Sa bahay nina Bjorn kami nag-dinner kasama ang aming mga family. Wala namang okasyon, gusto lang ni Tita na magsalo-salo kami. I'm wearing my Valentino dress at suot ko ang stilleto na pasalubong ni Bjorn sa akin. Ayaw ko sana dahil baka kung ano pa ang isipin niya. Pero naisip ko na isuot na lang, para makita niya at baka maisipan pa niya ulit akong bilhan ng madami sa susunod. Napatingin siya sa paa ko nang dumating sila ni Kuya. Nahuli sila ng dating, dahil parehas silang may mga meeting kasama ang client. Ngumiti siya nang makita niya ang suot ko, hanggang sa umakyat ang mga mata sa aking mukha ay nakangiti pa din siya, pero hindi ko siya nginitian. It will be weird if I'd smile back at him. Pasimple niyang iniling ang kaniyang ulo, nang hindi niya mahintay ang pagngiti ko. "I like your sandals, hija..." sabi ni Tita. Napangiti naman ako. Ginalaw ko ang aking paa, na mas lalo pang gumanda dahil sa suot kong stilleto. "Nag-shopping ka na naman?" may diin na tanong ni Mommy. Na

Urgh! I can't sleep. Sayang ang patong-patong na skin care ko sa aking balat, kung mapupuyat lang naman ako. Bukas na ang engagement party namin ni Bjorn. It's just an engagement party and it's nothing special, pero ito na lang ang nasa isip ko mula pa kanina. Nakailang baliktad na ako ng aking pillow. Nilakasan ko pa ng husto ang aking aircon, para mas maging komportable ang aking pakiramdam. Tanghali na ako gumising kinaumagahan. And my day was ruined when I saw my pimple on my forehead. What the hell?! Hindi ako nagkaka-pimples at sa dinami-dami ng araw na may tutubo ngayong araw na 'to pa. I took a bath and applied some cream on it before going down to eat my brunch. Kakainin ko iyong yogurt at chia na pinagawa ko kagabi sa maid. "Morning, Mommy..." Nasa kusina si Mommy, mag-isang kumakain. Hindi gaya ng ibang araw, hindi siya gaanong nakaayos ngayon. Para bang napuyat siya. "Morning, hija." "You okay, Mommy?" "Yes." Humigop siya ng kape at bumuntong hininga. Ako naman ay k

Alas-siete ng umaga ay nakaabang na ako sa labas ng bahay. Dadaanan ako nina Bjorn. Ngayon ang alis namin papuntang probinsya. Ayaw ko sana, kaso pinayagan ako ng mga parents kom At isa pa alam na ng mommy ni Bjorn na sasama ako. "Okay iyan, para makapag-bonding kayo ng inlaws mo at ni Bjorn na rin," sabi ni Mommy.Kasama ko sila ni Daddy na naghihintay dito sa labas. Tahimik si Daddy. Siguro nalulungkot siya na ang kaniyang unica hija ay may sarili ng buhay. Akala mo naman matagal akong mawawala. And I'm not moving out yet. Dumating na ang sasakyan nina Bjorn. Bumaba siya sa sasakyan upang tulungan ako sa aking maleta. Nagulat siya nang makita niya ang malaking maleta ko at isang weekend bag. Tahimik niya itong kinuha upang ilagay sa likod ng sasakyan. Nagbukas din ng pintuan si Tita. "Huwag kayong mag-alala, aalagaan namin ang unica hija natin," sabi nito kina Mommy at Daddy. Hindi ko na talaga maintindihan ang mga magulang ko. Ang dali lang namang sabihin na no, hindi na magpapa

Kaya pala ang himbing ng tulog ko, dahil nakatapat sa akin ang electricfan. Dito ako sa may balcony natulog at kahit mataas na mataas na ang araw, hindi ako naarawan. Sino kaya ang naglagay ng electric fan dito? Baka si Manang Biring. Siya lang naman ang umaakyat dito. Pumasok na ako sa loob ng room, only to be startled by Bjorn who is sleeping in my bed. What is he doing here? He's supposed to be with Lianne and not here. "Bjorn..." tawag ko sa kaniya. Nagising naman ito agad. Bumangon siya at nag-inat-inat. "Nagugutom na ako, kumain na tayo," aya niya. "Ikaw ang naglagay ng electric fan doon?" Tumango siya. "So, kanina ka pa tulog sa bed ko?" nakapamewang kong tanong. "Yes? Why? May problema ka na naman ba doon?" So, siya ang naglagay ng electric fan sa tapat ko kung gano'n. "Wala naman. Hindi ka ba namasyal sa manggahan?" "What are you trying to do?" kunot noong tanong niya kaya nag-iwas ako ng tingin. "Nothing. I'm hungry na kaya kumain na tayo. By the way where's Lian

Late na kami nagising ni Bjorn. Mabuti na lang at hindi siya malikot matulog. Nanatili siya sa puwesto niya, habang ako naman ay nakarating sa gitna, siguro dahil na din sa takot. "Morning..." bati niya sa akin. Nakipag-unahan pa siyang gumamit ng banyo sa akin. Naghilamos siya at ginamit ang extra na toothbrush. Bumaba kaming dalawa na suot pa ang aming mga pajama. Nagsisimula nang kumain ang mga kasama namin. At nandito din si Lianne! Akala ko hindi siya makakapunta ngayon?"Goodmorning everyone," bati ko bago ako naupo sa pangatlong chair, para sa gitna ulit namin maupo si Bjorn."Happy birthday, Lianne," I greeted her. Nahihiya siyang ngumiti. "Salamat, Reigna. Ah, dinalhan pala kita nito. Niluto kagabi ng lola ko. Kaunti lang kasi 'to, pangkain lang, hindi kasama sa handa mamaya.""Thank you so much. Ang layo pa ng nilakad mo para lang makapunta dito. I really appreciate it." Kung kaibigan ko at sina Mommy ang nakarinig ng sinasabi ko, sasabihin nila na I'm a hypocrite. Si T