Nakangiwi ako, habang naglalakad pabalik ng aking kama, nang magbukas ang aking pintuan at pumasok si Mommy. Agad kong inayos ang aking itsura at paglalakad dahil baka sermonan lang niya ako lalo. Masama pa din ang loob niya sa akin, dahil sa ginawa ko. Kahit naman siguro sino'ng magulang sasama ng loob. Nakakahiya ang ginawa ko.Iyong minsan ka na nga lang maging impulsive, sumablay pa. Pero minsan lang ba ako naging impulsive? Parang hindi naman yata. She sighed. Wala namang sinasabi sa akin, kaya hindi na lang din ako umimik. Pinagmamasdan lang niya ako. Nahiga naman ako, dahil masama pa din ang pakiramdam ko. Mainit pa din ako. Suminghot si Mommy. I just realize that she was crying. "M-Mommy..."Madalas kaming magtalo ni Mommy. Madalas niya akong pagalitan. And I always understand her because I was reckless at times. I did things that she wouldn't approved. Madalas siyang galit at nadi-disappoint, but this time, it was different. She's crying. It means I've really hurt her. "M

"Mommy, I don't want to get married," iyak ko kay Mommy. Kasalukuyan kaming kumakain ngayon ng almusal. Nagkatinginan silang tatlo, ngunit muli ding nagpatuloy sa pagkain na parang wala silang narinig. "Mommy, please, help me.""Naisip mo sana iyan bago ka gumawa ng kalokohan," sabi niya habang madiin na hinihiwa ang hotdog. "Si Lance ang gusto ko." Mommy and Kuya scoffed. Si Daddy naman ay dinampot ang kaniyang dyaryo at tinakip ito sa mukha. "And Lance don't like you. That's the consequences of your foolishness." "Mommy, I don't like Bjorn.""Start liking him," madiin niyang sagot Magmamakaawa sana ako kay kuya, kaso nakataas ang kilay niya sa akin habang humihigop sa kaniyang kape."May nangyari sa inyo, ayaw kong maagrabyado ka. Nag-iisa ka naming anak na babae," sabi naman ni Daddy. "Bjorn's a nice man," dagdag din ni Mommy, na hindi ko alam kung ano ang basis niya at nasabi niya iyon. Nice? Paano siya naging nice? "At paano kung mabuntis ka?" Hindi naman siguro. Isang b

Kulang na lang ay ipamigay ako nina Mommy sa labis na inis sa akin. Kung hindi lang kami aalis bukas, baka pinakasal na nila kami ni Bjorn ngayong araw din mismo. "Gusto ko pa ding ikasal sila sa simbahan," sabi ng mommy ni Bjorn. "Para may blessings ni God ang kanilang pagsasama. And Loreigna deserves a grand wedding."Tumango ang Daddy. I know that he's always wanted to walk me down the aisle. I don't know how long does a wedding preparation would take, pero sana matagalan. I need to prepare and ready my mental and emotional state about this marriage thing. Umalis na ang mommy ni Bjorn, dahil dumating daw ang ama nito. Mukhang pati ang matanda ay nasabihan din niya ng nangyari. Sina Daddy at Mommy naman ay bumalik ulit sa study room. Hindi ko alam kung ano ba ang pinag-uusapan nila, dahil kailangan pa nilang doon mag-usap. Si Kuya naman ay nakatingala at mukhang kinakalma pa din ang kaniyang sarili. Umiling-iling si Bjorn kaya inirapan ko siya. Kung nakipagtulungan sana siya sa a

Ano'ng pinagsasabi nito? Pasimple ko siyang tinulak, dahil naaalibadbaran ako sa pagkakadikit niya sa akin. Nilapitan ko si Mommy, upang tanungin kung bakit niya ako pinababa. Gusto ko na talagang matulog. "Dumating ang fiance mo, kaya pinatawag kita."I wanted to roll my eyes, kaso may iba kaming mga kasama. Ilang minuto lang akong naupo at nagpaalam na ulit ako para umakyat na at matulog. Bahala na si Bjorn sa buhay niya. Late ako ng gising kinaumagahan. Katatapos lang pumirma ng contract ng mga Xiu. Naglalaro sila ng golf, kasama si Bjorn. Nandito pa din siya. "Bakit siya nandito, Mommy?" Nagtataka talaga ako kung bakit sumunod siya dito."Syempre mapapangasawa mo siya, kaya dapat lang na nandito siya.""Hindi ka ba kinikilig man lang dahil sinundan ka niya?" nanunuksong tanong ni Mommy na kinangiwi ko. a"What? Yuck, Mom."Umiling si Mommy. "Bjorn's a good looking guy. He's nice too. Hindi ko alam kung bakit naiinis ka sa kaniya.""Because he's annoying.""You're annoying too,

Maaga akong umalis ng bahay, because I don't want to see everyone, after what happened last night.Nagpunta ako sa condo naming magkakaibigan. It's still early kaya nag-pilates na muna ako. After that I went back to sleep, while waiting for the girls to come. Walang pagkain dito kaya nagbilin na ako sa kanila na mag-take out ng pagkain. I was still upset. I hate to admit it, but I was lonely. Tanghali na nang dumating ang dalawa. Ang dami nilang dalang pagkain at may alak pang kasama. "So, what happened?" tanong nila. Ayaw kong magkuwento kahit na sobrang kulit ng dalawa. Baka kasi kantyawan lang nila ako. Baka masabihan pa akong loser. Walang loser sa amin, kahit pa hindi napunta sa amin ang mga lalakeng aming nagugustuhan. "Ano'ng in demand na business ngayon?" pag-iiba ko sa usapan. Malungkot na nga, ba't pa pag-uusapan ang dahilan kung bakit ako malungkot ngayon. "Well, hindi naman nalalaos ang fashion ngayon." They name some businesses and I take it down on my notes. "Akala