Chapter 44

My life went on normally. Wala namang nagbago bukod sa palaging nakadikit sa akin si Sean. Sa tuwing wala akong flight ay gumagawa talaga siya ng paraan so he can stick beside me. Hindi ko alam pero napansin kong habang tumatagal ay mas nagiging clingy siya lalo sa akin and I'm not complaining.

"Hug?" tanong sa akin ni Sean, pumipikit-pikit pa ang mga mata niya dahil kakagising niya lang din. Nakatulog kasi siya kagabi habang nanonood kami ng movie kaya hindi ko na lang din siya ginising pa.

I extended my arms on him to give him a hug. Mabilis naman siyang lumapit sa akin at sa sobrang aggressive ng pagkakayakap niya sa akin ay napasandal ang likod ko sa backrest ng sofa.

"Clingy mo, ah?" natatawang tanong ko sa kaniya habang bahagyang sinusuklyan ang buhok niya gamit ang daliri ko.

"Love..." he called me, his eyes still closed. "Can I ask you a question?"

Bahagya akong tumawa. "You're already asking me na," I said.

Nagmulat siya ng mga mata bago maingat na inabot ang kamay ko. Maraha