Lahat ng Kabanata ng [Tagalog] Tales Of The Heart: Kabanata 11 - Kabanata 20

Papasok na sana si Paolo sa bahay ni Serena nang bigla siyang makarinig ng tumatawa mula sa malayo. Humarap siya para tignan kung sino, at agad niyang nakita si Serena na tumatakbo, habang may isa pang babae na tumatakbo sa likuran niya.Napaisip siyang kumunot ang noo habang nakatingin sa ibang babae. Unang beses niya itong nakita, at nagtataka siya kung sino ito.Ang mahal na aso ni Serena, si Ardon, ay hinahabol ang dalawang babae.Biglang tumigil sa pagtakbo ang babae nang makita niya si Paolo, at nagtagpo ang kanilang mga mata sandali. Ngumiti si Paolo sa kanya, pero iniwas ng babae ang tingin niya, at halatang nahihiya siya..."Hoy, Paolo!" biglang tawag sa kanya ni Serena.Ibinalik ni Paolo ang atensyon niya kay Serena na masayang kumakaway sa kanya. Lumakad siya patungo sa kanila, habang nakangiti."Serena, alam kong naging gago ako, at pumunta ako rito para humingi ng tawad sa'yo. Sobrang boring ko nang hindi nakikita ang bestfriend ko sa loob ng maraming araw..." taos-pusong

"Masaya ka bang maglakad kasama ako, Ardon?" masayang tanong ni Via sa aso.Bigla siyang tumigil sa kanyang paglalakad nang makita niya ang isang taong nakasakay sa bisikleta, at papunta siya sa kanilang hardin. Pinigilan niya ang kanyang hininga habang pinapanood niya si Paolo na bumaba mula sa kanyang bisikleta."Magandang umaga, Via!" nakangiting bati sa kanya ni Paolo.Tumalon ang puso ni Via nang makita niya ito. Ang gwapo niya sa kanyang puting polo shirt at jeans na pinatugma sa branded sneakers. Mayroon din siyang light blue cap. Mukhang isang matinee idol na lumabas nang diretso mula sa screen ng telebisyon."Via? Okay ka lang ba?" tanong sa kanya ni Paolo, habang halatang nag-aalala.Sinusubukan ni Via na makabawi at ngumiti kay Paolo."Oo, okay lang ako. At saka, bakit ka nandito?" tanong niya sa kanya.Nang una niya itong makita ilang buwan na ang nakalipas, hindi niya maalis sa isip ang kanyang guwapo na mukha. Ang kanyang paghanga at pagmamahal kay Paolo ay lumalaki at l

Kinabukasan ng umaga... Isang maganda at maaraw na Sabado ng umaga, pero kinakabahan si Serena habang pababa siya ng hagdan. Ito ang araw na sasabihin niya sa kanyang ama at kapatid ang tungkol sa kanyang bagong relasyon kay Paolo. Nag-eensayo siya ng mga tamang salita na sasabihin simula kagabi, at umaasa siyang masabi niya ang lahat nang tama. Huminga muna siya nang malalim para pakalmahin ang kanyang sarili bago siya dumiretso sa dining room. Nakita niya ang kanyang ama at si Via na kumakain na ng almusal. "Magandang umaga, Daddy. Magandang umaga, Via." ginagawa niyang makakaya na maging mas natural at kaswal ang kanyang boses, kahit na kinakabahan siya nang husto sa loob-loob niya. Tumingin sa kanya ang kanyang ama na may maliwanag na ngiti sa kanyang mukha. "Magandang umaga, Serena. Inaasahan kong magigising ka nang huli dahil nag-attend ka ng victory party kagabi. Pero nagising ka naman sa tamang oras. Halika, sumama

Lumipas ang ilang buwan mula nang unang magkita sila sa malaking lungsod pagkatapos ng mahabang panahon, naging magkaibigan sina Paolo at Brianna dahil nag-aaral sila sa parehong Unibersidad. Si Serena naman ay patuloy na nagkaroon ng normal na buhay sa College sa kanyang sariling paaralan, at naging isang mapagmahal na kasintahan kay Paolo. Gayunpaman, hindi mapigilan ni Serena na mapansin na hindi na gaanong naglalaan ng oras si Paolo sa kanya kumpara sa dati. At kahit na may libre silang oras para mag-date, palaging pagod at inaantok si Paolo. Tuwing tinatanong niya kung ano ang problema, palagi niyang sinasabi sa kanya na palaging humihingi ng tulong si Brianna sa kanya sa paaralan. Naawa si Serena sa kanyang boyfriend at palagi niyang sinasabi sa kanya na okay lang na magkita at mag-date nang isang beses o dalawang beses sa isang linggo, para maibalik niya ang kanyang sariling libreng oras sa pagtulog. Patuloy na itinutuon ni Serena

Ilang linggo ang nakalipas. Sa wakas ay nakuha na ni Serena ang kanyang Student Visa patungo sa Australia. Naisagawa na nila ang lahat ng kinakailangang dokumentasyon, at handa na ang lahat. Mabilis na lumipas ang mga araw, at dumating na ang araw ng pag-alis ni Serena. Sumama sa kanya sa airport ang kanyang ama at ang kanyang nakababatang kapatid. May kaunting pag-iyak, pagbibigayan ng mga salita ng panghihikayat, at malalaking yakap. Pagkaraan ng ilang sandali, naglalakad na ngayon si Serena papasok sa pasilyo ng eroplano, hinahanap ang kanyang upuan. Parang isang panaginip ang lahat. Nakaupo na siya ngayon sa upuan sa tabi ng bintana, at nakatitig siya sa asul na langit at sa mga ulap. Napunta ang kanyang mga iniisip kay Paolo. Siya ang kanyang unang pag-ibig at unang pagkabigo. Maraming natutunan siya, at ang aral na natutunan niya ay mahalin muna ang kanyang sarili at ang kanyang pamilya bago ang sinuman. Huminga nang