Lahat ng Kabanata ng ทะลุมิติมาเป็นสาวชาวนา: Kabanata 281 - Kabanata 290

เมื่อรู้ว่าซูหวั่นไม่ใช่คนที่จะมาล้อเล่นด้วยง่ายๆ นางจึงจ้องมองไปที่นางหลี่ แล้วพูดว่า "ต่างก็บอกว่ามีบุญคุณต้องทดแทน แม่หลี่เจ้าตอบแทนกันแบบนี้น่ะเหรอ? ตอนที่เจ้าคลอดซูหวั่นออกมา เป็นข้าเองที่นำฟืนมาให้เจ้า ไม่งั้นแม้แต่หน้าหนาวเจ้าก็ผ่านมันไปไม่ได้!" นางหลี่ไม่ใช่คนประเภทที่จะดุใคร เมื่อถู

จากนั้นคนขับรถม้าก็ค่อยๆ เคลื่อนรถออกไป นางหวางยืนอยู่ใต้ต้นไม้และจ้องมองไปที่รถม้าของถังเสี่ยวจิ่วด้วยสายตาอิจฉา คนที่เป็นเจ้าของรถม้านั้นต้องมาจากครอบครัวที่ร่ำรวย และนางไม่รู้ว่าซูหวั่นมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างไรในเรื่องนี้ ในคืนนั้น ในเวลาเที่ยงคืน ซูหวั่นได้ยินเสียงนกขมิ้นร้องสองครั

นางหวางจะเต็มใจรับภาระหนี้ได้อย่างไร? ยิ่งไปกว่านั้น มันเป็นเงินจำนวนมหาศาล! “ท่านแม่ ท่านก็รู้ว่าข้าและฉางโซว่ไม่มีความสามารถอะไร แล้วเราจะหาเงินจำนวนมากมายขนาดนี้มาจากที่ไหน?” นางหวางลูบแขนเสื้อ แล้วพูดอย่างน่าสงสารว่า “หากท่านไม่อยากที่จะช่วยเหลือข้า ข้าก็คงไม่มีอะไรที่จะพูดอีกแล้วล่ะค่ะ”

จริงๆ แล้วนางวางแผนที่จะขอเงินห้าสิบตำลึง และสิ่งที่ซูฝูพูดก็เป็นสิ่งที่นางต้องการอย่างพอดิบพอดี " อาฝู เจ้าโตขึ้นและรู้ประสาแล้วนะ เมื่อออกเรือนไปเจ้าต้องเป็นแม่และสะใภ้ที่ดี และอำนาจการจัดการจะอยู่ในมือของเจ้าอย่างแน่นอน” แน่นอนว่าซูฝูนั้นรู้ดี แต่ถ้าตระกูลเจียงรู้ว่านางแอบขโมยเงิน นางจะต้

พ่อเฒ่าซูครุ่นคิด เขาหยุดมองซูหวั่น แล้วหันไปหาซูลิ่วหลาง แล้วพูดว่า "ลิ่วหลาง เจ้าเป็นเด็กดีคงไม่โกหกปู่หรอกนะ เจ้าบอกกับปู่มาสิว่า เกิดอะไรขึ้นในวัดตงซานนั่น?" นี่เขากำลังหลอกถามซูลิ่วหลางที่เป็นเด็กหัวช้าอยู่อย่างนั้นรึ! ทุกคนที่อยู่ในห้องต่างก็รับรู้อย่างชัดเจน ต่างก็กลัวว่าซูลิ่วหลา