Semua Bab Coincidentally Fated: Bab 41 - Bab 50

PRESENT "If it wasn't for that man, baka wala na rin ako ngayon," I sighed heavily, "Ni hindi ko man lang nagawang mag pasalamat sa kanya...ni hindi ko nga nalaman man lang ang pangalan niya," puno ng pang hihinayang na sambit ko kay seb matapos kong ikwento sa kanya ang nangyari sa amin nang gabing iyon ni enzo. Hindi ko maiwasang mapabuntong hininga at pahirin ang mumunti kong mga luha sa tuwing maaalala ko ang matandang tumulong sa akin nang araw na iyon. Masyado pa akong tuliro nang araw na iwan niya ako sa hotel na iyon dahil sa pagmamadaling balikan ang pamilya niya kaya hindi ko man lang siya nagawang kausapin at pasalamatan. Sobra sobra akong nag papasalamat sa taong iyon at kung itutulot lang na makita ko pa siyang muli sa hinaharap ay sasabihin ko sa kanya kung paano niya naapektuhan ang buhay ko... Na kung hindi dahil sa kanya hindi ko sana nagawang maranasan pa ang ibang magagandang bagay na akala ko ay hindi ko na muling mararanasan pa. Strange though... Dati rati ay

Lagpas's alas nuebe na ng gabi nang gisingin ako ng tunog ng makina ng sasakyan na pumarada sa harap ng bahay.Sa sobrang pagod ng katawan ko sa kakaiyak at pag aalala kay seb sa maghapon ay hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.Hindi ko alam kung anong oras umalis si mang Nolan pero malamang ay nakauwi na iyon dahil malalim na ang gabi.Kinakabahang tumayo ako mula sa sofa na kinahihigaan ko para silipin kung sino ang dumating kaya't napakunot nalang ang noo ko nang makitang ibang kotse ang nakaparada doon.Ibang kulay at modelo iyon kaya nasisiguro kong hindi amin iyon at ganun nalang ang panlalaki ng mata ko nang marinig ko ang paglangitngit ng pintuan kasabay ng pag bukas nito.Napasiksik nalang ako sa sulok hawak ang babasaging vase na nadampot ko habang hinihintay na lumitaw kung sino man ang pumasok.Akmang ibabato ko na sana iyon sa oras na magpakita ang taong iyon pero napatanga nalang ako ng bahagya nang makitang si seb lang pala."Seb?" Kunot noong tawag ko sa pangalan

"What are you doing?!" Gulat na napapitlag ako mula sa malalim na pag iisip at agad na nagising mula sa aking pagbabalik tanaw nang marining kong mag salita sa likuran ko si seb na may madilim na ekspresyon.Agad akong napatayo sa harapan ng halos patay nang apoy at napaharap sa kanya.Muli nanamang nanumbalik sa akin ang kaba at pag kasindak na nararamdaman ko sa kanya.Paulit ulit na nagpi-play sa utak ko ang mga senaryo ng posibilidad na ginawa niya.Ang presensya niya na dating naghahatid sa akin ng seguridad now frightens me!I didn't want to admit it, but I'm starting to lose my faith to him...faith and trust that I have work so much to build.Trust that I didn't know I still have in me."You burned my shirt?" Kunot noong tanong uli niya nang hindi ako sumagot.Nakaukit sa mukha niya ang matinding pag tataka.Humakbang siya ng dalawang beses palapit sa akin kaya agad akong mapaatras din ng dalawang beses palayo.Napansin niya iyon kaya tumigil siya sa pag lapit at mas dumilim pa

Chapter 47EZRAHLagpas hating gabi na nang makaramdam ako na tila may kung anong malamig ang marahang dumadampi sa bandang pisngi ko kaya naman inaantok na nag mulat ako ng mga mata.It's seb, wiping my face with a damp towel."Hmmm...What are you doing?" Tila wala sa wisyong tanong ko kasabay ng pag hilot ko sa kumikirot kong sintido."Shhh... Just stay still," mahinahong sabi niya habang patuloy na nililinis ng basang bimpo ang mukha ko."AW!" Impit akong napasigaw at napasinghap nang makaramdam ako ng kung anong mahapdi sa bandang noo ko nang punasan niya ito."Sorry..." May kung anong lungkot ang nasa tinig niya at doon ko lang napagtanto ang nangyari kanina.Pinupunasan niya ang sugat na natamo ko matapos marahas na humandusay ang katawan ko sa lupa dahil sa pagkawala ko ng malay!Maging ako mismo ay hindi ko alam na ganun na pala kalaki at kabigat ang sakit na dinadala ko kaya't maging ang puso at katawan ko ay nag sisimula na ring bumigay.May kung anong bumara muli sa lalamun

I scoffs in disbelief after hearing her last words.Napatawa ako ng bahagya sa kabila ng pagiging seryoso ng takbo ng usapan namin nang marinig ko ang mga tanong niya.Maiintindihan ko na ngayon.Ang tanga ko!Ang tanga, tanga ko dahil hindi ko nakita kung gaano na kalaki ang nagagawa kong damage sa kanya.Ang tanga tanga ko para makaramdam ako na parang binigo nya ako samantalang ako itong tunay na bumigo sa kanya.Paanong hindi ko nakita na ang dami na palang bumabahala sa kanya nang dahil sa mga ginawa ko?Paanong hindi ko namalayang hinayaan ko na pala siyang mag overthink ng sobra dahil lang hindi ko pinagtuunan ng pansin ang nararamdaman nya?!"Something funny to you?!" Paasik na tanong niya dahil sa mahina kong pagtawa sabay hampas sa dibdib ko."Ez..." I pause for a moment.Ibinalik ko ang pagiging seryoso ng mukha ko sabay bahagyang yumuko ang kinuha ang kamay nya. "Im sorry!" Mariin ngunit mahinahong sambit ko sa kanya pero iwinisik lang niya ang kamay ko."You bet you are!