บททั้งหมดของ Chasing Athena: บทที่ 31 - บทที่ 40

Chapter 31: Midnight Bar

Napatihaya ako sa upuan nang matapos kong gawin ang pinapagawa ni Miss Lina. Mabuti na lang natapos ko before lunch para naman makakapagpahinga ako mamaya.Lunes na lunes pero ramdam ko na naman ang matinding pagod. Kahapon wala naman akong ibang ginawa kundi ang magpahinga buong araw at asikasuhin ang anak ko. Pero kapag nandito na 'ko sa trabaho, mauubos talaga lahat ng energy na inipon ko. At ngayon, ten percent na lang ang natira."Thena, may girl's night out mamaya, sasama ka ba?" Tanong ni Paula nang lumapit siya sa'kin at kasunod nito si Maurice na bitbit ang bag at handa nang bumaba sa cafeteria para mag-lunch."Girl's night out? Eh, Monday ngayon, ah?" Sabi ko habang nilalagay sa loob ng bag ko ang mga nagkalat kong gamit sa ibabaw ng mesa."Pantanggal pagod lang, gano'n. Don't worry, hindi naman tayo maglalasing 'tsaka tayo-tayo lang din naman dito sa department natin ang sasama mamaya. No boys, only girls," sagot ni Paula na ikinatawa ni Maurice."Kaya nga girl's night out,

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-23

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 32: Drunk

"May sinasabi ka, Athena?"Kaagad kong nilingon si Paula na ngayon ay nagtatakang nakatingin sa akin. Med'yo tipsy na siya at ewan ko lang kung nakita niya rin ang boss namin."Si sir Zach kasi .. nakita ko-"Wala na siya pagharap ko.".. ro'n.."Saan naman kaya siya nagpunta?Totoong siya 'yong nakita ko. Hindi ako namamalikmata o nag-iimagine na nandito siya. 'Tsaka hindi pa naman ako lasing."Ano sinabi mo, Athena?" Tanong ni Paula habang nilalapit ang tenga sa akin.Umiling na lang ako bilang sagot at ininom ang isang shot ng gin. Um-order na sila ng panibagong alak na hindi ko napapansin. Halo-halo na ang iniinom namin pero sana lang hindi kami gagapang pauwi."Shot pa, Athena. Sulitin na natin ngayon habang may oras pa," wika ni Trixie habang inaabot sa'kin ang panibagong shot ng gin."Ito ba 'yong sinasabi mong hindi tayo maglalasing, Paula?" Nang-aasar na sabi ko at binalingan ng tingin si Paula na ngayon ay tahimik na sa gilid at nakahawak sa ulo niya.Lasing na."Minsan lang

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-24

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 33: Trouble

"Agh! Ang sakit," daing ko habang nakahawak sa ulo ko.Jusko, bigla na lang kumirot at sobrang sakit.Nagising kasi ako nang biglang mag-ring ang cellphone ko. Kahit alarm lang 'yon, nagising ang buong diwa ko. Partida nakainom pa 'yan kagabi.Sana talaga 'di na lang ako uminom, 'yan tuloy nagka-hangover pa.Anong oras na kaya? Kailangan ko nang pumasok sa trabaho at bawal akong ma-late kasi may meeting ang buong department."Oh my god! Late na 'ko," gulat na sambit ko nang makita ko ang oras. Alas otso na pala ng umaga at alas nuebe 'yong meeting. Jusko po! Late na 'ko."Wait .. s-sino ang .."Napahinto ako nang may napagtanto.Ano ang nangyari kagabi?Pa'no ako nakauwi?Sino ang naghatid sa'kin dito sa bahay?"OH MY GOD!" Napasigaw ako sa gulat nang maalala ko na ang mga nangyari kagabi.Uminom kami nina Paula at ang iba pa naming kasama sa office tapos may mga lalaking lumapit sa table namin .. tapos--"S-Si .. sir Zach .." Napatakip ako ng bibig at tuluyang napaupo sa sahig.Ang n

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-03-30

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 34: Begging for Nothing

Ako na lang ang naiwan dito sa loob kasama ang boss ko na hindi pa nagsasalita simula no'ng lumabas sina Maurice kanina. Nagta-type siya sa cellphone niya at sa tingin ko may kausap ito pero wala na 'kong pakialam.Hindi pa rin ma-consume ng utak ko ang mga sinabi niya kanina. Naguguluhan pa rin ako at ang dami kong tanong na siya lang ang makakasagot. Gusto kong kausapin sina Maurice para maliwanagan ako pero hindi niya 'ko pinalabas ng opisina niya.Alam kong mali 'yong ginawa namin kagabi pero wala naman akong ginawang masama o nasangkot sa gulo. Ang maling nagawa ko lang naman ay naparami ng inom at umuwi ng lasing.'Di kaya may nagawa ako kagabi na hindi ko lang namamalayan?"What's on your mind? You look awful," biglang sabi niya na nagpatigil sa akin sa pag-iisip.Kanina pa 'ata siya nakatingin sa'kin pero hindi ko lang napapansin."N-Naguguluhan lang po ako sa mga sinabi niyo kanina. Tungkol po ro'n sa gulo na kinasangkutan nina Maurice. Sa pagkakakilala ko sa kanila, hindi ni

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-04-01

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 35: Shattered Expectations

"Athena .." "Hmm?" Kaagad akong lumingon, si Von lang pala ang tumawag sa akin. Nakasandal siya sa pinto at may hawak na puting folder. Inangat niya ito para makita ko. 'Yan na 'ata 'yong financial report na hinihingi ko. Kakailanganin ko 'yan para sa proposal na gagawin ko. "Here, pinapaabot ni Miss Christine. May meeting kasi siya kaya hindi niya maiabot sa 'yo ng personal," aniya habang naglalakad papunta sa direksyon ko. Si Miss Christine, ang head supervisor ng finance department at isa rin siya sa mga naging ninang ni Aaron. Mabait siya pero medyo strikta pagdating sa trabaho. "Salamat, Von," sabi ko at maliit na ngumiti sa kaniya. "Walang anuman. Umm, iniisip mo pa rin ba ang mga nangyari kahapon?" Tanong niya, bigla akong nag-iwas ng tingin at sabay na inayos ang mga gamit ko sa mesa. Pero tama siya, iniisip ko nga ngayon ang mga nangyari kahapon. Hindi ko lang inaasahan na dahil sa isang pagkakamali, mawawalan ako ng mga kasamahan sa trabaho. Hindi ko naman masisi si si

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-12

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 36: A Twist of Fate

Habol ang hininga ng makarating ako rito sa opisina. Tumakbo ako pagkalabas ko ng opisina niya. Ewan ko, bigla nalang akong natakot sa banta niya. Parang anumang oras, may gawin siyang hindi ko magugustuhan.Pero bakit nga ba niya nasabi 'yon sa akin? Wala naman akong ginawa o sinabi sa kaniya para bantaan ako ng gano'n.Siraulo talaga ang lalaking 'yon.Kaya ayoko talaga na nagtatagpo ang landas naming dalawa rito sa opisina kasi may nangyayari na 'di ko talaga nagugustuhan at ngayon napagalitan niya 'ko. Pero 'di talaga dinidinig ni lord ang panalangin ko."Oh, Athena, ano nangyari sa'yo?" Tanong ni Rusty, isa sa mga I.T rito sa office.Kaagad akong umayos ng tayo at hinarap siya. Hawak ko kasi ang magkabilang tuhod ko at habol ang aking paghinga nang makita niya 'ko."W-Wala naman, ayos lang ako," med'yo nahihingal na sagot ko at sabay na pinunasan ang pawis ko sa leeg. Pinagpawisan talaga ako kahit ang ikli lang naman ng tinakbo ko."Saan ka ba galing?" Usisa niya."Umm, may kinuha

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-06-30

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 37: Moments of Connection

Wala ni isa sa amin ang nagsalita. Tahimik lang ako, pa tingin-tingin sa paligid at iniiwasang magtagpo ang mga mata namin ni sir Zach. Magkaharap kaming dalawa kaya iniiwasan kong mapatingin sa kaniya o siya sa akin. Katabi ko ang anak ko at katabi niya naman si Amy.Ewan ko kung bakit siya nandito? Akala ko may iba siyang pupuntahan pero dito pala ang sadya niya.Wala naman akong pakealam kung bakit siya nandito pero bakit hinahayaan talaga ni lord na magkita kami? Sa totoo lang naiinis ako pero wala naman akong magagawa, alangan naman paalisin ko siya sa kadahilanang ayoko lang siyang makita o makasama. Pero bukod doon iniiwasan ko na magkita silang dalawa ng anak ko kasi na dadagdagan ang pagtataka ng anak ko sa kaniya."Tita Athena, are you ready na po ba for your performance next week?" Tanong ni Amy na ipinagtaka ko.Anong performance ang ibig niyang sabihin? Next week? Anong ganap next week?Napatingin ako sa anak ko na nakatingin din sa'kin ngayon."Para po sa family day, momm

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-07

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 38: Shadows of Curiosity

“Mommy, okay lang po ba kayo?” Tanong ni Aaron nang nasa kalagitnaan na kami ng biyahe pauwi sa amin. Hindi ko siya nilingon, nakatingin lang ako sa daan habang iniisip ang sinabi ni sir Zach kanina.“Yes, anak, okay lang naman ako. Bakit mo natanong?” Sagot ko bago siya nilingon.Mukhang kanina pa niya ‘ko pinagmamasdan, naabutan ko kasi siyang nakatingin sa’kin. Sa tingin ko nagtataka na ‘yan sa kinikilos ko magmula pa kanina.No’ng umalis kasi kami sa school, tahimik lang ako at hindi ko nagawang magpaalam kay Amy. Diretso sakay lang ako sa kotse at minaneho ito. Dahil sa pakiusap ni sir Zach, hindi ko na alam kung ano ang gagawin.“Simula po kasi no’ng umalis tayo sa school naging tahimik na po kayo at parang hindi mapakali. May nangyari po ba? May ginawa po ba sa inyo ang tito ni Amy?” Nag-aalala na tanong niya.Hindi ko p’wedeng sabihin sa kan’ya ang tungkol do’n dahil baka mas lalo pa siyang magtaka sa pagkatao ni sir Zach. At ayoko rin na mangyari ‘yon kasi ayoko na mapalapit s

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-13

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 39: Fiancée?

May fiancée na siya? Kailan pa?I mean, wala naman akong pakialam kung meron talaga pero malalaman ko ‘yon kasi halos isang buwan ko na siyang nakasama rito.Pero tama lang ‘yon na may fiancée siya para hindi na ako pag-isipan ng kung anu-ano ng mga ka trabaho ko.After ko magtimpla ng kape, bumalik na ‘ko sa office at nagsimula na sa trabaho. Pero ‘di pa rin mawala sa isip ko ang tungkol do’n at ewan ko ba kung bakit. Wala akong gusto sa kan’ya at kahit kailan hindi mangyayari ‘yon. Pero bakit ko ‘yon na iisip?“Athena, may meeting mamaya para sa team building next month,” anunsyo ni Rica nang lumapit ito sa table ko.“Ah oo .. sinabihan ako kahapon ni Von. A-attend ako mamaya, don’t worry,” sagot ko at umalis na rin siya.Napabuntong hininga na lang ako. Ang dami ko pang kailangang gawin at tapusin pero hindi ko matapos tapos kasi may mga bagay na humahadlang. Hindi naman ako nagrereklamo kaso sana isa-isa lang, tao pa rin naman ako at napapagod.“IT department, good morning,” sabi

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-27

อ่านเพิ่มเติม

Chapter 40: Shadows of the Past

Dahan-dahan kong nilingon ang babaeng nakaupo sa sofa. Hindi ako nagkamali, siya nga. Parang bigla akong nanghina. Hindi ko maihakbang ang mga paa ko at nahihirapan akong huminga. Hindi ko alam kung bakit pero sa tingin ko dahil sa trauma na pinaranas niya sa akin noon. Gusto ko ng makalabas dito bago pa niya ‘ko makilala. “Apakasungit mo talagang boss pagdating sa mga empleyado mo, Elli,” sabi nito bago tumayo para lumapit sa direksyon naming dalawa ni sir Zach. “Lauren, I’m getting pissed. Please, leave my office before I call the security guard,” masungit na sambit ni sir Zach na ikinahinto ni Lauren sa paghakbang. “Okay, fine! But I’ll be back tomorrow, okay? Bye,” aniya at nag-flying kiss pa ito pero wala namang epekto kay sir Zach. Pagkatapos niyon lumabas na rin siya ng opisina. Pero hindi pa rin ako kumakalma kasi alam kong makikita ko pa rin siya rito sa kompanya. Bakit siya pa ang naging fiancée ni sir Zach? Ang tahimik na ng buhay ko at ayokong magulo ito dahil s

ปรับปรุงล่าสุด : 2024-07-30

อ่านเพิ่มเติม

1 2 3 4 5 6 9

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป