All Chapters of You're Gonna Miss Me When I'm Gone: Chapter 251 - Chapter 260

Si Calista ay nanatiling nakaupo, hindi nababagabag, habang si Yara ay umaksyon sa tabi ng mesa, pilit na iniharap ang isang tao sa kanya."Hector, you sneaky guy! Hindi ba tayo pumayag na ako ang magtatanong? Ibinato mo ako sa ilalim ng bus doon. Ngayon malamang iniisip ni Calista na kasabwat tayo o ano."Inalis ni Hector ang pagkakahawak ni Yara, hinila ang upuan sa tabi ni Calista, at naupo."Nandito ako para habulin ang isang tao, at kapag naririto ako nang personal, ang ibig kong sabihin ay negosyo. Yara, pwede ka nang umalis dahil dinala mo ako sa picture. Kumuha ng pagkain sa tabi. Libre ko."Sinamaan siya ng tingin ni Yara at sumagot, "Bakit mo ako idamay sa una? Bakit hindi mo siya tanungin ng diretso?""Nakikita mo, ang pagpapakita nang hindi inaasahang masyadong madalas ay pwedeng makairita sa mga tao. Ang timing ay susi. Dahil nakaayos ka na, makatuwiran para sa akin na pumasok," sagot ni Hector."Nagtataka ka ba kung bakit ang pagpasa ng mga tala ng pag-ibig sa pamam

"Nope. Pero baka mas maaga tayong makarating, para makabalik ka rin ng maaga," sagot ni Paul.Nag-iisip si Paul. Pakiramdam niya ay baka may mga napipintong commitments si Calista nang inusisa ni Shawn ang schedule niya kanina."Kung ganoon, uuwi na ako at ihahanda ang aking bagahe."Noong gabing iyon ay binalak ni Calista na umalis, at ngayong natupad na ang kanyang hangarin, pumayag na siya kay Paul. Tumayo siya at kinuha ang susi ng sasakyan sa drawer."Yep, let's roll. Pupunta ako sa iyong lugar,at makakahabol tayo sa flight natin mamaya. Nasa daan na."Nang magkasama silang umalis sa lugar, tinapos ni Lucian ang kanyang pulong. Ang reputasyon ni Lucian ay kumalat sa buong departamento ng proyekto pagkatapos ng nakaraang insidente.Hindi nag-aksaya ng oras ang isang staff sa pagbabahagi ng balita nang makita siya nito."Sina Mr. Baker at Calista ay on the way sa airport."Nakuha ng staff ang mga snippet ng kanilang pag-uusap sa naunang pagbigay ng gawain ni Paul sa deputy m

“Hindi ako nakikipagpustahan sa iyo,” sabi ni Calista.Hindi na siya mag-aaksaya ng oras sa ganoong idle matter."Kung gayon halika at kumain ka sa akin ngayon," sabi ni Lucian.Nawalan ng masabi si Calista.Hindi niya namamalayan na inabot niya ang kanyang telepono dahil gusto niyang tawagan si Paul para ipaalam na ligtas siya. Doon niya lang napagtanto na wala sa kanya ang phone niya habang inabot niya iyon.Nang sunggaban siya ni Paul kanina, hinawakan niya rin ang strap ng bag niya. Inihagis niya sa kanya ang kanyang bag habang nagpupumilit na makalayo sa kanya.Hinahanap ni Paul si Calista sa mga lansangan. Sumunod naman sa kanya si David."Mr. Baker, kaka-text lang sa akin ni Mr. Northwood. Medyo natakot si Mrs. Northwood, kaya hinatid niya muna siya pabalik sa hotel."Napahinto si Paul sa kanyang mga hakbang. Lumingon siya at tumingin kay David."Naakit ba siya ni Lucian?"Si David ay sumumpa sa kanya."No way. Nakita lang ni Mr. Northwood ang nangyari kaya sinundan s

Ang nakatitig sa kanya ay si … Lucian.Hindi malinaw kung gaano siya katagal na nakaupo doon. Nakasuot pa rin siya ng kung ano siya noong nasa tourist hotspot sila kanina.Mag-isa siyang nakaupo doon, na may hawak na salamin sa kanyang kamay. Sa ilalim ng madilim na mga ilaw, ang kulay amber na likido ay nagbuhos ng mga batik ng liwanag sa kanyang mga daliri.Tumayo si Lucian.Ang kanyang hitsura, pigura, paraan ng pagdadala niya at ang kanyang mamahaling damit na masasabi ng sinuman sa unang sulyap ay nakakuha ng maraming atensyon mula sa kanyang paligid.Maraming babae ang gumagawa ng prostitusyon sa bar na ito. Ilang uri ng kababaihan ang naroroon, maging mapang-akit, konserbatibo, inosente, nangingibabaw—pangalanan mo na.Ang iba sa kanila ay sabay na nakikipagkwentuhan sa malayo, ang iba ay gumagala sa bar na may hawak na baso.Kapag nakita na nila ang isang tao o may interesado sa kanila, uupo sila at mag-uusap magdamag.Wala pa si Calista dito, pero nakita na niya ang il

Walang ekspresyon si Lucian habang itinataas ang paa, at walang pag-aalinlangan na tinapakan si Kyle.Hindi siya nagsimula nang may matinding puwersa, pero ang mabagal at tuluy-tuloy na presyon na ginawa niya paroo't parito ay naging napakasakit. Dahil sa unti-unting lumalalim na puwersa, tanging ang lugar na iyon ang nakatuon ni Kyle.Pero nakatayo doon si Lucian, mukhang kalmado at kalmado. Bukod sa walang emosyon niyang mga mata, walang anumang senyales ng pagbabagu-bago ng emosyon. Pwede pa nga siyang ituring na matikas.Kung husgahan lamang ng kanyang mukha, walang sinuman ang mag-uugnay sa nakakatakot na pagkilos na ito sa kanyang kasalukuyang ekspresyon."Argh—"Umalingawngaw sa elevator ang tili ni Kyle na parang tili ng katay na baboy.Hindi man lalaki si Calista, kahit papaano ay ramdam niya rin ang sakit. Umangat pa ang mga paa niya ng hindi sinasadya.Pilit na tinutulak ni Kyle ang paa ni Lucian, pilit na kumawala sa lakas ng pagdurog ni Lucian sa kanyang ari. Pero k