All Chapters of สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา: Chapter 1 - Chapter 10
347 Chapters
บทที่ 1
“หนิงเป่ย หากคุณยังมีเรื่องอะไรที่ต้องการอีกก็รีบพูดออกมาเลยนะ ถ้าเป็นเรื่องที่ฉันทำให้ได้ ฉันจะพยายามทำอย่างเต็มที่ เพื่อให้คุณพอใจค่ะ""ไม่มีครับ""ตามนั้นแล้วกันค่ะ ฉันจะพาคุณไปส่ง ยังไงก็ไปทางเดียวกันค่ะ"หน้าประตูสำนักทะเบียน อันเคอซิน ที่เพิ่งเสร็จสิ้นกระบวนการหย่าร้าง ได้สตาร์ทรถ BMW 730 ของเธอรองเท้าส้นสูงสีดำกำมะหยี่กับกระโปรงสั้นเน้นทรวงทรงนั้น ทำให้หุ่นของเธอดูเซ็กซี่ ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่เดินผ่านไปมา"ไม่เป็นไรครับ ผมเอารถมา" หนิงเป่ยชี้ไปที่มอเตอร์ไซค์เก่าๆ ของเขามอเตอร์ไซค์เก่าของเขานั้นดูทรุดโทรมมาก เมื่อเทียบกับBMW สุดหรูสายตาหนิงเป่ยกวาดไปมาระหว่างรถทั้งสองคัน "ตกลงว่านี่คือเหตุผลที่คุณอยากเลิกกับผมใช่ไหมครับ?"อันเคอซินเข้าใจทันทีว่าหนิงเป่ยหมายถึงอะไร "ใช่ค่ะ แต่ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดค่ะ"หนิงเป่ย "ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด? ให้ผมเดานะ หรือเป็นเพราะนายน้อยหยางครับ?"สีหน้าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของอันเคอซิน ถือว่าเป็นการยอมรับหนิงเป่ยยิ้มอย่างฝืด "ในช่วงห้าปีที่ผ่านมานั้น ผมต้มโจ๊กตอนเช้าตรู่ และซุปยามดึกจำนวนนับไม่ถ้วนให้คุณ ยังสู้กับการลงทุนเพียงครั้งเดี
Read more
บทที่ 2
ห้องผู้ป่วย 204หลังจากหลับมาทั้งคืน อันเคอซินฟื้นและได้สติแม่ของเธอหลีชุนฮวากําลังป้อนซุปที่มีคุณค่าทางอาหารสูงให้เธออย่างระมัดระวังนอกจากนี้ยังมีชายผู้อ่อนโยนและสง่างามยืนเฝ้าอยู่ข้างๆ อีกคนนี้ก็คือ "ศัตรูรัก" ของหนิงเป่ย นายน้อยหยางหรือหยางซื่อเจี๋ยหยางซือเจี๋ยพูดความเป็นห่วง "คุณป้าครับ พักผ่อนเถอะครับ ผมจะป้อนซุปให้เคอซินทานเองครับ"หลีชุนฮวา รีบตอบรับ "ซื่อเจี๋ย ไม่มีใครเทียบกับเธอได้สักคน เมื่อวานก็ได้ถ่ายเลือดให้เคอซินมากมายและเฝ้าเธอทั้งคืน คุณเหนื่อยมากจนตัวซีดเลย"หยางซื่อเจี๋ย พูดต่อว่า: "คุณป้าครับ ถ้าพูดกันตามตรง มันคือสิ่งที่ผมควรทำครับ"แท้จริงแล้ว หยางซื่อเจี๋ยเพิ่งมาถึงที่เขาตัวซีดเกิดจากการไปเที่ยวที่บาร์เมื่อคืนนี้ทันทีที่เขามาถึง หลีชุนฮวาพูดย้ำกับเขาว่าเขานั้นเป็นคนบริจาคเลือดให้กับอันเคอซินเมื่อคืนนี้หยางซือเจี๋ยรู้ว่าหลีชุนฮวา พูดแบบนั้นออกไป เพื่อเขาและอันเคอซิน ดังนั้นเขาจึงไม่ปฏิเสธเขาต้องอะไรบ้างอย่างจากอันเคอซินเมื่อรู้ว่าเป็นหยางซื่อเจี๋ยที่บริจาคเลือดให้เธอ อันเคอซิน มองเขาอย่างซาบซึ้งแน่นอน มันเป็นเพียงความซาบซึ้งสุดหัวใจ“คุณชาย
Read more
บทที่ 3
พยาบาลส่ายหัว: "ไม่ใช่ชื่อนั้นค่ะ เหมือนว่าน่าจะแซ่หนิง ชื่ออะไรนะ หนิงเป่ย?"“ข่าวเรื่องนี้กำลังถูกพูดถึงอย่างมากในโรงพยาบาล”ตู้ม!ปรากฎว่าเป็น หนิงเป่ยที่บริจาคเลือดให้ฉันแต่หยางซื่อเจี๋ยกลับได้หน้าแทนเพื่อช่วยเหลือฉัน เขาถึงกับต้องเจาะเลือด จนกระทั่งเขาเป็นลมล้มลงไปแต่ถึงอย่างนั้นตัวฉันเองกับครอบครัวยังปฏิบัติต่อเขาแบบนั้นอีกไม่น่าแปลกใจเลย ที่เขาโกรธมากจู่ๆ เธอก็รู้สึกผิดอย่างไรก็ตาม อันเคอซินก็ไม่มีทางที่จะหันหลังกลับไปอีกไม่ว่าเขาจะทำดีกับตัวฉันเองแค่ไหน เขาก็ยังไม่สามารถให้สิ่งที่ฉันต้องการได้ยกตัวอย่างที่ง่ายที่สุด เขาสามารถนัดให้ราชาเจิ้นเป่ยพบกับเธอได้หรือไม่?สามวันต่อมาลุงฟู่โทรหาหนิงเป่ยเพื่อรายงานการดำเนินการ“คุณชายครับ การโอนทรัพย์สินของคุณได้เริ่มขึ้นแล้วครับ และผมได้แต่งตั้ง โจวไห่ถง ประธานบริษัทโอเชีย คิวชู อินเตอร์เนชั่นแนล เป็นตัวแทนรับผิดชอบประสานงานการรับทรัพย์สิน”ของคุณครับ”"นอกจากนี้ ผมได้สั่งให้โจวไห่ถงจัดงานเลี้ยงอาหารค่ําเพื่อรับรองให้คุณ ซึ่งจะมีกําหนดในอีกสามวันต่อมา เมื่อถึงเวลานั้น เผิงเล่าฮุ่ย ผู้นําระดับสูงของเขตทหารจังหวัด
Read more
บทที่ 4
จนกระทั่งมีเสียงดังดังขึ้น ทั้งสามคนจึงหลุดจากภวังค์หลีชุนฮวากลืนน้ำลายก่อน และถ่มน้ำลายออกมา: " เคอซิน ลูกบอกหน่อยว่าขยะนั่น... หนิงเป่ย จะสตาร์ทรถหรูคันนั้นได้อย่างไร"“เขาอาจจะไม่ใช่เจ้าของรถลาเฟอร์รารี่หรอกมั้ง ราชาเจิ้นเป่ย?”ในเวลานี้ สิ่งที่หลีชุนฮวากำลังคิดก็คือถ้าหนิงเป่ยเป็นราชาเจิ้นเป่ยจริงๆ เธอคงจะโกรธลูกสาวมาก และจะสั่งให้ลูกสาวแต่งงานกับหนิงเป่ยใหม่มันไม่สำคัญแม้ว่าจะต้องก้มหัว เพื่อขอโทษเขาก็ตามล้อเล่นไปแล้ว เทพแห่งความมั่งคั่งคงจะปล่อยมือกันง่ายๆ แบบนี้หรอกอารมณ์ของอันเคอซินเต็มไปด้วยซับซ้อนมาก: "ฉัน... ฉันไม่รู้"หากหนิงเป่ยเป็นราชาเจิ้นเป่ยจริงๆ ก็ถือเป็นกลอุบายแห่งโชคชะตาจริงๆฉันเคารพราชาเจิ้นเป่ย และใฝ่ฝันที่จะได้พบกับเขาแต่คนคนนั้นกลับเป็นที่อาศัยอยู่ใต้หลังคาเดียวกันมันเป็นเรื่องบ้าที่สุดในโลกหยางซื่อเจี๋ย ไม่มั้นใจและโต้เตียง: "คุณป้า เคอซิน พวกคุณต้องไม่ถูกหนิงเป่ยหลอกนะครับ "“เขาเป็นคนขี้ขลาด ไม่สมควรแม้แต่จะเลียรองเท้าราชาเจิ้นเป่ยด้วยซ้ำ นี่คงเป็นเรื่องเข้าใจผิดอยู่บ้างครับ”"พวกคุณวางใจได้ ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้ให้เรียบร้อยแน่นอนครับ"
Read more
บทที่ 5
ในที่สุด โจวไห่ถงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และพูดออกมาด้วยเสียงต่ำ: "เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พาตัวคนเสียสติคนนี้ออกไป"รับทราบ!เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนเข้ามา เพื่อไล่หนิงเป่ยออกไปก่อนที่พวกเขาจะเข้ามารวบตัวหนิงเป่ย ก็นับถึง "หนึ่ง" แล้วทันทีที่คำว่า หนึ่ง สิ้นสุดลง ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันขึ้นเด็กน้อยอ้าปากและถ่มเลือดมาจากปาก ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเขาก็กระตุก มีน้ำลายฟู่เต็มปาก หายใจแรง และใบหน้าของเขาซีดขาวเหตุการณ์ฉับพลันนี้ทำให้แม่ของเด็กชายร้องไห้ทันที: "ลูกจ๋า ลูกเป็นอะไรไป อย่าทำให้แม่ตกใจแบบนี้สิ"หลิวเว่ยก็ตกใจเช่นกัน: "ศาสตราจารย์หวัง เกิดอะไรขึ้น? นี่...เป็นเรื่องปกติหรือเปล่า? พูดอะไรสักหน่อยสิ"ศาสตราจารย์หวังรีบตรวจสอบอาการเด็กชาย: "คุณหลิว ไม่ต้องกังวล..."หลังจากการตรวจสอบอาการ ศาสตราจารย์หวังหน้าซีด: "สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? สิ่งนี้ไม่ควรเป็นเช่นนั้น"สมควรตาย!โจวไห่ถงด่าออกมา และรีบวิ่งเข้าไปดูอาการเด็กชายหลังการตรวจสอบ มือและเท้าของโจวไห่ถงก็เย็นวาบการหายใจของผู้ถูกทดสอบถูกขัดขวาง เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน เขาไม่สามารถมี
Read more
บทที่ 6
หลังจากนับถอยหลังจนครบสิบ หนิงเป่ยเพิ่งนับถึง "หนึ่ง" เสร็จ คนไข้ที่หายใจรวยรินก่อนหน้านั้นก็ลุกขึ้นนั่ง และอ้าปาก เพื่อพ่นเสมหะหนา ๆ ออกมา"สุดยอดมาก!"เสียงร้องไห้ของเด็กดังก้องอยู่ในห้องผ่าตัดเป็นเวลานาน และเสียงทรงพลังตื่นแล้ว!ตื่นขึ้นจริงๆ!ปาฏิหาริย์เกิดขึ้นนาทีนี้ทุกคนให้กำลังใจแม่ของเด็กชายรีบวิ่งไปข้างหน้า กอดเด็กชายและตะโกนเสียงดังว่า “ลูกจ๋า ทำให้แม่กลัวแทบตาย...”หลิวเว่ยรู้สึกตื่นเต้นมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้เขาจับมือของหนิงเป่ย และพูดด้วยน้ำเสียงตื้นตัน "ผู้มีพระคุณ คุณคือผู้มีพระคุณของตระกูลหลิว"“ตระกูลหลิวของเราเป็นหนี้บุญคุณคุณ ฉัน...ฉัน...ฉันจะขอบคุณได้อย่างไร”หนิงเป่ยชักมือออก “ต้องใช้ความพยายามนิดหน่อย”หลิวเว่ยรีบหยิบนามบัตรของเขาออกมาแล้วยื่นให้หนิงเป่ย: "น้องชายนี่คือนามบัตรของฉัน หากมีความต้องการความช่วยเหลือในอนาคต แม้ว่าจะให้ไปบุกน้ำลุยไฟฉันก็จะยอมทำ"หนิงเป่ย หยิบนามบัตรขึ้นมาหลิวเว่ยมองไปที่ศาสตราจารย์หวังอีกครั้ง และพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกว่า "ศาสตราจารย์หวังในความคิดของฉัน เป็นจะการดีกว่าถ้าให้ตำแหน่งศาสตราจารย์กับน้องชายคนนั้นแทน"“น้อง
Read more
บทที่ 7
อันกั๋วเหว่ยมองหนิงเป่ยอย่างเหยียดหยาม: "เหอะ วันนี้แกโชคดีมาก"ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของอันกั๋วเหว่ยดังขึ้น และเขาก็รับสาย"ฮัลโหลพี่ ผมมาถึงบริษัทแล้ว กำลังไปสัมภาษณ์"“อะไรนะ? มีคนสัมภาษณ์ผ่านได้ตำแหน่งคนขับแล้ว มันเป็นใคร?”"หนิงเป่ย? ให้ตายเถอะ หนิงเป่ย ไอ้ขยะนั่นเหรอ?"หลังจากวางสายแล้ว อันกั๋วเหว่ยก็วิ่งไปสองสามก้าวและหยุดลงตรงหน้าหนิงเป่ย“ไอ้หนิง แกมาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์ตำแหน่งคนขับเหรอ?”หนิงเป่ยพยักหน้าอันกั๋วเหว่ยระเบิดทันที: "แม่ง! แกกล้าขโมยงานไปจากฉัน แกกล้ามาที่มาเหยียบหางเสือ"“ไปลาออกเดี๋ยวนี้ แล้วมอบงานนี้ให้ฉัน ไม่เช่นนั้นแกจะต้องรับผลที่ตามมา”หร่วนเสี่ยวหลิงก็โกรธมากเช่นกัน: "ไอ้สารเลว แกรู้ไหมว่าเราจ่ายไปเท่าไหร่เพื่อให้ได้งานนี้ แกทำลายงานใหญ่ของพวกเรา!"“ฉันสั่งให้แกไปลาออกทันที ไปเดี๋ยวนี้!”เมื่อมองดูใบหน้าที่ละโมบของทั้งสองคน หนิงเป่ยก็รู้สึกรังเกียจในจิตใต้สำนึกของพวกเขา เขานั้นเป็นเพียงทาสของครอบครัวและเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะทำทุกอย่างที่พวกเขาต้องการสี่ปีที่แล้ว อันกั๋วเหว่ยเมาแล้วขับรถชนคน แต่จริง ๆ แล้วเขาร่วมมือกับหลีชุนฮวา เพื่อใส่
Read more
บทที่ 8
ตู้ม!สมองอันเคอซินระเบิดทันทีจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลขึ้นบัญชีดำเธอจริงๆไม่มีใครรู้ว่าเธอทุ่มเทความพยายามแค่ไหน ต้องพบคนมากเพียงใด เพื่อที่เธอต้องสร้างความสัมพันธ์ความร่วมมือกับ จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลตอนเพียงเพราะคำพูดของหนิงเป่ย ทำให้การทำงานหนักทั้งหมดของเธอสูญเปล่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือพรุ่งนี้จะมีงานเลี้ยงอาหารค่ำต้อนรับราชาอย่างเจิ้นเป่ยจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลจะคัดเลือกแขกจากพันธมิตรเพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำตอนนี้เธอก็สูญเสียโอกาสในการพบกับราชาเจิ้นเป่ยอีกด้วยหนิงเป่ยได้ฆ่าเธอทางอ้อมแล้ว!อันเคอซิน ไม่สามารถทนต่อกดดันนี้ได้ ทำให้ตัวเธอทรุดลงกับพื้นหลังจากนั้นตั้งแต่เช้าจนค่ำ อันเคอซินก็นอนอยู่บนเตียงเฉยๆ ไม่กิน ไม่ดื่ม หรือไม่แม้แต่พูดคุยเธอไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าหนิงเป่ยจะโหดร้ายถึงเพียงนี้ หลังจากการหย่าร้างที่เกิดขึ้น และเขาจะทำสิ่งที่ไร้ความปราณีแบบนี้ลงได้อย่างไร?ไม่ว่าครอบครัวของเธอจะพยายามให้ความกระจ่างกับเธอแค่ไหน มันก็ไม่มีประโยชน์จนกระทั่งช่วงหัวค่ำ ในที่สุดอันเคอซินก็เปิดปาก: "แม่ เอาโทรศัพท์ของฉันมาให้ฉันหน่อย"ได้ ได้!หลีชุนฮวารีบยื
Read more
บทที่ 9
คำเยินยอของคุณน่ารังเกียจที่สุดในสายตาของผมนอกจากนี้ “คนสำคัญอีกคน” ที่คุณพูดถึงก็ยังเป็นผมด้วยหนิงเป่ยพูดว่า "ขอบคุณสำหรับความมีน้ำใจของคุณ แต่ผมรับไว้ไม่ได้"“มีคนชวนผมไปทานอาหารเย็น ดังนั้นผมจะขอตัวออกไปก่อนครับ”เขาก้าวออกไปคุณ……อันเคอซิน เกลียดความจริงที่ว่าทองแดงยังไงไม่สามารถกลายเป็นทองได้: "คุณจะเป็นคนขับรถไปตลอดชีวิตหรอคะ? ขี้ข้าก็จะเป็นขี้ข้าไปตลอดชีวิต!"เธอผิดหวังอย่างมากกับหนิงเป่ยหนิงเป่ยอ่า หนิงเป่ย ถ้าคุณทำได้อย่างหยางซื่อเจี๋ยเพียงสักครึ่ง และมีความกระตื้อรือร้นมากกว่านี้อีกหน่อย ฉันคงไม่หย่ากับคุณเมื่อเห็นหนิงเป่ยจากไป อันกั๋วเหว่ยก็โผล่ออกมา "ไอ้หนิง หยุดเดี๋ยวนี้ ฉันอนุญาตให้แกออกไปได้แล้ว?"หยางซื่อเจี๋ย รีบเข้าไปหยุดอันกั๋วเหว่ย: "เสี่ยวเว่ย ปล่อยเขาไปครับ"“รอก่อน อีกแปบเดียวพวกเราจะฟ้องเรื่องขงเขาต่อหน้าชายผู้ยิ่งใหญ่ทั้ง 3 คนในภายหลัง และรับรองได้เลยว่าเขาจะไม่สามารถเอาชีวิตรอดอยู่ในเมืองนี้ได้”อันกั๋วเหว่ยพยักหน้าเห็นด้วยทันที: " พี่ซื่อเจี๋ยพูดถูกครับ""ฮึ่ม ไอ้คนแซ่หนิงนั่นก็อาศัยสถานะคนขับรถของประธานโจวมาโอ้อวดอํานาจไม่ใช่หรือ ไม่รู้ว่าป
Read more
บทที่ 10
พวกเขาทั้งสามคนตกใจจนนิ่งสนิทคุณเผิงคิดว่าเขาทำผิดอะไรสักอย่าง: "สหายตัวน้อย คุณกำลังให้ผมดื่มเหล้าเหรอ?"หนิงเป่ยพยักหน้า “คุณต้องดื่มสามแก้วต่อวัน จะน้อยไปแค่แก้วนึงก็ไม่ได้ครับ”เผิงหย่าหนานรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที: " หนิงเป่ย ฉันเห็นว่าคุณไม่น่ามีเจตนาดีสักนิด!"“ด้วยสภาวะร่างกายของคุณปู่ตอนนี้ แค่เหล้าสักแก้วคงจะ... ตกลงจริงแล้วๆ คุณต้องการอยากทำอะไรกันแน่”หนิงเป่ย: "นี่คือยาที่ผมจ่ายให้ ถ้าไม่เชื่อก็ไม่ต้องทำตามครับ"ผมเชื่อ!คุณเผิงหยิบแก้วเหล้ายกขึ้นมาดื่มหมดภายในอึกเดียว เผิงหย่าหนานไม่สามารถหยุดการกระทำของเขาได้อีกเผิงหย่าหนานทั้งตื่นตระหนกและสับสน: "คุณปู่ คุณ... หมอชื่อดังหลายคนแนะนำว่าอย่าดื่มแอลกอฮอล์ ปู่ลืมไปแล้วหรือคะ"“เร็วเข้า ต้องรีบเรียกรถพยาบาล แล้วไปโรงพยาบาลเพื่อล้างกระเพาะ”เธอรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เพื่อรีบโทรแจ้งศูนย์ฉุกเฉินโดยไม่คาดคิดทันทีที่เธอวางสาย คุณเผิงก็ระเบิดหัวเราะออกมา"ฮ่าฮ่า สบายมาก! ผมไม่ได้รู้สึกสบายแบบนี้มานานแล้ว"“สหายตัวน้อยของฉัน คุณเป็นหมอเทวดาจริงๆ!”ความฮึกเหิมของคุณเผิง ทำให้เผิงหย่าหนานตกใจ: "คุณปู่คะ ตอนนี้คุณรู้ส
Read more
PREV
123456
...
35
DMCA.com Protection Status