"Nagkabalikan na nga kayo?"Napapikit ako nang muling itanong ni Lei sa akin iyon. Alas sais palang ng umaga nang dumating siya dito at hanggang ngayon ay tinatanong niya pa rin iyon kahit na ilang beses ko na rin siyang sinagot."Balak mo bang itanong sa akin 'yan hanggang matapos ang araw na 'to?" nauubusan na ng pasensya na tanong ko sa kaniya."Hindi naman." Umiling siya. "Wala. Hindi na kita magagawang maid of honor niyan kasi kailangan partner kayo ni Kuya Sean," she pouted."Pwede mo pa rin naman akong gawing maid of honor. Ano naman kung hindi kami partner?" tanong ko."Mas maganda kung partner kayo!" she suddenly shouted kaya naman bahagya akong nagulat. Tumayo siya para lumapit at umupo sa harapan ko. Tahimik niyang inabot ang dalawang kamay ko bago hinawakan iyon."Are you happy?" seryosong tanong bigla sa akin.Matagal ko siyang tinitigan sa mukha bago unti-unting tumango bilang sagot. "Of course, Lei. I am beyond happy.""Is this really what you want? Are you sure you can
My life went on normally. Wala namang nagbago bukod sa palaging nakadikit sa akin si Sean. Sa tuwing wala akong flight ay gumagawa talaga siya ng paraan so he can stick beside me. Hindi ko alam pero napansin kong habang tumatagal ay mas nagiging clingy siya lalo sa akin and I'm not complaining."Hug?" tanong sa akin ni Sean, pumipikit-pikit pa ang mga mata niya dahil kakagising niya lang din. Nakatulog kasi siya kagabi habang nanonood kami ng movie kaya hindi ko na lang din siya ginising pa.I extended my arms on him to give him a hug. Mabilis naman siyang lumapit sa akin at sa sobrang aggressive ng pagkakayakap niya sa akin ay napasandal ang likod ko sa backrest ng sofa."Clingy mo, ah?" natatawang tanong ko sa kaniya habang bahagyang sinusuklyan ang buhok niya gamit ang daliri ko."Love..." he called me, his eyes still closed. "Can I ask you a question?"Bahagya akong tumawa. "You're already asking me na," I said.Nagmulat siya ng mga mata bago maingat na inabot ang kamay ko. Maraha
"I'm doing fine," I told her a few minutes after being silent. "Sean is always taking care of me.""I'm really glad to hear that," tumatangong sabi niya. "To be honest, I--- I really have something to tell you.""What is it?" tanong ko kaagad."I'm opening a small restaurant tomorrow. I know this is too much to ask but I still wanted to invite you for the mini opening."I bit the inside of my cheeks when I heard. She's opening a restaurant? Bata palang ako alam kong magaling talaga si Mommy when it comes to business and knowing the family she came, alam kong hindi naman siya mahihirapang magsimula ulit."May I know the other details?" I asked her, remaining a poker face."Eight in the morning," she said. "Don't worry. My family isn't coming. I only invited you and some of the staff and people I know personally.""Titingnan ko po," tipid na sagot ko kahit na alam ko sa sarili kong pupunta ako. Of course, I would still love to come. I wanted to show her support."You can invite Sean if
"Nasaan ka na? Napakatagal naman nito. Galing ka bang ibang bansa? Mag-iisang oras na 'yang on the way mo!" sunod-sunod na talak ni Mikko pagkatapos kong sagutin ang tawag niya."Traffic nga. Anong gusto mo, lumipad ako?" tanong ko sa kaniya habang nasa daan pa rin ang tingin.He asked me to come to their house to help him in practicing new songs. Wala naman akong ginagawa kaya pumayag na lang din ako."Tawagan mo ako kapag malapit ka na."Pinatay na niya ang tawag kaya muling tumahimik sa kotse ko. When I arrived at their house, mabilis kong kinuha ang cellphone ko para tawagan siya. I can just enter their house but when I went to the front door, wala sa sarili akong napasilip sa glass window nila at nakitang nandoon si Brix kasama ang mga kaibigan niya.I stopped dialing Mikko's number and unconsciously looked at the girl with the blue hair clip. She was busy telling something while her friends were in full ears. I can't help but to smile while looking at her. She really looks hands
"Are you really sure about this?" Tyler asked me.Malakas akong bumuntong-hininga bago marahang pumikit bago tuluyang humarap sa kaniya. Ilang beses na niyang tinanong iyan sa akin simula nang makarating siya rito. "Will you just please shut your mouth and let me pack my things peacefully?""Woah, chill," natatawa na sabi niya agad habang tinataas ang dalawang kamay. "I just wanted to know if you really wanted to go home or if you're just acting impulsively again.""I am not. Okay na?" nauubusan na ang pasensya na sagot ko sa kaniya. "Last year ko pa talaga balak umuwi, you know that.""I know but can't you just leave after my birthday?""I already booked my ticket.""You're really rude!" he sulked.He sat down on the sofa and kept on making noises. He also kept on murmuring some words which I totally ignored because that's how he is. Mas mahirap siyang patahimikin."Why are you going home again?" tanong niya nang mapagod siyang kausapin ang sarili. Kung tutuusin, para talaga siyang
"Magtititigan na lang ba tayo?" nakataas ang kilay na tanong ni Nova sa aming apat. Muli kaming natinginan bago sabay-sabay na tumikhim."Let's start discussing where we should hold our group activity meeting. Any suggestions?" tanong ko sa kanila."Pwede namang inside the school nalang," Lei suggested."Nope," Nova disagreed immediately. "Mas nakakapag-focus tayo kapag may certain place na tayo lang ang nandoon," she explained. "Kaninong bahay ang available?"Mahina akong binunggo ni Zayd sa balikat. "Ekis na kaagad kila Avril. Baka nandoon ang parents. Huwag na lang, oy!" sabi nito na parang umakto pang kinikilabutan.Agad ko siyang tiningnan nang masama. "That's rude."Humalakhak si Brix. "Gago ka talaga. Kaya ayaw sa atin ni Tita kasi nararamdaman niyang ayaw din natin sa kaniya, eh.""Focus, please," pagkuha ni Nova sa atensyon namin habang masama na ang tingin sa dalawang lalaking kaibigan. "Kaninong bahay nga? Wala tayong matatapos kung puro ganito tayo ngayon.""I can't sugges
"I'm going, Mom," paalam ko sa kanila habang kumakain sila ng almusal."Where are you going? It's Saturday.""May meeting po kami for the upcoming freshmen week. Uuwi rin po ako kaagad pagkatapos," sagot ko.Inaantok akong nagmaneho patungo sa bahay nila Brix. Halos sabay kaming dumating ni Zayd kaya naman siya kaagad ang nakapansin sa itsura ko."Halatang puyat, ah. Late natapos 'yong party? Dapat nagsabi ka para binago nalang 'yong call time," sabi niya sa akin habang naglalakad kami papasok."Okay lang," tipid na sagot ko.Pagkarating namin sa living room ay nilabas ko na kaagad iyong laptop ko para makapagsimula na kami sa meeting."How was the party last night?" they asked me habang hinahanda ko ang laptop.I sighed. "As usual... maintaining the illusion of the perfect family throughout the party," tamad na sagot ko."Huy, grabe ka! Natututo ka na talaga sa aking huwag lagyan ng filter ang bibig," tuwang-tuwang sabi ni Leizie dahilan kung bakit siya kaagad ginawaran ng masamang t
"Go home early, Janniza Avril. No more hanging out with your friends ," bilin ni Mommy sa akin bago ako tuluyang makaalis ng bahay.I was in the mood. Nilagay ko iyong payong ni Kuya Sean sa tote bag ko bago ako bumaba ng kotse. Marami na akong naabutang freshmen near the University entrance. They were gathered depends on the color of their shirts which define their chosen programs."Welcome, everyone, to our university! We're thrilled to have you here. Let's start off with a campus tour so you can familiarize yourselves with your new home," energetic na panimula ni Zayd habang nakatayo sa gitna.The tour proceeds, with the students enthusiastically exploring the campus, asking questions, and absorbing information."Over here is the main academic building, where you'll have most of your classes. It's always bustling with activity and a great place to meet fellow students."Sabay-sabay silang tumingin sa tinuro ni Zayd na kahit kami ay napantingin na rin. Nasa gilid lang kami ni Zayd h