30Hanggang sa makarating kami sa bahay ng magulang ni Misha ay hindi na ako kinibo ni Lucian, mukhang napikon nga talaga siya dahil sa biro ko kanina. "Tay, andito na kami. May mga kasama nga pala ako." Kita ko ang saya sa mukha ni Misha kaya naman napangiti ako."Magandang tanghali po." Bati ko sa kanila, nagmano ako sa magulang ni Misha. Nang makita iyon ng aming mga kasama ay agad din nila iyong ginawa saka bumati sa mga ito.Napatawa naman si Misha at Sir Darius dahil doon."Hindi mo naman sinabi Misha na may darating ka palang bisita." Sabi ng nanay nito.Napatikhim naman si Jessie bago umimik."Nagpagpasyahan po naming isurprise itong kaibigan namin Inay Iska.""Hay nako, kayo talagang mga kabataan. Tingnan mo itong anak ko, sinurprise din kami sa pag uwi niya. " Tumatawang sabi ni Nanay Iska, napasimangot naman si Misha dahil doon."Si nanay talaga." "Aba, natuwa pa nga ako noong sinabi mong buntis ka. Akala ko ay hindi na ako magkakaapo sa iyo Misha." Nasamid naman pareho

32Nasaan na kaya iyon? Hindi ko pwedeng mawala iyon. Hinalungkat ko na lahat ng gamit ko ngunit hindi ko pa rin makita ang litratong ibinigay sa akin ni Nanay Lucing. Hindi ko naman maalalang tinanggal ko iyon sa aking wallet. Bago kami umuwi kaninang umaga ay naririto pa iyon. Inabot rin kami ng ilang araw sa Batangas dahil ayaw pang umuwi ng mga kaibigan ni Lucian."Hey, Lyrica? Anong hinahanap mo? " Nagtatakang tanong sa akin ni Jessie."Yung litrato sa pitaka ko Jes. Nawala kasi e, hindi ko maalala kung tinanggal ko ba iyon dito." Namomoroblemang sabi ko."Huh? Paano naman iyon mawawala kung nasa wallet mo naman? " Nagtatakang tanong niya."Ayun nga rin ang iniisip ko, kumpleto naman ang laman. Yung picture lang talaga ang nawawala. " "Baka namisplace mo lang Lyrica. Halika na, kumain muna tayo. Mamaya tutulungan ka namin ni Shiela maghanap." Tumango na lamang ako at saka sumunod sa kanya.Habang kumakain ay sunod sunod na tumunog ang aking cellphone. Tinapos ko muna ang pagkai

34"Lucian...""Lyrica, anong nangyari? Bakit ganyan ang itsura mo? May nanakit ba sa iyo? C'mon, tell me darling." Niyakap niya ako ng makalapit ako sa kanya."Payag na ako Lucian, wala ka pa namang nahahanap na mapapakasalan di ba? Payag na ako Lucian. Tulungan mo lang ako Lucian, please. Si tatay nasa ospital ngayon at kailangan niyang maoperahan. Please Lucian, tulungan mo ako. Pangako gagawin ko lahat. Wala na akong malalapitan. " Umiiyak na sabi ko sa kanya, halos lumuhod na ako sa harap niya dahil sa sobrang pag iyak at panghihina."Sshhh, don't cry Lyrica. Calm down. Tutulungan kita, okay? Huminahon ka..." Inalo ako ni Lucian hanggang sa kumalma ako. "Huwag na muna nating pag usapan ang deal, Lyrica. Magpahinga ka muna, pinapaasikaso ko na kay William ang pambayad sa ospital. Kapag may sapat ka ng pahinga, uuwi tayo sa inyo para bisitahin ang tatay mo." Tumango lamang ako sa kanya."Maraming salamat Lucian. Hindi ko na alam ang gagawin ko kung tinanggihan mo pa ako." Naiiling

36"Uh, pasensiya ka na sa bahay namin Lucian.""Its fine darling.""Tita! " Sumalubong agad sa akin si Bingo at saka yumakap, sumunod naman sa kanya ang kanyang mga kapatid."Mga pamangkin ko. Oh, mag hi kayo kay Tito Lucian ninyo. Rico, halika." Pag aya ko sa anak ni Kuya Roy. Hindi kasi ito nalapit sa akin dahil na rin siguro sa ayaw ni kuya Roy. Tumingin ito sa kanyang ina na parang nahingi ng permiso. Tumango lamang si ate Mila kaya agad naman itong lumapit sa amin."May pasalubong kami sa inyo ni Tito Lucian ninyo." Si Lucian na ang nagbigay ng binili naming pagkain sa isang sikat na fastfood chain. Tuwang tuwa naman sila Bingo kaya natawa na lamang ako. Sa tagal na kasi nila dito sa bahay ni Tatay ay ngayon lang ako nakabili nito. "Ate Mila, kumain na rin po kayo.""Sige Lyrica, salamat." Ngumiti lamang ito sa akin. Maayos naman makitungo si Ate Mila sa akin. Hindi niya lamang ako masyadong pinapansin kapag naririyan si Kuya Roy dahil inaaway siya nito."Ate, nalinis na namin

38"Darling...""Pasensiya ka na at nakita mo pa iyon Lucian. Halika na sa loob baka naiinip si tatay.""Darling, wait." Marahan ako nitong niyakap."Lucian, ayos lang ako." Natatawang sabi ko rito."Tsk, ingat na ingat ako sayo tapos ganyan lang ang gagawin nila sayo." Sinubsob ko naman ang mukha ko sa dibdib niya. Pakiramdam ko ay namula ang buo kong katawan dahil sa sinabi niya. Ganito ba ang kiligin? "Hey.""Hmmm? " Tugon ko rito. Inalis niya ang pagkakayakap sa akin at saka tiningnan ako sa mukha."You're blushing darling." Nakangising sabi nito. Nag iwas naman ako ng tingin sa kanya."Tigilan mo nga ako Lucian, halika na sa loob." Pag iiba ko ng usapan.Lumipas ang isang linggo at inilibas na si tatay ng ospital. Hindi na rin kami nakapagkita ni Krisha dahil sa nagkasakit rin ang anak niya. Si Lucian naman ay kinailangang bumalik sa Maynila dahil sa kanyang trabaho. Maayos ko rin siyang naipakilala kay tatay. Napagkasunduan rin naming dalawa na huwag ng sabihin kila tatay ang