THIRD POV Dahil sa sobrang pagkagulat sa kaniyang nalaman ay hindi na alam ni Trevor kung paano siya nakarating sa harap ng building ng TAC Group of Companies. Nakatayo lamang siya sa entrance habang nakatitig sa kawalan. “Good morning po, Sir Trevor.” Ang bati ng mga empleyado ang nakapagpagising sa kaniya. Ngumiti siya sa mga ito at saka lakas loob na naglakad papasok. Sigurado siyang nasa opisina nito ang kaniyang ama. Hindi siya sigurado sa gagawin niya ngunit hindi niya kayang itago lang sa ama ang mga nalaman niya. “Papa, busy ka po ba?” “Nope. Actually, papunta na ako sa ospital dahil nabalitaan ko ang nangyari kay Ricky. Teka, bakit nandito ka? Hindi mo sinamahan si Emerald?” nagtatakang tanong naman sa kaniya ng ama. “Papa, kailangan po nating mag-usap,” seryosong sabi pa niya. “Importante ba ‘yan, Hijo? Alam mo bang kinansela ng papa mo ang mga appointment niya ngayon dahil sa nangyari kay Ricky,” singit sa kanila ni Anna na kapapasok lang din ng opisina. Hindi luming

“Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Papa at Audrey ang mga nalaman ko,”mahinang sabi sa akin ni Trevor matapos niyang ikwento sa akin ang mga nalaman niya. Hindi ko na napigilan pa ang mapaluha. Sobra-sobra ang mga nalaman ko ngayon at hindi ko rin alam kung anong ire-react ko. Kagigising lang ni Papa at hindi pa siya makapagsalita. Wala siyang kakayahan na sabihin sa akin kung ano ba talagang dahilan ng atake niya. Hindi ko alam kung hanggang saan ang nalaman ni Papa tungkol kay Tita Haidee. At ngayon nga ay nalaman kong ang stepmother ni Trevor ang kalaguyo at kasabwat ni Tita Haidee sa aksidenteng nangyari kay Mama. Kung tutuusin ay malaking bagay ang driver ng truck upang madiin si Tita Haidee. Ngunit kaakibat noon ay ang pagkasira rin ng pamilya ni Trevor. At hindi ko alam kung paano iyon tatanggapin ni Audrey at ni Tito Ricky. Walang problema sa akin kung masira man ang pamilya ni Papa dahil hindi deserved ni Papa ang isang katulad ni Tita Haidee. Hindi ako mangingiming

"Where are you? Wala ka dito sa ospital," bungad sa akin ni Trevor nang sagutin ko ang tawag niya. Napabuntong hininga naman ako. "Pabalik na ako pero may kailangan lang akong kausapin. May gagawin ka pa ba?" balik tanong ko naman. "I canceled my other appointments. Gusto mo bang samahan kita?" seryosong tanong naman niya sa akin. "No, it's okay, Trev. Mabilis lang ako at babalik din ako agad dyan." "Okay sige. Mag-iingat ka at tawagan mo ako kung kinakailangan. I love you, Emerald." "I love you, Trevor." Ibinaba ko na ang tawag at nagsimula nang magmaneho. Pagkatapos kasi naming mag-usap ni Gino ay saktong may tumawag sa akin, ang abogado ni Papa. Hindi niya sinabi sa akin kung bakit gusto niyang makipagkita sa akin ngunit sinabi niyang wala dapat makaalam ng pagkikita namin. Wala akong ideya kung anong agenda niya dahil ito ang kauna-unahang pagkakataon na makakausap ko siya. Malapit lang ang lugar na pagkikitaan namin kaya wala pang kalahating oras ay nakarating na ako agad.

Matapos ang meeting ay lumabas na ako agad ng conference room. Binigyan ng board ang management ng isang araw upang ayusin ang magiging opisina ko upang makapagsimula na ako sa Villafuente Corporation. Agad ko rin namang ipinaalam kay Trevor na ako na ang CEO ng kumpanya ni Papa, at katulad ko ay alam kong magkahalong tuwa at takot ang nararamdaman niya. Mas lalo kasing nalalagay sa alanganin ang kaligtasan ko dahil sa pangyayaring ito. “Emerald, binabati kita,” nakangiting sabi sa akin ni Attorney Aranza na kasabay ko sa paglalakad. Bahagya naman akong napangiti. “Hindi naman po mangyayari ito kung hindi rin dahil sa inyo. Maraming salamat po dahil isa kayo sa mapapagkatiwalaan ni Papa,” seryosong sabi ko pa. “Ginagawa ko lang ang trabaho ko bilang abogado niya, at bilang kaibigan niya,” nakangiting sabi naman niya sa akin. “Emerald!” Sabay kaming napalingon ni Attorney Aranza kay Brenna na humahangos palapit sa akin. Naroon pa rin ang galit sa mga mata niya kaya awtomatikong pum

"Papa, nangyari na po ang gusto niyo. Ako na po ang CEO ng kumpanya niyo," nakangiting sabi ko kay Papa habang hawak ko ang kamay niya.Nakalabas na siya ng ospital at dito sa bahay niya siya nagpapahinga. Kumuha ako ng personal nurse niya at inatasan ko rin si Nanay Linda na bantayan si Papa. Palihim din akong naglagay ng CCTV sa kaniyang kwarto nang sa gayon ay mabantayan ko rin siya kahit nasa malayo ako. Noong una nga ay tinutulan ito ni Tita Haidee ngunit ang doctor na rin ang nagsabi na kakailanganin talaga ni Papa ng isang nurse.Ngumiti naman sa akin si Papa at kahit wala pa siyang kakayahan na makapagsalita ay alam kong masaya siya sa ibinalita ko. Gustong gusto ko nang makabalik ang kakayahan niyang makapagsalita dahil alam kong marami siyang nais sabihin sa akin.Dahil sa ikinabit kong camera sa kwarto niya, nakita ko kung paano siya sinigawan ni Tita Haidee dahil sa ginawa niya kaya ako ang CEO ngayon. Dinuro duro pa siya nito na halos ikadurog ng puso ko. Mabuti na lamang