A Deal With The Billionaire

"Lyrica, halika na dalian mo. Nandiyan na si tatay!" Sigaw ng kanyang ate Cynthia sa kanya.Si Lyrica ay sampung taong gulang, katulong siya ng kanyang ate Cynthia at kuya Roy sa pagtitinda ng gulay sa umaga bago sila pumasok sa eskwelahan. Kinse anyos noon ang kanyang ate samantalang magkakatorse anyos ang kanyang kuya Roy noon. "Roy, linisin mo itong gabi. Namulot nalang ako ng mga pupwede pang ibenta sa palengke kanina. Cynthia, gayatin mo itong mga talong. Alisin mo yung mga may uod. Lyrica, bilisan mo! Pilian mo itong mga reject na sitaw! Baka may maibebenta pa sa mga ito." Tumatakbo namang lumapit si Lyrica sa kanyang tatay at mga kapatid. Simula ng magkasakit ang kanilang inay ay naging ganito na ang kanilang pamumuhay. Naubos na halos lahat ng naipon ng kanilang tatay at inay dahil sa pagpapagamot sa kanilang inay. Nagkaroon ito ng sakit sa baga na lumala na kaya hindi na ulit nila maipatingin sa doktor."Ang inay niyo ba kumain na? " Tanong sa kanila ng kanilang tatay."Op

Nang makarating ako sa tindahan ng gulay ni Nanay Lucing ay agad kong ginawa ang mga gawain ko. Katulong ako ni nanay Lucing sa pagtitinda at paglilinis ng kanyang pwesto. Laking pasalamat ko sa aking kaibigan na si Marco dahil ipinasok niya ako ng trabaho sa kanyang Nanay Lucing.Si Marco ay nakilala ko noong ako ay highschool, naging magkaibigan kami kasama na rin sina Mildred, Wren at Krisha. Naging matalik kaming magkakaibigan. Si Marco, Wren at Mildred ay nagpapatuloy ngayon sa kolehiyo. Samantalang kami ni Krisha ay napatigil na. Nauna akong tumigil , tanging first year college ang natapos ko. Si Krisha naman ay noong 3rd year na siya dahil siya ay nabuntis. Nagsasama na sila ngayon ni Darius. Kapag may libre kaming oras o araw ay napunta kami sa bahay nila Krisha upang doon ay magsama sama. Ayos lang naman iyon sa pamilya ni Darius, katulad mamayang pagkaawas ko sa trabaho ay magkikita kita kaming magkakaibigan."Hija, naunahan mo na naman ako." Nakangiting sabi sa akin ni Nan

"Kung gusto mo naman talagang umalis Lyrica ay susuportahan ka namin. Para iyon sa ikakaayos ng buhay ng pamilya mo." malumanay na sabi ni Wren. Nasabi ko na rin sa kanila ang pagluwas ko."Oo nga, lalo na at may makakasama ka naman doon. " Sabi ni Krisha."Sigurado naman akong hindi ka papabayaan ni Ate Jessie doon." Nakangiting sabi ni Mildred sa akin."Hindi ba delikado iyon? Mahirap rin sa Maynila. Nakaparaming mandurugas doon, mahirap iyon lalo na at babae si Lyrica." Nakakunot na noong sabi ni Marco."Marco my friend, sa tingin mo ba ay papabayaan ni Lyrica ang sarili niya? Malay mo nga doon makuha ni Lyrica ang swerte niya. Mas kailangan si Lyrica ka ng pamilya niya ngayon. " Seryosong sabi ni Wren at tinapik ang balikat ni Marco. Walang emosyon namang ininom ni Marco ang alak na para sa kanya.Hindi naman lingid sa grupo namin, lalong lalo na sa akin ang pagkakaroon ng pagkagusto sa akin ni Marco. Ilang beses na niyang sinubukang manligaw , agad ko naman iyong tinatanggihan. A

Kinaumagahan ay umuwi ako sa bahay upang magbihis. "Lyrica? Pwede ba tayong mag usap? " Sabi sa akin ni Tatay. Tumango lamang ako at sumunod sa kanya palabas ng bahay."Pasensiya na po kagabi tay, talaga pong sumama lamang ang aking loob." "Alam ko naman iyon anak. Pasensiya ka na rin sa mga kapatid mo. Alam mo naman ang ugali ng mga iyon." Napabuntong hiningang sabi niya."Opo tay. Siya nga pala po, baka matuloy na po ang pag alis ko.""Ah... Ganun ba, sigurado ka na ba riyan sa balak mo? " " Opo naman itay, matagal ko na po itong pinag iipunan. Mas makakatulong po ako kung sa Maynila po ako magtatrabaho." Nakangiting sabi ko."Manang mana ka talaga sa iyong inay Lyrica. Alam ko namang hindi ka magpapapigil, basta ay iingatan mo ang sarili mo doon ha? " " Opo tay." Doon natapos ang aming pag uusap, palagi namang ganoon lamang ang sinasabi ni tatay, pagpasensiyahan ko na lang daw sila ate o kaya naman ay intindihin ko na lamang daw sila.Umalis na ako ng bahay at nagtungo sa saka

"Uh, huwag mo nalang pansinin iyang dalawa. Sige na, ilagay mo na sa kwartong yun ang gamit mo tapos kumain na tayo. " Pag iwas ni Jessie sa nagtatakang mukha ko. Sinunod ko na lamang ang sinabi niya at muling lumabas para kumain."Ay ate girl, ilang taon ka na ba? Alam mo pwede ka sa pinapasukan namin. " Sabi sa akin ni Misha."Gaga! Huwag si Lyrica, pure yan! " singit agad ni Jessie pagkaupo sa harap ng hapag kainan."Sus, sa hirap maghanap ng trabaho ngayon rito sa Maynila e sigurado akong doon din ang bagsak niya. Don't worry, aalagaan naman natin siya doon. Akala mo naman hindi ka sa ganon nagsimula." Sabi ni Misha kay Jessie.Napabuntong hininga na lamang si Jessie."Uh, so Lyrica ang totoo kasi niyan hindi ako sa opisina nagtatrabaho. Hindi kasi ako matanggap tanggap sa mga kompanya rito sa Maynila noon." Panimula niya. "Ayun, sa isang high end na bar ako nagtatrabaho pati na rin itong dalawa. Hindi alam sa probinsiya natin kaya sana ay huwag mo na ring mauulit kay Mildred. So