All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 2071 - Chapter 2080

ฟู่จาวหนิงกินข้าวเช้าแล้วแต่เซียวหลันยวนก็ยังไม่กลับมา จึงให้สืออีไปหาสืออีเองก็ออกไปพักหนึ่งถึงกลับมา ดูท่าทางโมโหหน่อยๆ ด้วย หลักๆ คือได้ยินว่าคนพวกนั้นพูดอะไรกันนั่นล่ะแต่ต่อมาการกระทำของเซียวหลันยวนก็ทำให้เขาสบายใจขึ้นมากหลังจากกลับมาก็เลือกคำพูดส่วนหนึ่งมาบอกกับฟู่จาวหนิง"ท่านอ๋องไล่คนออกไปแล้วขอรับ และคนเหล่านั้นไม่ใช่ว่าลงเขาไปแล้วจะไม่เป็นไร พวกขเาคงไม่รู้แน่นอนว่าผลลัพธ์จะรุนแรงแค่ไหน""ท่านอ๋องหลายปีนี้ก็ช่วยเหลือจื่อซวีเอาไว้มาก ก่อนหน้านี้การค้าขายและเส้นทางการค้าส่วนหนึ่งของเจ้าอุทยานเฉิน ก็ล้วนเป็นท่านอ๋องที่จัดคนมาช่วยเหลือ การสนับสนุนลับๆ พวกนี้คงจะขาดหายไปด้วยแล้ว จื่อซวีหลังจากนี้ไม่มีทางจะคึกคักแบบที่เป็นอยู่ตอนนี้อีก""และยังมีร้านยาในเมืองอีก วัตถุดิบยาเหล่านั้นก็ล้วนเป็นท่านอ๋องที่ออกเงินอุดหนุน ไม่อย่างนั้นพวกเขาคิดว่าวัตถุดิบยาในเมืองนี้จะขายได้ถูกแบบนั้นหรือ? แล้วก็หมอเฉียวในเมืองนั่นอีก ก็เป็นท่านอ๋องที่จัดมาให้ ทุกปีท่านอ๋องก็ให้เงินเขาก้อนหนึ่ง ดังนั้นค่ารักษาของเขาจึงเก็บแค่พอเป็นพิธี"หลายปีนี้อุทยานเขาเฉิงอวิ๋นผิดใจกับใครไว้ ตอนที่ทำอะไรด้านนอก

"แต่ที่ข้าเห็นในการทำนายดารา ถ้าหากข้ายังอยู่กับอ๋องเจวี้ยน สุด้ายข้าก็ถูกท่านฆ่าตายอยู่ดี! ท่านรู้ไหมว่าทำไมท่านถึงมาฆ่าข้า? เพราะท่านกับอ๋องเจวี้ยนอยู่ด้วยกันตลอด หลังจากนี้ก็จะเจอความยากลำบากครั้งใหญ่ด้วยกัน เรื่องเหล่านั้นจะกดดันตัวท่าน ทำให้ท่านพังทลาย ตอนนั้นท่านก็บิดเบี้ยวไปหมดแล้ว เอาแต่จะเกาะเขาไว้ไม่ยอมปล่อย หญิงสาวทั้งหมดที่เข้าใกล้อ๋องเจวี้ยน ท่านล้วนเกลียดชัง ล้วนคิดจะฆ่าทิ้งให้หมด!"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นกลัวฟู่จาวหนิงไม่ฟัง ดังนั้นจึงพูดออกมาอย่างรวดเร็วและร้อนรนนางยื่นมือจะจับแขนฟู่จาวหนิง แต่ก็ถูกฟู่จาวหนิงเบี่ยงออก"จริงนะ แม้ข้าจะถูกเจ้าฆ่าตายไปแล้ว แต่สุดท้ายสภาพเจ้าแบบนั้นก็น่ากลัวมาก! เจ้าเปลี่ยนไปหมด เหมือนนางปีศาจไม่มีผิด ไม่ใช่หมอเทวดาที่ผู้คนยกย่องอีกแล้ว ไหนๆ ก็รู้จักกันแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นพวกเราก็ล้วนเป็นหญิงสาว ท่านเองก็ยังเคยรักษาโรคของข้ามาแล้ว ข้าไม่อยากเห็นท่านกลายเป็นแบบนั้นในตอนท้ายเลยจริงๆ!""ถึงตอนนั้น อ๋องเจวี้ยนก็จะรังเกียจท่าน ไม่ดีกับท่านอีกแล้ว สุดท้ายพวกท่านก็จะเกลียดชังกัน ข้าไม่เห็นว่าตอนสุดท้ายพวกท่านเป็นอย่างไร แต่สุดท้ายท่านก็สู้เขาไม่ได

พอได้ยินว่าหวดแส้ห้าสิบที แล้วยังสาดน้ำเกลืออีก คนติดตามคนนั้นก็พับยวบลงไป"อ๋องเจวี้ยนโปรดไว้ชีวิต ไว้ชีวิตด้วย!""ตี" เซียวหลันยวนไม่มีปราณี พอเห็นว่าไม่ว่าเขาจะอ้อนวอนอย่างไรก็คิดจะตีลงมาฟาดแสห้าสิบที ชีวิตคงไม่เหลือแน่ๆ"ข้าบอกข้าบอกแล้ว!" คนติดตามตกใจจนน้ำหูน้ำตาไหลชิงอีเห็นเขาก็ร้องหึในลำคอ"ขี้ขลาดแบบนี้ ยังกล้าคิดจะวางแผนทำร้ายพระชายาเราอีก?"ยังคิดว่าจะแข็งกร้าวหน่อย ที่แท้ก็แค่นี้เอง?"ข้าน้อยแต่ก่อนเคยอยู่ที่เมืองหลวงจริงขอรับ เป็นญาติบ้านฝ่ายหญิงฮูหยินรองแห่งจวนตระกูลซ่งในเมืองหลวง"จวนตระกูลซ่ง ตอนที่ซ่งอวิ๋นเหยายังเป็นท่านหญิง จวนตระกูลซ่งทุกวันก็เต็มไปด้วยรถม้าสัญจรไปมา เป็นตระกูลที่รุ่งเรืองเฟื่องฟูซ่งอวิ๋นเหยาคิดจะทำร้ายฟู่จาวหนิง นางกับตระกูลซ่งถูกเซียวหลันยวนถอนรากถอนโคน ตอนนี้ในเมืองหลวงไม่มีจวนตระกูลซ่งอยู่อีกแล้วเซียวหลันยวนเองก็ไม่ได้คิดว่าที่นี่จะมีคนที่เกี่ยวข้องไปถึงจวนตระกูลซ่งอยู่ด้วย"หลังจากจวนตระกูลซ่งเกิดเรื่อง ครอบครัวของเราเองก็ล้วนหดหัวใช้ชีวิตกัน พวกเพื่อนๆที่เคยเรียกกันเป็นพี่น้องของข้าก็ทอดทิ้งข้าไม่สนใจข้า ร้านรวงที่เกี่ยวข้องกับจว

ฮูหยินเฉิงตาแดงก่ำ พอได้ยินก็อยากจะร้องไห้แล้ว"ข้าต้องหวังดีกับเขาอยู่แล้ว เขาเรียกข้าว่าท่านน้าเลยนะ เจ้าว่าข้าไม่ควรคิดเพื่อเขาให้มากหน่อยหรือ? เดิมทีเขาก็เป็นเด็กที่ชีวิตขื่นขมอยู่แล้ว ไม่มีพ่อแม่ดูแลข้างกายตั้งแต่เด็ก ข้าก็แค่สงสารที่เขาอายุยังน้อยก็ต้องมาพักฟื้นห่างไกลจากบ้านแบบนี้คนเดียว สุขภาพเองก็ไม่ดีนัก""ใช่ไหมล่ะ? เจ้าก็แค่ใจดี ก่อนที่อ๋องเจวี้ยนจะแต่งงาน ก็เคารพเจ้ามาตลอดใช่ไหม? อธิบายได้ว่าเขาเองก็รู้ถึงความรักความเอ็นดูของเจ้าที่มีให้เขาในอดีต""ใช่เลย เดิมทีเขาเองก็เป็นคนที่รู้เรื่อง แม้จะพูดน้อย ดูไม่ค่อยคึกคัก แต่อันที่จริงก็เป็นเด็กที่รู้จักกาลเทศะและจดจำบุญคุณคนมาก ดังนั้นหลังจากเขาแต่งงานก็ไม่ได้กลับมายอดเขาโยวชิงสองปีกว่า ข้ารู้สึกไม่ค่อยถูกนัก"ฮูหยินเฉิงรู้สึกว่าตนเองหวังดีมากจริงๆ และก็ทำเพื่อเซียวหลันยวนด้วย"เดิมทีข้าจะให้ลวี่กั่วช่วยข้าไปเมืองหลวงซื้อหยกดารา แต่ข้าก็คิดว่าแวะไปดูอ๋องเจวี้ยนได้พอดี ไปดูพระชายาคนนั้นของเขาหน่อย ดังนั้นจึงไปด้วยตนเอง ระยะทางก็ยาวไกล เดินทางไปครั้งหนึ่งก็เหนื่อยเอาการ แต่เพื่อเขาข้าก็ยินดี"ฮูหยินเฉิงพูดถึงจุดนี้ก็ยกถ้วยต

"ถูกต้อง ที่ข้าอยากพูดก็คือ แม่ที่แท้จริงของอ๋องเจวี้ยน เป็นไปได้มากว่าจะเป็นคนจากตงฉิง" เจี๋ยหลี่เอ่ยขึ้นฮูหยินเฉิงตะลึงงัน สมองที่เมาไปแล้วหมุนได้ช้ามาก ยังตั้งตัวกลับมาไม่ค่อยท่าน "ถ้าหากปู่ของนางหรือผู้อาวุโสสักคนมาจากตงฉิงมาอยู่ที่แคว้นเจา นั่นก็อาจจะเป็นไปได้นะ แต่ถ้ามาถึงแคว้นเจานานแล้วล่ะ ก็คงไม่ถือเป็นคนจากตงฉิงแล้วกระมัง?""แน่นอนว่าไม่ใช่ ความหมายของข้าคือ นางอาจจะเป็นคนที่ออกมาจากตงฉิงเลย""แล้วมันทำไมหรือ?""ถ้าเป็นแค่หญิงสาวทั่วไปของตงฉิง ก็คงไม่ได้มีอะไรพิเศษหรอก แต่ว่านางอาจจะเป็นถึงจักรพรรดินีของตงฉิงเลยนี่สิ""เจ้าว่าอะไรนะ? เจ้าอย่าพูดมั่วนา" ฮูหยินเฉิงตกใจสะดุ้งโหยง"นี่จะพูดมั่วได้อย่างไรกัน? จะว่าไป ต่อให้นางเป็นจักรพรรดินีจากตงฉิง นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดศีละรรมอะไร ถ้าตอนนั้นเปิดเผยออกมา เช่นนั้นตัวตนของอ๋องเจวี้ยนก็ยังจะสูงส่งกว่าตอนนี้อีกไม่รุ้เท่าไร ถึงอย่างไร นอกจากสายเลือดราชวงศ์แคว้นเจาแล้ว ยังมีสายเลือดราชวงศ์ของตงฉิงอีกด้วย""ไม่ใช่สิ ถ้าหากเป็นแบบนี้จริง เช่นนั้นเขาก็เท่ากับเป็นองค์รัชทายาทของตงฉิงเลยนะ ข้าได้ยินว่า ลูกที่จักรพรรดินีคลอดออกมา จะ