FEW MONTHS LATER"Ezrah iha! Akin na nga iyan! Sinabi ko naman sayo na tawagin mo nalang ako kung may kailangan kang gawin hindi ba? Para Ako na ang gagawa para sayo," bahagyang napapitlag ako nang marinig ko ang boses ni mang Nolan na bigla nalang lumitaw sa kung saan.Kasalukuyan akong nag wawalis sa malawak na bakuran ng bahay ko...Or should I say bahay namin ni enzo."Ayos Lang ho mang Nolan. Gusto ko rin ng may ginagawa ako, Sa ganitong paraan kasi naiiwasan ko ang mag isip ng sobra," malungkot na tugon ko sa kanya at ipinagpatuloy ang pag wawalis ng mga tuyong dahon patungo sa kumpol ng iba pang mga kalat na kanina ko Pa nawalis."Hmm! Maiwasan mag isip ng sobra? Kaya ba ganun nalang ang gulat mo ng marinig ako?" Pag kontra niya sa sinabi ko.Bata Pa Lang ako ay kasama ko na Si mang Nolan kaya naman kilalang kilala na niya ako.alam Kong alam niya na nag sisinungaling ako nang sabihin Kong hindi ako nag iisip ng sobra, dahil ang totoo ay malalim ang in

"Oh maaga ka yatang gumising ngayon... Hindi ka nanaman ba makatulog? Hanggang ngayon ba ay dinadalaw ka pa rin ng mga bangungot mo?" Bungad na tanong ni mang Nolan sa Akin pag karating niya.Dala niya ang balde, gamit panlinis at mga lalagyan marahil ng pagkain ng mga manok na malamang na napakain na niya ngayon.Malungkot akong napabuntong hininga sa tanong niya, Malamang ay sobrang haggard na nga talaga ng hitsura ko para mapansin niya ang kakulangan ko sa tulog kahit malayo pa lang siya! "Oho mang Nolan... Kanina pa akong madaling araw nagising at hindi ko na magawang makatulog ulit, " makasimangot na sagot ko sabay pahampas kong winalis ang mga nakakalat na dahon habang nanunulis ang nguso ko. Bahagya lang siyang napabuntong hininga sa sagot ko... Alam kong hindi na bago sa kanya ang marinig iyon.Simula kasi nang umuwi ako rito at simula nang gabing iyon ay hindi na ako makatulog ng maayos, madalas na managinip ako ng hindi maganda dahilan para hindi na uli ako makatulog.Sa tu

"Haaahhh morning," nag hihikab na bati ko kay mang Nolan nang maabutan ko siyang nag hahain ng almusal sa kusina.Maaga pa pero hindi na naman ako makatulog kaya nag pasya na akong bumangon at maghanap nalang ng pag kakaabalahan para magpalipas ng maghapon.Malamang ay magiging boring nanaman ang araw na ito,like always!"Oh sumabay kana sa aming mag agahan," yaya naman sa akin ni mang Nolan at ipinaghila ako ng upuan.Sa Amin?Doon ko lang napansin ang estrangherong lalaking ginamot namin na prenteng nakaupo sa hapag kainan.At home lang ang peg?It's been 3 days already simula noong umalis siya at ibinalik ulit siya ni mang Nolan dito... He looks so much better now compare to how he looks when he first came here."Hmmm feeling better already?" Tanong ko sa lalaki habang nag hahalo ako ng kapeng tinimpla ni mang nolan para sa akin. Hindi ako komportableng nandun siya pero kailangan kong mag initiate ng small talk para hindi naman nakakailang na kumain kasama siya!Isa pa gusto ko rin

"EZRAHHHH!!! E!! EZRAH!!!" gulat na naibaba ko ang paa kong nakapatong sa center table at agad na napatayo nang makarinig ako ng malakas na tinig na isinisigaw ang pangalan ko.Abala ako sa pag gagantsilyo para magpalipas ng mag hapon pero nasira ang ginagawa ko dahil sa gulat! I admit, I'm a little jumpy this past few months... Pakiramdam ko kasi ay laging may mga taong handang manakit sa akin kaya palagi nalang akong magugulatin at alerto. kaunting kaluskos lang ay napapabalikwas na agad ako para tignan iyon. Agad na inilapag ko ang ginagantsilyo ko sa mesa para sumilip sa labas ng bintana.Hinawi ko ang kurtinang nakalagay doon para makita ko kung sino ang taong tumawag sakin at nakahinga ako ng maluwag nang makita na ang madaldal na anak lang pala iyon ni mang Nolan...Nora. "Hoy loka pag buksan mo ako!" Utos niya sa akin na akala mo ay siya ang may ari ng bahay tsaka namaywang pa sa tapat ng bintana kung saan ako nakasilip kaya naman mabilis kong isinara iyon para magtungo sa p

Nang mainhanda ko na ang mga gagamitin niya sa paliligo ay mabilis na rin akong sumunod sa banyo dala dala ang maliit na palanggana at bimpo.Nauna na siya sa banyo at kasalukuyan siyang nakaupo sa stool monoblock na dinala ko roon kanina para makaupo siya at hindi gaanong magalaw ang sugat niya habang pinaliliguan ko. I still can't believe that this is happening!I can't believe na sa edad kong ito ay kailangan ko pang magpaligo ng ibang tao! he's the worst! Patuloy lang talaga niyang pinapatunayan na maling mali na pumayag akong tulungan siya noon!Pinatutunayan lang niya na mali na naawa ako sa kanya nang makita siyang naghihingalo na! Kung hinayaan ko nalang kaya siyang mamatay noon,ano kaya?malamang hindi niya ako pinipeste ngayon! malamang tahimik akong nagmumukmok araw araw sa kwarto ko! "Can you help me take this off?" Pakiusap niya habang sinusubukang hubarin ang tshirt niya dahilan para mapairap ako. Hanggang ngayon ay maga pa rin ang mga sugat niya sa dibdib at mara