"Water party?" tanong kaagad ni Tyler. Madaling araw na kaya naman nagulat ako nang makitang nandito pa siya sa living room at gising pa. "I told you to call me so I can pick you up. What happened to you?" takang tanong niya bago kumuha ng towel para ipatong sa akin."Ty..." tawag ko sa kaniya. He immediately opened his arms for me, signalling me for a hug. Mabilis akong lumapit sa kaniya para yumakap. "I'm tired," bulong ko bago hinayaan ang sariling umiyak sa kaniya."What happened?" Mas lalong nagpakita ang pag-aalala sa mukha niya. "Who made you cry? Did something happened during the party?" seryosong tanong niya. "Tell me, Ril. Who made you cry? Who hurt you?""No one," umiiling na sagot ko sa kaniya. "I'm sorry.""What are you sorry for?" mahinang tanong niya. He held my face and wiped my tears away using his thumb. "Hmmm?"Hindi ko magawang ikwento sa kaniya ang nangyari bagkus ay umiyak lamang ako ng umiyak sa kaniya. Nakatulog ako habang nakayakap sa kaniya. Paggising ko, nas

"What the hell was that?! Why did he kiss you on your forehead?!"As soon as Sean left, Lei immediately dragged me inside the house. Nanlalaki ang mga mata niya na parang naguguluhan sa nasaksihan kanina."Oh my God! Nagkabalikan na ba kayo?! Ano? Kayo na ulit?! Kailan pa? Bakit hindi mo sinabi sa akin?! I should be the first one to know!"Napasapo ako sa noo ko. This is the reason why I prefer to tell them in a nice way. Kung biglaan kasi, talagang ganito rin ang magiging reaksyon ni Lei."Kanina lang, okay? Nag-usap kami kanina," sagot ko."Kanina?! During our engagement party?! So, naging tulay pa pala itong party namin sa inyo?"Nagkibit-balikat ako. "Siguro. Parang ganun na nga.""Bruha ka!"Kung hindi lang siguro pagod at nakainom si Lei ay talagang aabot kami ng umaga para makwento ko sa kaniya ang lahat ng nangyari simula noong alumni party.The next day, tinanghali na ako ng gising. Sobrang sakit ng ulo ko dahil sa hang over kaya naman naligo na ako bago tuluyang bumaba para

My life went on normally. Wala namang nagbago bukod sa palaging nakadikit sa akin si Sean. Sa tuwing wala akong flight ay gumagawa talaga siya ng paraan so he can stick beside me. Hindi ko alam pero napansin kong habang tumatagal ay mas nagiging clingy siya lalo sa akin and I'm not complaining."Hug?" tanong sa akin ni Sean, pumipikit-pikit pa ang mga mata niya dahil kakagising niya lang din. Nakatulog kasi siya kagabi habang nanonood kami ng movie kaya hindi ko na lang din siya ginising pa.I extended my arms on him to give him a hug. Mabilis naman siyang lumapit sa akin at sa sobrang aggressive ng pagkakayakap niya sa akin ay napasandal ang likod ko sa backrest ng sofa."Clingy mo, ah?" natatawang tanong ko sa kaniya habang bahagyang sinusuklyan ang buhok niya gamit ang daliri ko."Love..." he called me, his eyes still closed. "Can I ask you a question?"Bahagya akong tumawa. "You're already asking me na," I said.Nagmulat siya ng mga mata bago maingat na inabot ang kamay ko. Maraha

"Nasaan ka na? Napakatagal naman nito. Galing ka bang ibang bansa? Mag-iisang oras na 'yang on the way mo!" sunod-sunod na talak ni Mikko pagkatapos kong sagutin ang tawag niya."Traffic nga. Anong gusto mo, lumipad ako?" tanong ko sa kaniya habang nasa daan pa rin ang tingin.He asked me to come to their house to help him in practicing new songs. Wala naman akong ginagawa kaya pumayag na lang din ako."Tawagan mo ako kapag malapit ka na."Pinatay na niya ang tawag kaya muling tumahimik sa kotse ko. When I arrived at their house, mabilis kong kinuha ang cellphone ko para tawagan siya. I can just enter their house but when I went to the front door, wala sa sarili akong napasilip sa glass window nila at nakitang nandoon si Brix kasama ang mga kaibigan niya.I stopped dialing Mikko's number and unconsciously looked at the girl with the blue hair clip. She was busy telling something while her friends were in full ears. I can't help but to smile while looking at her. She really looks hands