyan, stressed ka ngayon?” tanong ko.“Hindi na, dahil nandito ka.”Kaagad na nag-init ang magkabilang pisngi ko dahil sa sinabi niyang iyon. Humigop na lamang ako sa kape ko saka nag-iwas ng tingin mula sa kanya.Actually, iyon ang similarity nila ni Vincent. Masyado silang diretso kung magsalita. Well, maliban nga lang kay Vincent na mahilig magsabi ng mga bastos.“Sophie.”“Ha?” inilapag kong muli sa table ang tasa ko saka

SALITANG tumingin si Lance sa akin at kay Vincent. Magkasalubong ang mga kilay niyang tinanong si Vincent. “V, anong ginagawa mo sa bahay ng estudyante ko?”“Student?”“Yes, Sophie is my student. Nag-aaral siya sa uiversity kung saan ako nagt-trabaho bilang doctor.”Tumingin naman sa akin si Vincent kaya kaagad akong nag-iwas ng tingin. Napakalakas ng tibok ng puso ko.Bakit ko pa kasi hinayaan si Lance na magpunta rito?“She’s my wife,” pagd-deklara ni Vincent.Nanlaki ang mga mata ni Lance. “W-Wife? Are you kidding me? Ang bata pa ni Sophie para ikasal.”“She’s my wife, you can even ask her,” sabi ni Vincent saka tumingin sa akin.Napakagat naman ako sa ibabang labi ko habang nag-iisip ng tamang mga salitang sasabihin. Tumingin sa akin si Lance. “Totoo ba ’yon, Sophie?”“O-Oo,” halos pabulong kong sagot.Napanganga si Lance.Siyempre naman magugulat siya matapos malaman na ang nakababata niyang kapatid ay kasal na sa estudyante niya.Hinintay ko siyang may sabihing masama sa akin pe