บททั้งหมดของ Fated Play: บทที่ 1 - บทที่ 10

“NASAAN ka? I’ve been calling you for hours, Verena! Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?” bulyaw ng pinsan ko sa kabilang linya na si Rona. I rolled my eyes. Nang pagbuksan naman ako ng driver ng pinto ay ngumiti ako nang matamis. “Boyfriend ba kita para sagutin ko ang tawag mo? Gosh, Rona! Sinabi ko naman sa iyo kagabi na magja-Japan lang ako. Alam mo namang ngayon ang labas ng Haikyuu sa Cinema, hindi ba? I’ve been waiting for this day since the day na nag-announce sila ng movie—”“Stop! Geez, why are you so into those movies? At bakit hindi ka pinipigilan ng boyfriend mo? Nagkakapera lang ang ibang kumpanya at bansa dahil sa ginagawa mong pagtangkilik sa ganiyan, Verena! Mas mabuti pa ay umuwi ka na. Nagpatawag ng meeting ang buong Lacroix, and you need to be there.” Another meeting. It only means one thing. Hindi naman ako pinalaking walang alam sa mga bagay-bagay na nangyayari sa pamilya namin. I’m spoiled, but I also have to earn it. I can’t just spend their billions withou

A HUGE mansion. Good helpers. And a jerk boss. “Is she the new hire? A maid, you say?” His deep voice sounds sexy. He has a very nice pair of brown eyes too. Halos hindi ako makaimik habang nasa harap ng lalaking tinatawag nilang Remmington Accardi. No words can explain his whole appearance so well… except that, he looks very gorgeous as hell. He was chewing something on his mouth while smirking at me. His almond eyes looked beautiful, it goes well with his wide lips. I can’t believe that he is rumored to be a mafia boss. Nanonood naman ako ng mga action movies, aside sa mga animated series sa Japan sa gustong-gusto ko. And mostly, in those action movies – the mafia bosses are always ugly looking. With bald head, a huge mustache, bad odor, and they are also short. But this guy, even just sitting – I can say that he is a six footer. “Yes, boss,” sagot ng lalaking nasa likod ng sofa na inuupuan niya. “Ha,” he lets out a soft chuckle. He even stared at me from head to foot, and sudde

“ANG malas ko talaga kagabi!” bulalas ni Lera habang naghuhugas ng mga pinggan. “Anong nangyari na naman ba?” tanong ni Sheena. “Nanaginip kasi ako kagabi. Kasama ko ang crush ko na si Jungkook tapos mag-k-kiss na dapat kami noong biglang may narinig akong sigaw. Parang tinatawag si Manang Gina—” Mabilis akong naubo pagkatapos mabilaukan. Mabilis na lumapit sa akin si Sheena. “Dahan-dahan lang, Honey. Ayos ka lang ba, ha?” Naibaba ko ang hawak na baso ng tubig para lang tapikin ang dibdib ko. “O-Oo, ayos lang… nagulat lang,” mahina kong sabi sabay iwas ng tingin. “Naku, uhaw na uhaw ka ba, Honey?” naiiling na sabi ni Lera pagkatapos ay ngumiti. “So, ayon nga at narinig kong may sumisigaw ng pangalan ni Manang Gina kaya nagising ako ng kaonti—” “Ah, diligan ko muna ang mga tanim sa harden. Mauna na ako sa inyo,” singit ko at tumalikod kaagad pero nabangga ako sa isang matigas na bagay. “Anong mayroon dito?” The hard thing I bumped into vibrated when that person asked. Doon ko n

“NAPANSIN ninyo? Parang hindi na masiyado umaalis si Sir Rem dito sa mansyon,” bigla ay sabi ni Lera. Sabay kaming lumingon ni Sheena kay Remmington na nandoon sa sala. Kausap nito si Mics, pero mula rito sa kinatatayuan namin ay wala kaming marinig na kahit ano. “Baka wala na siyang trabaho sa ibang bansa,” sagot ni Sheena pero umiling agad si Lera.“Narinig ko kayang nagreklamo si Mics kahapon. Ang rami raw kasing tumatawag kay Sir Rem mula sa ibang bansa. Gusto raw siyang makausap at ma-meet sa personal, pero sinasabi lang ni Sir Rem na marami pa raw siyang gagawin dito. Iyon nga lang ay sinabi sa akin ni Mics na wala naman daw talagang trabaho si Sir Rem dito sa Pilipinas masiyado. Ang pinakahuli ata ay iyong sa pinagawa niyang beach resort sa Pangasinan,” sunod-sunod na sabi ni Lera. Lumingon pa ito kay Remmington bago niya tinitigan ng mariin ang lalaki. “Hindi kaya ay dahil sa nangyari roon sa nagpapanggap na maid? Naaapektuhan ba si Sir Rem sa mga fake news na kinalat ng ba

“SIR!” she called. Agarang naglumikot ang mga mata niya habang ang kaniyang mga kamay ay mabilis na tinakpan ang kaniyang sarili. Pero huli na ang lahat dahil nakita ko na.She was wearing something so alluring in the middle of the night, that I was actually glad that I found her here first. Dahil paniguradong mabubulag ang kung sino mang titingin sa kaniya habang ito ang suot niyang damit.My smirk grew wider. “Hindi mo kailangang takpan. It’s actually hot... it suits you,” pabiro kong sabi na ikinasama ng tingin niya sa akin.“Bakit po kayo nandito? Akala ko ay bukas pa po kayo uuwi?” tanong niya. I am supposed to be offended by how she asked me, but I am more amused than offended. No one have ever asked me questions like she does it. “Tinapos ko agad kasi namimiss kita,” sagot ko sa kaniya. Natawa ako ng mas lalong nasira ang ekpresyon ng mukha niya. She rolled her eyes at me. Hindi ito tulad ng pinapakita niyang personalidad sa iba. She was more beautiful this way. Nagagandahan