Semua Bab You're Gonna Miss Me When I'm Gone: Bab 131 - Bab 140

Makalipas ang ilang araw, hindi na muling nakadapa si Calista sa mga taong iyon malapit sa condominium. Alam niyang nag-o-overthink siya nang gabing iyon. Hindi nagtagal, nawala sa isip niya ang pangyayaring ito.Katatapos lang niyang mag-film para sa programang ipapalabas pa lang. Kahit na may sumasabotahe sa kanya, ito ay isang kakaibang timing para gawin ito.Nakatanggap si Calista ng tawag mula kay Hector pagkababa niya mula sa overtime.Reklamo niya pagkalampas niya, "Magpapanggap ka na lang ba na wala na ako ng tuluyan kung hindi muna kita kinontak?"Hindi na sila nag-usap simula nang maghiwalay sila sa ospital. Naging abala rin siya kamakailan, kaya nawala rin sa isip niya.Nang sa wakas ay tapos na siya sa kanyang trabaho, napagtanto niya na ang walang pusong babaeng ito ay hindi man lang nag-abalang mag-message sa kanya. Nakuha ni Hector si Calista na parang babae.Natawa siya, "Kamusta ang injury mo? Naospital ka na ba?Di ba sabi ng doctor kailangan mong magredress ng s

Humakbang si Lucian patungo kay Calista. Paralisado pa rin sa lupa ang gang na binugbog ni Hector.Hindi naman sa hindi sila makabangon, pero natakot sila na matanggap nila ang parehong pagtrato sa lalaki na nasisipa ng ilang metro palayo dahil sa isang nabigong pagtatangkang makatakas.Karaniwan kung ang isang tao ay nakatagpo ng isang balakid, ang isa ay naglalakad sa paligid nito. Pero hindi iyon ang kaso para kay Lucian. Sinipa niya ang taong humarang sa kanya. Isang malakas na hiyaw ng sakit ang narinig muli.Si Lucian ay mukhang demonyo mula sa impiyerno sa kanyang nakakatakot na aura. Walang ekspresyon ang mukha niya simula nang magmukha siya.Agad namang gumawa ng paraan ang natitirang mga tulisan para iwan sa kanya ni Lucian ang buong basement. Maingat nilang sinigurado na hindi sila makakasagabal sa kanyang daraanan kahit paano pa siya maglakad.Huminto si Lucian bago sina Calista at Hector. Tinitigan niya ang magkasalubong nilang mga anino sa dilim. Pinigilan niya ang n

Natigilan si Calista."Ano?""Sa tingin ko, mas mabuti na pumunta ka," sagot ni Timothy.Maya-maya ay ibinaba na niya ang telepono. Napakunot ang noo ni Calista nang marinig ang maikling beep matapos ibaba ang telepono,Ang Everglade Manor ay pag-aari ni Lucian kaya hindi siya ang nasa gulo. Pagkatapos ... ito ay dapat na ibang tao.Pagbukas niya ng pinto ay agad na tumayo ang mga bodyguard sa labas at tinitigan siya.Nagsalita si Calista, " ... Kailangan kong bumalik sa Everglade Manor."Laking gulat niya sa maduming eksena sa harapan niya nang makapasok siya sa mansyon.Hindi siya makapaniwala na ang mga taong nakahandusay sa sahig ay ang nagtangkang pilitin siyang maghubad sa basement. Halos hindi sila humihinga.Ang isa sa kanila ay lumuhod at nagmamakaawa kay Lucian. Bagama't naka-carpet ang sahig, ang kanyang noo ay dumugo ng napakalaking dami ng dugo dahil sa patuloy na pagkatok nito sa sahig habang siya ay humingi ng awa."Mr. Northwood, wala kaming ideya kung sino iy

Kinabukasan, nagising si Calista sa pamamagitan ng kanyang telepono. Hinayaan siya ni Mr. Xander na magkaroon ng dalawang araw na pahinga dahil sa nangyari kagabi. Ang estate management ang tumatawag.Sabi ng kausap sa telepono, "Mrs. Northwood, may naghahanap sa iyo sa pinto. Mukhang ang tatay mo at kapatid mo.""Hindi ko sila nakikita."Ibaba na lang ni Calista ang telepono, narinig niya si Zachary na nagmamadaling tumawag sa kanya, "Calista, I found your mom's phone."Nanatiling tahimik si Calista. Nang pumanaw ang kanyang ina, napakabata pa niya.Nadurog ang puso niya nang akala niya ay wala na ang kanyang ina dahil sa isang car accident. Hindi niya pinag-isipan ang materyalistikong mga bagay na iyon.Huli na nang simulan niyang imbestigahan ang pagkamatay ng kanyang ina. Hindi niya mahanap ang telepono ng kanyang ina. Wala ring records ng mga tawag ng kanyang ina sa telecommunications company.Tinanong ni Calista si Zachary hinggil sa bagay na ito. Wala rin siyang ideya kun

Iniwasan siya ni Calista."Stop it. Ipapaintindi mo sa mga tao ang buong sitwasyon. Dumating ako dahil kailangan ko ng tulong mo."Nagkibit balikat si Hector at sumunod kay Calista sa upuan nila. Dalawang tao lang ang kayang tumanggap ng mesa. Ngayon ay kinailangan nitong pasanin ang apat na tao. Hindi ito magkasya sa kabila ng pagtayo nilang dalawa.Matapos makatanggap ng ilang sulyap mula sa server, inangat ni Hector ang kanyang ulo at tumingin sa mga bodyguard ni Calista."Gusto mo bang maupo sa katabing mesa? Nasa akin na ang bayarin."Napatingin sa kanya ang mga bodyguard."Hindi."Masasabi nila sa unang tingin na ang lalaking ito ay sinusubukang kumilos kay Madam.Magalang na ngumiti si Hector."Baka tumabi ka? Magiging awkward kapag nanatili kayo dito."Bagama't maganda ang ekspresyon ni Hector, pinilit ng kanyang titig ang mga bodyguard. Dati siyang nasa army at sanay siyang mamuno sa daan-daang lalaking nasa ilalim niya.Bagama't nakangiti siya, ipinakita niya ang k