"Kirstie..."Nanatili akong tahimik. I was shock by his sudden movement. Hindi ko inaasahan ang yakap na iyon.Natauhan ako nang makarinig ng hikbi. Akmang kakalasin ko na ang pagkakayakap niya sa akin para tingnan kung siya iyon o hindi nang mas lalong humigpit ang yakap niya sa akin. Mas lalo niya pang isiniksik ang ulo niya sa leeg ko, bagay na siyang ikinabato ko sa kinatatayuan ko.Did he just cry?Napabuntong-hininga ako. Alam kong palagi ko siyang tinutulak palayo, pero hindi ko maitatangging umaasa ako na sana ay ipaglaban niya parin ako. Miss na miss ko na siya. Pero kapag naaalala ko ang nangyari sa amin noon, hindi ko maiwasang magalit at magdalawang-isip. Hindi pa ako handang masaktan ulit. Ayokong maligaw muli ako ng landas. Hindi pa ako handa lalo pa't mayroon na akong Kristen. I can't sacrifice anything just for my happiness."Please, stay. Kahit manlang sa panaginip ko na 'to, nandiyan ka, binabantayan ako. Nayayakap ko. Nakakausap ko..." umuungot-ungot na sambit niya,

Lumapit ako sa may pinto at itinabingi ko ang ulo ko para sumilip sa loob. "You two were together? Nasa'n si Taylor?" nagugulantang na sambit ko na siyang mas ikinagulantang ni Drake."What the fuck!""Fuck?" I gasped while looking at him. "May nangyari narin sa inyo?"He pursed his lips, eyeing me with a death glare. "I can fuck you too, if you want.""Gago!" Hinampas ko siya. Kasalukuyan kaming nasa ganoong sitwasyon nang may tumawag sa pangalan ko."Rachel? Allyson?"Napalingon ako sa pinanggalingan ng boses. Nanlaki ang mga mata ko nang makitang si Kirstie iyon."Kirstie? A-Anong ginagawa mo rito?" nauutal at tila nagugulantang na sambit ko.Alam kong nandito siya dahil ito ang condo ni Taylor, but what the heck? Nagulat ako kasi wala sa plano namin ang mabuking.She was caught off guard by my question. Later on, she composed herself and eyed us a suspicious looks. "What are you two doing here?"Napakurap-kurap ako. Ang kingina! How did she turned the tables just now? Ako ang naun

"Good morning, babe," nakangisi niyang bati sa akin habang nakataas ang kamay niyang may hawak na jollibee take-out.Tangina. No'ng mga nakaraang araw lang ay sumuko siya sa 'kin pero ngayong kakabalik lang niya rito, nakangisi nang todo-todo? Anong nakain niya?Napairap ako. "Umalis ka sa harap ko," pagmamaldita ko sa kanya.Akala ko ay mawawala ang ngisi sa mukha niya at mao-offend sa sinabi ko pero mahina lang siyang tumawa sa akin. Inilagay niya ang dala niya sa harap ko habang nakahilig sa counter.Binaliwala ko ang presensiya niya at humarap na lamang sa computer. Nagbabasa ako sa menu list ko pero ang kingina, kahit alam ko na kung ano ang naroon ay pabalik-balik ako sa pagbabasa ng capuccino. Ano 'ko? Sirang plaka? Pabalik-balik? Ano 'ko? Bobo? Paulit-ulit?In the strays of light, in the silence of this morning, while I was torturing myself, saying bad things about me, he suddenly chuckled at me. A very different, happy-toned chuckle.Umaakto akong naiinis sa ginagawa niya. In

Sinagot ko ang tawag at kinuha ko ang pagkakataon na iyon para makawala sa pagcorner ni Taylor sa akin. Kaagad akong lumayo sa kanya bago ko sinagot ang tawag."Hey, Ed." Ginawa kong masigla ang boses ko. Lumilingon-lingon ako sa gawi ni Taylor para makita kung may gagawin siyang kababalaghan o wala. Naniniguro lang.[Hey, I just arrived. Where are you?]Shoot! Si Edward, nakalimutan ko!"Babe..."Nanlaki ang mga mata ko nang magsalita si Taylor. Kaagad kong tinakpan ang cellphone at tiningnan si Taylor bago pinanlakhan ng mata."Shut up!" inis kong saad sa kanya pero ang gago ay ngumisi lang sa akin. Kaagad akong naglakad palabas. "Hey, Ed. I'm sorry, nasa cafe pa ako." Napangiwi ako sa pagsisinungaling ko. Narinig ko namang tumawa si Taylor sa likuran ko na mukhang nakasunod sa akin."You lied just for me, huh?"Napatimpi ako sa sinabi ni Taylor. Huminto ako sa paglalakad at sinamaan siya ng tingin bago pinakyuhan. Fuck him!"Pupunta na ako riyan," saad ko bago ako tuluyang lumabas

Bumaba ako nang nakasimangot. Naabutan ko si Edward na nakaupo sa sala. He immediately stood up when he saw me going down the stairs.He chuckled when he saw my expression at the mean time. "What's with the long face?"Nginuso ko si Rachel at Kristen na magkahawak-kamay na naglalakad papasok ng kusina."Inabandona na ako ng anak ko," pagsusumbong ko na siyang ikinatawa ni Edward."Hayaan mo na. Alam mo namang minsan lang sila magkita lalo pa't magkaaway kayo ni Rachel nitong mga nakaraang araw."Napabuntong-hininga ako sa sinabi niya. He always had a point. This man. He never fails to give me an answer to all of my doubts and thoughts. If ever I will give him heartaches, how could I?"Tara sa kusina. Tumulong tayo," aniya bago ako iginiya sa kusina.He was about to pull a chair for me when his phone suddenly rang. He looked at me."Sagutin mo, baka importante."He immediately pull out the chair for me before he excuses himself."Ang sweet niyo, ah? Sasagutin mo na ba?"Napatingala ako