XYLARA REYNA VIOLATiningnan ko ang aking sarili sa salamin. Suot ko ang puting strapless bodysuit na ipinares ko sa jeans at heels. Pinabayaan kong nakalugay ang aking buhok.Umikot pa ako ng bahagya saka humarap nanaman. Tinitigan ko ang umbok ng aking dibdib sa salamin. Keri lang naman, kinaya sa strapless bodysuit ko. Charing! Dinampot ko ang aking cellphone at isinilid sa sling bag. Huli kong kinuha ang susi ng Audi saka lumabas ng kuwarto.TOK TOK TOKKatok ko sa silid ni auntie Vanessa.Dahan dahang kong binuksan ang pintuan. Nakita kong natutulog na si Janessa katabi ang kanyang bagong doll habang naka tutok naman si Auntie sa kanyang cellphone."Auntie, aalis na ako," mahinang boses ko.She nod. "Mag-iingat ka.Wag kang magmaneho kung nakainum ka ha.""Opo. Auntie yung cake nga pala para kay Mhina?""Nasa ref, naka kahon na'yun.""Thank you. Aalis na ako.""Bye.""Bye."Pagkalabas ko ng pintuan, napalingon ako sa gate nang pumarada ang pamilyar na sasakyan. It's a black Cadillac

XYLARA REYNANagtatalon-talon ako sa kama habang hawak ang librong natapos ko."YES! defence nalang ang kulang!"RING! RING! RING!Napatigil ako sa pagtalon nang tumunog ang cellphone ko na nasa loob ng sling bag."Hello, nakauwi na ako sa bahay," sagot ko sabay lingon sa bintana. Madilim na sa labas.Tansya ko ay alas syete na ng gabi."You should have waited for me sweetheart, I want to have dinner with you.""Sorry, hindi kita nahintay dahil may mga importante akong papeles na dumating kanina.""From the office?""No.I mean, yung final copy ng libro ko dumating na. Excited kasi ako. Ito na yung ipapasa ko sa university.""Wow, Congratulations!"Napangiti ako. "Thank you, but it's too early for that. We have an exam tomorrow morning and then I have a schedule for defense tomorrow at two in the afternoon.""That soon?""Yah... Mabuti narin yung nagsabay dahil marami akong gagawin pagkatapos ng mga 'to.""Maraming gagawin... like?""May pinapagawa si mommy, company related," pasisinung

KANJI FUJISAWA POVAlas otso palang ng umaga ay nasa isang restaurant na ako kasama si Shine. Magkatapat kaming naka upo sa pandalawahang lamesa. Inilapag ko sa mesa ang brown envelop na kanina ay kinuha namin sa hospital kung saan kami nagpa DNA."You know the whole truth Shine. Why are you doing this to me?!" napakuyom ako habang nagsasalita. "Why do you have to mess up !---" ibinagsak ko ang aking kamao sa lamesa kaya't nagtinginan saamin ang lahat ng tao sa paligid. Hindi ko napigilan ang nararamdaman ko. Habang tumatagal palalim ng palalim ang galit ko kay Shine. "Pagkatapos kitang tulungan noon, ito ang igaganti mo saakin? Gusto kitang makausap para pagpaliwanagin ka sa ginawa mo tapos ito?! Ito pa ang dala mo sa pagbalik mo?!"Hindi siya nagsasalita.Panay lunok lang siya sa bawat salitang binibitawan ko."Shine, hinanda ko ng mahabang panahon ang sarili ko para pakinggan ka, para mapatawad ka!" Muli kong ibinagsak ang kamao ko sa lamesa. Sa pagkakataong ito sinenyasan ko si Or

XYLARA REYNASunset with cloudy skies brilliant red color facinates my eyes.I sigh. Sana lahat ng bagay sa sundo ay tulad ng sunset na tanaw ko ngayon na magtatapos ng maganda."Miss Viola iyon na po ang White Island."Napalingon ako sa tinuro ng babaing staff na isa sa sumalubong saakin kanina sa port.OH, THIS IS INSANE! It's a spectacular paradise Island! The Relen's White Sand Island boasts tropical rainforest interior and exquisite sugar-white sand beaches, fringed by coconut palms. The Relen's five mansions stand tall at differents sides of the island. Tita Margarette indeed transformed this island into shangri la."Oh Ija, hindi mo ako binigo." Sinalubong ako ng mahigpit na yakap at halik sa pisngi ni Tita Margarette nang dumating ako sa isla. "Tita I cant say no for the charity," sabi ko nang dumistansya siya."The beneficiaries and charity personnel are so excited so meet you."Napangiti ako dahil bakas din ang excitement sa kilos Tita Margarette. "Ako din excited, nandi

XYLARA REYNA Ang hiringgilya na nakapatong sa mesa ang una kong nakita nang imulat ko ang aking mga mata. Ang bigat-bigat ng buong katawan ko na ni pag-angat ng aking kamay ay hirap akong gawin.Sinuyod ko ng tingin ang lugar kung nasan ako. Isang silid na yari sa kahoy ang buong paligid. Sinikap kong umupo mula sa higaan kung saan ako nakatulog. Sa unang banta ko ng pagbangon ay hindi ko nagawa dahil sobrang manhid ng balikat ko. Naalala kong bago ako nawalan ng malay ay may kung anong matalim na bagay ang bumaon saaking balikat, nang kinapa ko 'yon, wala naman akong nakapa na sugat kaya napagtanto kong ang hiringgilya na nasa mesa ang dahilan kung bakit nawalan ako ng malay kanina.Sinikap ko uling bumangon at sa pagkakataong ito ay maayos akong naka upo. Nakita ko ang aking kaliwang paa na naka kadena sa kanto ng kama. Sino ang gagawa saakin nito?! Gusto ko mang balikan ng lahat ng mga nagawan ko ng kasalanan ay hindi ko na ginawa, mas uunahin ko munang mag-isip kung paano makatak