“How’s your second day?” tanong agad ni bossing habang nagtatanggal ako ng sapatos, nang tuluyan na akong makapasok, ay inihagis ko ang sarili ko sa mahabang sofa, “You look exhausted, is that really hard to cope up with the late lessons you’ve missed?”Umiling ako at medyo umayo ng upo, “Kung san lessons lang ang mahirap unawain, kaso pati kaklase ko, biruin mo ba naman kasi,” umupo ako at humarap sa kanya, habang siya nakatingin pa rin sa phone nya, “May bata don, halos kasing edad lang din naman ng kapatid ko, matanda lang ng kaunti, tapos ano, ang bitter, simula kahapon pinagtitripan nya ko, buti na lang, lumaki akong sira ulo, advance na ko mag isip, alam ko na kung anong gagawin nya, kaya ayun, naiiwasan ko naman, kaso nga lang,” nagpalit ako ng pwesto, dahil doon, napatingin na siya sa akin, at pinatay ang screen ng phone, “Nakakapagod naman kasi, iisipin mo kung may gagawin ba sya sayo, o wala lang sya sa mood, iniisip ko pa lang na makakasama ko sya ng ilang buwan, napapagod

“Okay, class dismissed,” tamad na tamad na tumayo ako sa upuan ko, kanina pa ko nagugutom pero hindi ko alam kung ano ba gusto ko kainin, napangiwi ako nang maramdaman ang kirot ng puson ko, grabe naman.“Hey, Naya!” hindi na ko lumingon at diretso sa paglalakad, “Hoy, I’m calling you, why aren’t you answering—whoah! What’s with the eye bag? Nahiya ang panda sayo,” sabi nya kasunod nang bungisngis.“Huwag ngayon, huwag ka mag-joke sa may mens,” sagot ko at dumiretso sa paglalakad.Sumabay siya sa paglalakad, at dahil nga kilala siya sa University na to, marami ang nakatingin samin habang naglalakad. Karamihan ay nagtataka kung bakit sabay kami ngayon, syempre, issue yon. Pero ang hindi nila alam, tahong din hanap nang katabi ko, siguro laglag panga lahat pag nalaman ang maitim na sikreto nang baklita na to.“And now, you’re smiling like a creepy guy or something,” nawala ang ngisi sa mukha ko at napatingin sa kanya, nakataas ang kilay niya, na akala mo mother-in-law siyang matapobre s

R18“Are you okay now?” naalis ang tingin ko sa glass window nang hotel na pinuntahan namin. Kitang kita mula dito kung gaano kalakas ang ulan, “Here, drink this,” Inabot niya sakin ang kape, halata naman na mainit pa, kitang kita ko ang usok. Dahan dahan kong hinipan bago inumin. “Salamat bossing, nakakahiya nama at nakita mo pa ang family riot don,” medyo tinawanan ko pa, pero feeling ko talalag maiiyak na ko anytime, umiikot pa rin sa tenga at utak ko ang sinabi nang nanay ko kanina.Sanay naman kasi ako na masakit siya magsalita lalo pag galit, pero parang iba naman yata to, parang matagal niyang tinago, at ngayon nya lang nilabas, ganon kabigat ang nararamdaman ko. “Don’t mention it, I already expected this will happen,” sabi nya, kaya kumunot ang noo ko at tinignan siya, “What?” parang nagtataka pa siya, “I look and listen, Naya. I saw how your family treats you before this happen,” “Pero pamilya ko pa rin sila, kaya alam ko naman na hindi totoo yun, galit lang si nanay kaya

“Are you okay, Naya?” Nabitawan ko ang hawak ko na pen dahil bigla na lang may tumapik sa balikat ko, “Kung nakakayaman lang ang pagtunganga, ay nako, nasa outer space ka na, bumibili nang sariling planet,” “Bwiset ka, Dex,” sagot ko at pinulot ang ballpen ko. Kasalukuyan kaming nasa library dahil sa kamalas malasan, nakita niya ako sa sulok at nakatunganga. “What’s bothering you ba kasi?” Hindi na nakatiis na tanong niya habang nilalaro ang pages nang book na kinuha ko kanina. “Wala, parang medyo kakaiba lang kasi tingin sakin nang mga students kanina pag pasok ko, alam mo yon? Parang kilala nila ko?” Ngumiwi naman siya, “Ano ka, artista? Imagination mo lang yon, huwag ka nga asumera dyan,” Sinamaan ko sya nang tingin at tinapik sa braso, nag inarte naman sya na kala mo martilyo ipinukpok ko sa kanya. “Magtatanong ka tapos ganyan isasagot mo, eh kung hinahambalos kita?”Ngumising aso naman siya at nag peace sign pa sa akin. Sira ulo talaga ang baklita na to. Nagbasa na lang ak

Ilang oras ang nakalipas nang mangyari, pinilit ko pumasok sa huling class ko at umuwi nang diretso. Hindi na din nagtanong si Dex at nag chat na lang na tawagan ko sya if in case na gusto ko mag walwal daw. Sira ulo talaga, pero thankful ako, kasi kahit paano may nag stay sa tabi ko kahit na may ganito. Kasalukuyan akong nagluluto nang dinner, dahil sabi ni Kalix ay uuwi sya. Oo Kalix dahil ayaw na nya magpatawag nang sir. Ang sama nang tingin nya sakin. Narinig ko ang pagbukas nang pinto, kata bahagya akong napangiti at pinatay na din ang stove. “Ay puke!” Muntik ko pa malaglag àng sandok dahil sa gulat, paano bigla na lang may humalik sa pisngi ko, at lumingkis pa sa bewang ko. “I missed you,” bakas ang pagod sa boses niya, kaya naman tinignan ko sya. Kita ko ang happ sa mata niya, nakaluwag na din ang neck tie niya at nasa balikat niya ang coat, nakasabit. “Sakto ka, kain na tayo nagluto ako nang paborito mo—” hindi ko na naituloy ang sinasabi ko nang bigla niya akong siilin