ป๋ายอีอีวิเคราะห์ได้อย่างถูกต้องจริง ๆไม่ว่าคนที่จับจุดอ่อนของเซี่ยลี่สยงไว้เล่น หรือว่าคนที่คิดจะใช้ประโยชน์ในครั้งนี้ ต่างก็คงไม่เอาเรื่องนี้ไปเปิดเผยให้กับคุณผู้หญิงเซี่ยหรอกถึงอย่างไรนี่ก็ไม่ส่งผลดีต่อใครทั้งนั้นแต่ตอนนี้ คุณผู้หญิงเซี่ยไม่เพียงแต่รู้ข้อมูลนี้ แถมยังหาหลักฐานของเซี่ยลี่สยงได้อย่างรวดเร็วที่สุด และทำการเคลื่อนไหวที่ทำลายอย่างไม่เลือกหน้าออกมาอีกด้วยทำให้เซี่ยลี่สยงกลายเป็นตัวตลกในชั่วข้ามคืน หมิงเหมาก็เพราะเรื่องอื้อฉาวถึงได้สูญเสียโอกาสของการออกสู่ตลาดแหล่งเงินทุนไปที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ ป๋อโจวก็เพราะช่วยเซี่ยลี่สยงถึงโดนคนที่รู้ความจริงกล่าวว่า“ก็ไม่ใช่ว่าไม่ส่งผลดีต่อใครทั้งหมด” ฮั่วเยี่ยนฉือน้ำเสียงดูไม่แยแส “ถ้ามีคนรู้ว่าตัวเองแย่งโครงการมาไม่ได้ งั้นที่เขาจะทำได้นั่นก็คือการทำให้น้ำขุ่น”ไม่นานป๋ายอีอีก็ตอบสนองขึ้นมา “ธนาคารเพื่อการลงทุนหย่วนเจิงงั้นเหรอ?”ฮั่วเยี่ยนฉือเม้มริมฝีปากบาง และไม่ได้พูดอะไรอีกใบหน้าของป๋ายยอีอีก็ปรากฏความไม่พอใจออกมาเล็กน้อย “ดูท่าเขาจะยังคงเป็นเหมือนแต่ก่อน ในเมื่อตัวเองไม่ได้ ก็จะไม่ยอมให้พวกเราสมหวัง”“เยี่ย

เฉียวสือเนี่ยนยังไม่เข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ของหมิงเหมา ถูหย่าลี่ก็ยังมีงานอื่นที่ต้องจัดการอีกเฉียวสือเนี่ยนลุกขึ้นยืน “พี่ถู อย่ากังวลไปเลย ฉันจะคอยสนับสนุนพี่อยู่เสมอนะ เรื่องเงินทุนก็ปล่อยให้ฉันไปคิดหาวิธีจัดการ”“เดิมทีการเพิ่มลายดอกไม้ลงบนผ้าดิ้น ย่อมง่ายกว่าเพื่อนที่ช่วยเหลือกันในยามยากอยู่แล้ว”ถูหย่าลี่ยิ้มเล็กน้อย “น้ำใจแบบนี้ของเธอหายากมากเลย ฉันรู้สถานการณ์ในตอนนี้ของหมิงเหมาเป็นอย่างดี ใครก็ไม่กล้าจะลงทุนด้วยหรอก”ที่ถูหย่าลี่พูด เฉียวสือเนี่ยนย่อมเข้าใจอยู่แล้วแต่เธอยังคงหวังว่าจะสามารถช่วยพี่ถูหลุดพ้นจากสถานการณ์ที่ยากลำบากได้เมื่อกลับออกมาจากหมิงเหมา เฉียวสือเนี่ยนก็โทรหาฟู่เถียนเถียนที่แท้เธอก็เห็นข่าวของหมิงเหมาแล้ว“เซี่ยลี่สยงทำเรื่องแบบนี้ออกมาได้อย่างไร ทำให้ประหลาดใจมาก! ในนามขององค์กรการกุศล กลับทำในเรื่องที่น่ารังเกียจและสกปรก ตำรวจก็ไม่ได้จับเขาไปพิจารณาคดีเหรอ!” ฟู่เถียนเถียนเต็มไปด้วยความแค้นเคืองต่อความไม่เป็นธรรมเฉียวสือเนี่ยนเอ่ย “พี่ถูแจ้งเรื่องนี้ไปนานแล้ว แต่ผู้หญิงที่สถานสงเคราะห์บอกว่าเธอสมัครใจไปดื่มเอง และที่อยู่ด้วยกันกับเซี่ยลี่สยงก็

เมื่อได้ยิน โม่ซิวหย่วนก็หมุนเก้าอี้อย่างขี้เกียจ “ไม่สู้ให้เธอแนะนำตัวกับเธอเองล่ะ”ทั้งสองชาติของเฉียวสือเนี่ยนต่างก็เคยเจอเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลแบบนี้เหมือนกันตัวเองต้องใช้สถานะที่แต่งงานแล้ว ไปขับไล่คนคลั่งรักและตามจีบผู้ชายคนหนึ่ง?เมื่อเผชิญหน้ากับสายตาที่สงสัยของหญิงสาว เฉียวสือเนี่ยนจึงถาม “ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขา และฉันก็ไม่ได้สมัครใจจะมาปรากฏตัวที่นี่ เธอจะเชื่อไหม?” หญิงสาวไม่เชื่ออย่างเห็นได้ชัด แถมเธอยังส่งเสียงเยาะเย้ย “เธอหลอกใครน่ะ!”“เธอจะต้องมาตามตื้อพี่ซิวหย่วนแน่เลย ผู้หญิงที่น่าตาดีหน่อยอย่างพวกเธอ ก็คิดจะมายั่วยวนพี่ซิวหย่วน แถมยังตามเขามาห้องทำงาน ไม่ถามด้วยซ้ำว่าเขามีคู่หมั้นหรือเปล่า!”เฉียวสือเนี่ยนคิดไม่ถึงว่า คนที่โม่ซิวหย่วนให้ขับไล่จะเป็นว่าที่คู่หมั้นของเขา!“ขอโทษด้วยจริง ๆ ฉัน——” เฉียวสือเนี่ยนอยากจะเอ่ยปากอธิบาย โม่ซิวหย่วนก็เหลือบมองเฉียวสือเนี่ยนด้วยสายตาขู่เตือนเฉียวสือเนี่ยนทำได้แค่เปลี่ยนคำพูด “ฉันก็ไม่อยากจะยุ่งกับพวกคุณหรอกนะ แต่จนปัญญา เพราะคุณชายโม่เขาตามจีบฉันไม่ปล่อย ฉันคิดทุกวิถีทางแล้วแต่ก็ไม่สามารถให้เขาหยุดตามจีบได

เฉียวสือเนี่ยนเอ่ย “เป็นธรรมดาที่สามีภรรยาทั่วไปจะทะเลาะกันทำสงครามเย็นได้ และตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในระหว่างทำสงครามกัน ฉันเลยไม่อยากเห็นหน้าคุณ”ฮั่วเยี่ยนฉือถาม “ทำไมพวกเราถึงทำสงครามเย็นกัน?”“คุณความจำเสื่อมหรือไง? เมื่อสองวันก่อนใครกันที่เสียมารยาทที่ด้านนอกห้องซ้อม จงใจให้เพื่อนของฉันลำบากใจ?”ฮั่วเยี่ยนฉือส่งเสียงเย้ยหยัน “คนที่จ้องอยากจะได้ภรรยาของผม ทำไมผมต้องไว้หน้าเขาด้วย?”“คุณเป็นบ้าหรือไง!”เฉียวสือเนี่ยนทนฟังฮั่วเยี่ยนฉือไม่ไหว ที่ทำให้โจวหยางอิงต้องด่างพร้อย “ผู้ชายที่ยังหนุ่มยังแน่นแบบเขา อยากได้ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแบบฉันงั้นเหรอ?”ดวงตาสีดำขลับของฮั่วเยี่ยนฉือเหลือบมองเฉียวสือเนี่ยน “คุณยังปกป้องมันอยู่อีก? คุณเข้าใจผู้ชายหรือว่าผมเข้าใจผู้ชายกันแน่?”เฉียวสือเนี่ยนเหลือบมองใบหน้าที่ไม่พอใจของฮั่วเยี่ยนฉือ จู่ ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ “คุณคิดว่ามีผู้ชายอยากได้ภรรยาของคุณ ดังนั้นจึงไม่พอใจ?”ว่าแล้วว่าทำไมฮั่วเยี่ยนฉือถึงได้เอ่ยปากร้องขอให้เธอพยายามอยู่กินกันแบบสามีภรรยาทั่วไป ที่แท้เป็นเพราะต่อมความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของของผู้ชายกำลังทำงาน!ที่คอยไล่ตามเขาป

ไม่น่าแปลกที่ฮั่วเยี่ยนฉือปลีกตัวไปไม่ได้ ที่แท้ก็กำลังยุ่งอยู่กับการปฏิบัติกับทุกคนอย่างเท่าเทียมและเป็นกลางนี่เองลำบากเขาจริง ๆ เลย วัน ๆ ต้องจัดการงานหลวงมากมาย แล้วก็ยังต้องปลีกตัวไปทำงานราษฎร์อีก“คุณผู้หญิงฮั่ว” ป๋ายอีอีเห็นเฉียวสือเนี่ยน ร้องเรียกอย่างมีมารยาททีหนึ่งแล้วก็หันกลับไปพูดกับฮั่วเยี่ยนฉืออย่างรู้จักวางตัว “เยี่ยนฉือ ไม่มีธุระอื่นแล้ว ฉันขอตัวกลับไปป๋อโจวก่อน”“อืม”หลังจากป๋ายอีอีออกไป ฮั่วเยี่ยนฉือหันหน้าไปมองมืออันว่างเปล่าทั้งสองข้างของเฉียวสือเนี่ยน เหมือนกับกำลังถามเธอว่า ทำไมเธอไม่ซื้อของให้เขาเฉียวสือเนี่ยนแสร้งทำเป็นไม่เห็น ถามเสียงเฉยชา “จานฝนหมึกโบราณล่ะ?”ฮั่วเยี่ยนฉือขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจทันที ตอนที่อยู่ในสายเฉียวสือเนี่ยนยังดี ๆ อยู่ ทำไมจู่ ๆ ถึงได้เปลี่ยนไปทันทีที่นึกถึงป๋ายอีอีที่เพิ่งเดินออกไป ฮั่วเยี่ยนฉือพูดอย่างอดทน “ป๋ายอีอีมาที่นี่เพื่อรายงานผมเกี่ยวกับเรื่องค็อกเทลปาร์ตี้วันพรุ่งนี้——”“ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน” เฉียวสือเนี่ยนตัดบทฮั่วเยี่ยนฉือ “คุณจะเอาให้ก็รีบหน่อย ฉันก็ยุ่งมากเหมือนกัน”ฮั่วเยี่ยนฉือเงียบไป หยิบกล่องไม้ที่ใส่จานฝนห