Napabuga ako ng hangin nang bumalik ang isip ko sa kaalukuyan. Hindi ko magawamg sisihin ang sarili ko. Kasalanan ko kyng bakit may nangyari sa amin. Ako ang nagpumilit.Matagal na panahon na iyon pero bakit kailangang kulit-kullitin pa rin niya ako. Sana sa mga sinabi ko kanina sa kaniya ay tuluyan na niya akong tantanan. Oo, ako ang unang nagbigay ng motibo sa kaniya noon pero ngayon wala na akong ibang gusto kundi ang layuan siya. Para sa ikatatahimik ng buhay naming dalawa makinig sana siya. Alam kong may katigasan ang ulo niya, siya iyong tipo ng tao na hindi nakikinig palagi pero sa pagkakataong wala akong ibang hiling kundi sana pakinggan niya ang hiling ko. Itigil na niya ang pangungulit niya.Muli akong napatingin sa larawan ko. Matagal na panahon na akong nakapagtapos at lihim ko namang nagagamit ang tinapos ko. I do secret investments kaya may pera akong hindi alam ng mga magulang ko at may properties ako na ako lang ang nakakaalam. Galing sa ipon ko at perang galing sa in

Buong linggo na wala akong trabaho pero araw-araw na umaalis ako ng bahay. Hindi para maglakwatsa kundi para i-check ang farm na pagmamay-ari ko sa kabilang bayan.Mabuti na rin na hindi pa ako pinapatawag ng asawa ni Rebecca para magsimula ang trabaho kaya nadadalaw ko pa ang farm na pagmamay-ari ko. May baboyan at bakahan ako na nakapangalan sa anak ko kaya walang nakakaalam na ako ang may-ari ng lugar na iyon.Meron ding kaunting taninman ng saging at mangga na malakas mamumga kaya malaki palagi ang benta. Kahit nga isang taon akong hindi magtrabaho ay kayang-kaya kong buhayin ang sarili ko pero syempre hindi iyon pwede dahil may mga kapatid pa akong pinapaaral. Magtataka naman si itay lalo na si inay kapag may maiibot akong pera sa kanila kahit wala akong trabaho kaya kumakayod pa rin ako ng husto kahit kaya ko namang mabuhay ng malayo sa sitwasyon ko ngayon.Sa umaga ay dumadalaw ako sa farm para tingnan iyin dahil matagal na rin akong hindi nakakabisita doon, pag-uwi ko naman sa

"Ma'am, bakit hindi na lang po kayo dito magpalipas ng gabi? Masyado na pong madilim sa daan baka mapaano po kayo sa byahe. Bukas na umaga ana lang po kayo uumalis," wika ni Aling Pacing ang asawa ni Mang Andoy matapos kong kumain ng hapunan. "Sige ho," pagsang-ayon ko. Medyo lumalim na rin nga ang gabi kaya kahit gusto ko pnag umalis ay magpapabukas na lang ako. Hindi rin naman ako sanay bumyahe ng gabi. "Nalinis ko na po ang kwarto ninyo kanina. Nang sabihin kasi ni Andoy na nagpapasundo kayo ay nilinis ko agad," nakangiting pagbibigay alam ng matanda. "Salamat po." "Naku, wala po iyon. Trabaho ko po iyon, sana nga mapadalas ang dalaw ninyo dito." "May trabaho po kasi ako kaya hindi ako masyadong nakakapunta palagi," paliwanag ko sa kaniya. Pumaparito man ako noong mga nakaraang araw pero mas madalas na nasa taniman ako at mabilis lang din ako dahil magtitinda pa ako sa hapon. Nagtungo din agad ako sa kwarto ko. Two-storey house lang itong bahay naipatayo ko. Hindi siya mala

COHENI have no plan to go back to the city, but mom keeps on calling me, so I decided to go back first before I became busy.But the moment I stepped inside our house, I did not see my mom; instead, I saw my niece, Leticia, and my sister, Czarina. They are in dress, ready to go out."Are you going somewhere?" I asked my sister."Yes, Letty wants to eat cake, but I don't know how to bake, so we will just buy it," she replied, holding her daughter's hand.Tumango lang naman ako sa sagot niya. My sister is not really good in the kitchen. Luckily, she has a rich husband, so they can hire a cook."It's too early," I said."I know, but I have a lunch meeting later. I can't accompany her if we do not go out now," she explained, and then she looked at me. "Why don't you go with us? Bonding, you know."I doubtfully looked at her. I know that she did not really mean it. She wants me to be her driver. But I still agree because I am not going to do anything here. Or it is better to be their driv

“Mommy, can I go with you?” tanong ng anak habang nag-aagahan kami. Alam kasi niyang aalis na ulit ako mamayang hapon para bumalik sa San Antonio. “Love, mommy has work and you have your school. But don't worry, kapag bakasyon mo na isasama kita pabalik ng San Antonio,” wika ko sa kaniya bago ko nilagyan ng syrup ang pancake niya.“Really? ” excited na tanong nito.Tumango naman ako sa kaniya.“Yes, we will go to vacation together.” Alam kong gusto niyang sumama sa akin palagi pero hindi pwede. Una may trabaho ako kaya hindi ko rin siya maaalagaang mabuti sa San Antonio. Wala akong pwedeng pagbilinan sa kaniya kapag nasa trabaho ako kaysa dito kay mama naaraming mag-aalaga sa kaniya. Isa pa hindi pa siya pwede sa San Antonio lalo na at balak na yata ni Delgado na maglungga doon. Dito nga sa Maynila na ang lawak-lawak e nagkakilala na sila paano pa kaya sa San Antonio na maliit na bayan. Baka kapag sinama ko siya ngayon doon mabuking na agad ako.Hindi pa kasi ako handa. Ayaw ko na