บทที่ 1

“หนิงเป่ย หากคุณยังมีเรื่องอะไรที่ต้องการอีกก็รีบพูดออกมาเลยนะ ถ้าเป็นเรื่องที่ฉันทำให้ได้ ฉันจะพยายามทำอย่างเต็มที่ เพื่อให้คุณพอใจค่ะ"

"ไม่มีครับ"

"ตามนั้นแล้วกันค่ะ ฉันจะพาคุณไปส่ง ยังไงก็ไปทางเดียวกันค่ะ"

หน้าประตูสำนักทะเบียน อันเคอซิน ที่เพิ่งเสร็จสิ้นกระบวนการหย่าร้าง ได้สตาร์ทรถ BMW 730 ของเธอ

รองเท้าส้นสูงสีดำกำมะหยี่กับกระโปรงสั้นเน้นทรวงทรงนั้น ทำให้หุ่นของเธอดูเซ็กซี่ ดึงดูดความสนใจของผู้คนที่เดินผ่านไปมา

"ไม่เป็นไรครับ ผมเอารถมา" หนิงเป่ยชี้ไปที่มอเตอร์ไซค์เก่าๆ ของเขา

มอเตอร์ไซค์เก่าของเขานั้นดูทรุดโทรมมาก เมื่อเทียบกับBMW สุดหรู

สายตาหนิงเป่ยกวาดไปมาระหว่างรถทั้งสองคัน "ตกลงว่านี่คือเหตุผลที่คุณอยากเลิกกับผมใช่ไหมครับ?"

อันเคอซินเข้าใจทันทีว่าหนิงเป่ยหมายถึงอะไร "ใช่ค่ะ แต่ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมดค่ะ"

หนิงเป่ย "ไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด? ให้ผมเดานะ หรือเป็นเพราะนายน้อยหยางครับ?"

สีหน้าที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกของอันเคอซิน ถือว่าเป็นการยอมรับ

หนิงเป่ยยิ้มอย่างฝืด "ในช่วงห้าปีที่ผ่านมานั้น ผมต้มโจ๊กตอนเช้าตรู่ และซุปยามดึกจำนวนนับไม่ถ้วนให้คุณ ยังสู้กับการลงทุนเพียงครั้งเดียวของนายน้อยหยางไม่ได้ใช่ไหมครับ?"

อันเคอซินเริ่มโกรธจนควบคุมอารมณ์ไม่ได้ "หนิงเป่ย คุณไม่เคยรู้เลย ว่าฉันต้องการอะไร!"

"คุณรู้ไหมว่าช่วงนี้ฉันเครียดแค่ไหน บริษัทฉันเกือบจะล้มละลาย แต่คุณช่วยฉันอะไรสักอย่างไม่ได้เลย"

"ฉันก็แค่อยากมีผู้ชายสักคนมาช่วยแบ่งเบาความกดดัน คุณเข้าใจไหม?"

หนิงเป่ยหยิบบุหรี่ออกมา จุดบุหรี่แล้วสูดหายใจเข้า "ใช่ คุณเป็นประธานบริษัทพันล้าน ส่วนผมเป็นพ่อบ้านที่ไม่มีเงิน ไม่มีความสามารถ พวกเรามันอยู่กันคนละโลก แม้ว่าผมต้องขายตัวเอง ก็ไม่สามารถให้สิ่งที่คุณต้องการไม่ได้เลย"

เคอซินเอ๊ยเคอซิน

คุณลืมไปแล้วหรือ ว่าตอนนั้นบริษัทผมพยายามสู้แค่ไหน เพื่อรักษาธุรกิจของคุณไว้

ไม่งั้น ตอนนี้พวกเราคงสลับเปลี่ยนสถานะกันแล้ว

อันเคอซินปรับอารมณ์ลง แล้วหยิบบัตรธนาคารใบหนึ่งออกมา "ฉันไปละ บัตรใบนี้คุณเก็บไว้เถอะค่ะ มีเงินห้าล้านอยู่ในนั้น ถ้าไม่พอก็บอกฉันค่ะ"

หนิงเป่ยไม่ได้ปฏิเสธและรับบัตรใบนั้น "ถ้าทำแบบนี้จะทำให้คุณรู้สึกผิดน้อยลงได้ ผมจะยอมรับไว้ครับ"

เฮ้อ

อันเคอซินถอนหายใจด้วยอารมณ์ซับซ้อน แล้วขึ้นรถจากไป

แต่ห่างออกไปเพียงไม่กี่เมตร รถก็หยุดกะทันหัน

ใบหน้าที่สวยและเย็นชาของอันเคอซิน ชะโงกหน้าออกนอกหน้าต่าง "สูบบุหรี่ให้มันน้อยลงเถอะค่ะ ไม่ดีต่อสุขภาพ"

ผมรู้ครับ

หนิงเป่ยตอบอย่างเย็นชา แต่แทนที่จะดับบุหรี่ เขากลับสูบบุหรี่ต่อ

นี่ดูเหมือนจะเป็นวิธีเดียวที่เขาสามารถแข็งข้อเธอได้

BMW ค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป

นัยน์ตาของหนิงเป่ยเป็นประกาย

ถุ้ย!

เขาถุ้ยหรี่ทิ้ง "ไอ้เหี้ย บุหรี่อะไรวะ ทำกูน้ำตาไหลเลยนิ"

เขาเลิกดื่มมาหลายปีแล้ว แต่จู่ๆ เขาก็อยากจะดื่มอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

เมื่อเมาแล้วก็มันจะบรรเทาความทุกข์ทั้งหมดได้

แต่เมื่อเขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา เขาก็พบว่าเขาไม่มีเพื่อนที่จะไปดื่มด้วยกันสักคน

ใช่แล้ว ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาทุ่มเทพลังทั้งหมดให้กับผู้หญิงคนนี้ จนทำให้สูญเสียเพื่อนทั้งหมดไปนานแล้ว

"ผู้ชายยาจกไม่สมควรได้รับสิทธิมนุษยชนหรือวะ"

เขาบ่นพราง โทรออกไปยังเบอร์ต่างประเทศ

"ลุงฟู่ ช่วยเช็คหน่อยครับ ว่าผมสะสมทรัพย์สมบัติในต่างประเทศมีมากเท่าไรในช่วงปีที่ผ่านมา"

ลุงฟู่ "นายน้อยครับ ทรัพย์สินในต่างประเทศของนายน้อยไม่สามารถอธิบายเป็นตัวเลขที่แน่นอนได้ เอาเป็นว่า นายน้อยรวยติดอันดับประเทศครับ"

หนิงเป่ย "ช่วยโอนทรัพย์สินทั้งหมดของผมมาภายในหนึ่งสัปดาห์ครับ"

"รับทราบครับ"

หลังจากแต่งงานมาห้าปี หนิงเป่ยก็อยู่บ้านเฉยๆ แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่มีงานทำ

ในปีนั้น เขาได้นำเงินค่าใช้จ่ายหนึ่งล้านบาทที่อันเคอซินให้ ไปลงทุนในตลาดหุ้น และเปิดบัญชีภายใต้ชื่อราชาเจิ้นเป่ย

เมื่อตลาดหุ้นตกในปี 2019 เขาได้ก่อตั้งเทรดเดอร์ที่ชื่อว่า "มีดทำร้ายล้างวิญญาณ" ซึ่งได้ทำกำไรมหาศาลและสร้างความฮือฮาในตลาดหุ้น

และในช่วงปี 2020 วิกฤตการเงินโลก เขาได้สร้างวิธีการเล่นหุ้น "ปุ่มนิวเคลียร์" เพื่อกระตุ้นตลาดเศรษฐกิจโลก

ปี 2021 ช่วงอัตราเงินเฟ้อ...

ปี2022...

ในเวลาเพียงไม่กี่ปี ชื่อเสียงของ "ราชาเจิ้นเป่ย" ก็แพร่กระจายไปทั่วโลก

ไม่เพียงเท่านั้น เขายังรวบรวมจักรพรรดิสีดําแห่งเว็บมืด ทหารรับจ้างหลายสิบล้านคนที่เว็บมืดและนักฆ่าหลายสิบล้านคนมาช่วยทำงานให้

ในเวลาว่าง เขาเรียนรู้ตำราการแพทย์ที่ชื่อ "ร้อยผีพันทิศ" ซึ่งสืบทอดมาจากบรรพบุรุษ และใช้สิ่งที่เขาเรียนรู้มาสร้างอาณาจักรเภสัชกรรมอันดับแรกของโลก

เขาทำงานอย่างหนักอย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อจุดประสงค์เดียวนั่นก็คือการแก้แค้น!

ในทุกๆ คืน โศกนาฏกรรมและการตายของครอบครัวเขา มักกลายเป็นฝันร้ายเสมอ ฉายซ้ำแล้วซ้ำอีกในหัวของเขา.....

เขามองไปรอบๆ และเยาะเย้ย "สายลับของคุณติดตามผมตลอดเวลา แต่คุณไม่เห็นว่าผมตั้งเครือข่ายพลังงานไปต่างประเทศ"

"ราชาเจิ้นเป่ยกลับประเทศแล้ว เลือดจะไหลรินดังกระแสน้ำในแม่น้ำ"

หลังจากควบคุมอารมณ์ไม่ได้ เขาทำโทรศัพท์พัง

ในขณะเดียวกัน อันเคอซินกำลังขับเร่งความเร็วรถ ข้อความป๊อปอัพในโทรศัพท์มือถือเด้งขึ้นมา ดึงดูดความสนใจเธอ

"ข่าวใหญ่! ราชาเจิ้นเป่ย เทพเจ้าแห่งธุรกิจตะวันตก จะก้าวเข้าสู่เมืองด้าเซี่ย และทรัพย์สินทั้งหมดของเขาถูกโอนออกมาหมดแล้ว…"

เวลานี้อะดรีนาลีนของอันเคอซินพุ่งสูงขึ้น เธอตกใจและตื่นเต้นอย่างมาก

ราชาเจิ้นเป่ย นั่นคือไอดอล แม้กระทั่งความเชื่อของเธอ

การได้พบกับราชาเจิ้นเป่ยเป็นเป้าหมายมาทั้งชีวิตของเธอ

ไม่คาดคิดว่าราชาเจิ้นเป่ยจะมาที่เมืองต้าเซี่ย เธอตื่นเต้นมากจนควบคุมตัวเองไม่ได้

บี๊บ บี๊บ บี๊บ!

อันเคอซินสะดุ้งด้วยความตกใจ เมื่อมีรถบรรทุกขนาดใหญ่ขับเข้ามาใกล้เธอบีบแตรไม่หยุด

เธอเหยียบเบรกอย่างรวดเร็ว

แต่ไม่ทันแล้ว

ตู้ม!

หลังจากเสียงอู้อี้ดังขึ้น อันเคอซินก็หมดสติไป

หลังจากรู้ข่าวอุบัติเหตุทางรถยนต์ของอันเค่อซิน หนิงเป่ยก็รีบไปโรงพยาบาลทันทีโดยไม่ลังเล

การหย่าร้างหรืออะไร เขาไม่สนใจ

ตอนนี้เขามีเพียงความคิดเดียวคือ เขาต้องช่วยเคอซินให้ได้!

ทันทีที่เขามาถึงโรงพยาบาล เขาเห็นหลี่ชุนฮวา แม่ยายของเขาร้องไห้อยู่ในล็อบบี้โรงพยาบาล

"ทุกคนคะ ฉันต้องการความช่วยเหลือหน่อยคะ ลูกสาวฉันเกิดอุบัติเหตุและต้องการเลือดกรุ๊ป B อย่างเร่งด่วน โรงพยาบาลมีสต๊อกเลือดไม่เพียงพอ ใครมีเลือดกรุ๊ป B ช่วยลูกสาวฉันด้วยเถอะ ฉันไหว้ล่ะ"

หนิงเป่ยรีบวิ่งไปโดยไม่คิด "เร็วครับ ผมเลือดกรุ๊ป B รีบเจาะเลือดไปช่วยเธอเร็วๆ"

หลี่ชุนฮวารู้สึกมีความหวังเมื่อเห็นหนิงเป่ย เธอลากเขาเข้าไปในห้องบริจาคเลือด "พยาบาลคะ รีบเจาะเลือดไปช่วยลูกสาวฉันทีค่ะ"

ชีวิตเป็นเรื่องสำคัญที่สุด ดังนั้นพยาบาลจึงรีบพุ่งเข้า "คุณสามารถบริจาคเลือดได้มากแค่ไหนคะ?"

หลี่ชุนฮวาพูดออกไปโดยไม่รู้ตัว "มีเท่าไรก็เจาะไปทั้งหมดค่ะ รีบหน่อยค่ะ อย่ามัวลีลาอยู่เลยค่ะ"

พยาบาลทนฟังไม่ไหว "มีเท่าไรก็เจาะไปทั้งหมด แบบนี้ไม่กลัวคนบริจาคตายหรือคะ?"

หนิงเป่ยพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม "ทำตามที่เธอบอกเถอะครับ"

พยาบาลพูดว่า "คุณไม่รักชีวิตหรอเลยคะ......”

หลี่ชุนฮวาด่า "หยุดพูดไร้สาระสักที รีบเจาะเลือดเร็วๆ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ถ้าไม่ใช่เพราะครอบครัวฉัน เขาคงอดตายไปนานแล้ว ชีวิตเขาก็เป็นของครอบครัวฉัน แค่เจาะเลือดเขาสักนิดหน่อยเป็นอะไรไป"

แม้ว่าแต่ไหนแต่ไร หลี่ชุนฮวาไม่มองเขาเป็นผู้เป็นคน แต่เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนี้ แต่หนิงเป่ยก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว

แต่ตอนนี้เขารีบร้อนที่จะช่วยคน ไม่สนใจที่จะยุ่งกับเธอ

"รีบเจาะเลยครับ"

200 มล.......400 มล......800 มล......

หลี่ชุนฮวาพูดว่า "ดูดต่ออีกสิ ยังไม่พอ รีบดูดต่อ"

พยาบาลตกใจ "ขีดจำกัดในการบริจาคโลหิตของมนุษย์คือ 400 มล. เลือดเขาได้เกินมาสองเท่าแล้วนะคะ อันตรายจริงๆนะคะ"

หลี่ชุนฮวา "แกออกไปซะ ฉันจัดการเอง"

ในที่สุด เมื่อเขาเจาะเลือดได้ถึงปริมาณ1,000 มล. หนิงเป่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เขาเกิดภาวะช็อคและหมดสติ

ไอ้ขยะไร้ประโยชน์!

หลี่ชุนฮวาสาปแช่งด้วยเสียงดัง