THIRD POVDahil sa napag-usapan nilang dalawa ay mabilis na pinuntahan ni Brenna ang kaniyang ina sa opisina nito. Ngayon kasi ay napagtanto niyang tanging si Trevor lang ang makakatulong sa kaniya. Ayaw man niyang maniwala na nagmumulto nga si Emerald ay wala na siyang ibang maisip na ibang dahilan sa mga kakaibang ikinikilos ng ina. Kaya kailangan na niyang makausap ang ina upang kumbinsihin ito na lumapit na sa albularyong nilapitan ni Trevor.Pagkarating niya sa opisina ng ina ay nagulat siya na nandoon ang ina ni Trevor na si Anna. Hindi niya maiwasan na magtaka dahil napapadalas ang pagkikita ng dalawang ginang. Nais niyang matuwa dahil tila nagkakasundo ang dalawa at malaking tulong sa kaniya iyon upang mas mapadali na mapasa-kaniya ang binata. Ngunit taliwas ang iniisip niya sa nararamdaman niya. Hindi siya masaya sa hindi niya malamang dahilan.“Anak, may kailangan ka ba?” gulat na tanong sa kaniya ng ina.Nagpalipat lipat ang tingin niya sa dalawang ginang. Ayaw niyang bigya

THIRD POVLumipas ang maghapon at nakailang subok si Brenna na tawagan at kausapin si Trevor ngunit hindi nito sinasagot ang mga tawag niya. Maghapon lamang siyang nakatambay sa park dahil umaasa pa siyang tatawagan siya ng binata ngunit nabigo siya. Halos wala na rin siyang mailuha pa dahil sa sobrang pag-iyak niya nang umagang iyon. Hindi niya akalain na masasaktan siya ng ganito dahil buong akala niya ay umaayon na sa kaniya ang tadhana.Hindi niya maintindihan kung bakit nangyayari sa kaniya ang lahat ng ito. Lahat ng tao na akala niya ay mapapagkatiwalaan niya ay niloloko pala siya. Ang buhay na akala niya ay mapalad siya ngunit tila mas masalimuot pa pala kaysa sa naging buhay ni Emerald.Wala sa sariling umuwi si Brenna at mapait siyang napangiti nang maabutan na kumakain sa bahay ang kaniyang ina at si Anna. Nang makita siya ni Anna ay agad itong tumayo.“Mabuti at nariyan ka na. Halika, sabayan mo kaming kumain,” nakangiting sambit sa kaniya ng ginang.“Nagluto si Tita Anna m

EMERALD’S POV“Kuya.”Sabay kaming napalingon kay Audrey nang tinawag nito si Trevor. Katatapos lang naming kumain ng almusal. Hanggang ngayon ay hindi pa umuuwi si Audrey sa kanila dahil sa nalaman niya tungkol sa kaniyang ina. Nakiusap na lamang siya sa kaniyang kapatid na ito na ang bahalang mag-cover sa kaniya upang hindi mag-alala si Tito Carlo.Kinakausap na rin kami ni Audrey ngunit hindi na katulad ng dati. Nagkaroon ng pader sa pagitan naming dalawa na naiintindihan ko naman. Hindi ko siya masisisi kung ganito man ang pakikitungo niya sa amin ni Trevor. Ang mahalaga sa ngayon ay pinagkakatiwalaan niya kami.“Pwede ba akong sumama sa ‘yo ngayon? Gusto ko lang makita si Papa.”Nagkatinginan kaming dalawa ni Trevor. Tumango ako bilang pagsang-ayon sa gusto ni Audrey. Malaki naman ang tiwala ko sa kaniya na hindi niya ipagsasabi sa kahit na sino na buhay ako.“Kaya mo na bang makita si Mama?” seryosong tanong naman ni Trevor.Napatungo si Audrey at hindi nakatakas sa paningin ko a

THIRD POVPunong puno ng tensyon ang opisina ni Trevor sapagkat naroon ang kaniyang ama at kapatid na si Audrey. Nakalatag sa kaniyang table ang mga ebidensya na nakalap niya upang idiin sa kasong isinampa niya laban sa kaniyang stepmother at sa karelasyon nito na si Haidee. Isa isa itong tiningnan ng kaniyang ama at silang magkapatid ay naghihintay lamang sa reaksyon nito.“Papa, I’m sorry kung sa ganitong paraan mo pa malalaman ang lahat,” pagbasag niya sa katahimikan.Lumapit sa kaniya si Audrey at mahigpit na hinawakan ang kamay niya. Malaki ang pasasalamat niya sa kaniyang kapatid dahil kahit masakit para rito ang mga nangyayari, mas pinili nitong pumanig sa tama. Ang hinihiling na lamang niya ngayon ay sana’y ganoon din ang kanilang ama.Dahan dahang ibinaba ni Carlo ang mga papel at nagpakawala ng isang buntong hininga. “Hindi ko alam na aabot sa ganito ang asawa ko,” dismayadong sambit nito.Nagkatinginan ang magkapatid sapagkat kalmado ang kanilang ama. Hindi rin ito mababaka