NAKATIKOM ang bibig ni Mommy sa sinabi ko at nag-iwas ng tingin sa akin.Hinahagod parin ng kamay niya ang braso ni Katelyn. Ayaw ko mang aminin pero naiinggit ako. She's giving all her love to Katelyn at kahit tira-tira ay wala siyang maibigay sa akin!"I went here to check if it's all okay! Kasi tumutulong ako sa inyo! Then now, you're asking me to leave for stupid reasons? Mga rason na kahit ako ay hindi ko naisip? Yes! I will leave!""Then why don't you leave now?" humalukipkip si Katelyn at pinagtaasan ako ng kilay.Nagtiim bagang ako. Gwen, she's just spoiled. Sanay siyang nakukuha niya ang lahat. Pero sapat na rason ba iyon para saktan niya ako nq qanito?"And you, Katelyn! I am doing my best for all of these. I am trying to understand you. Please, don't think ill of what I'm doing. I don't have any hidden agenda. This is purely for you-""Kung para sa akin ito, Gwen, bakit kinailangan mo pang kausapin ang mga reporters? Why are you being nice to them? Ang sabihin mo, unconscio

HE ONLY texted me nang nakauwi na ako sa bahay. Tumawag rin siya pagkatapos ng mensahe niya. Tiningnan ko ang kabuuan ng Bonifacio Global City habang nasa kabilang linya siya."I'm sorry for not telling you about my trip. Kanina ko lang din iyon nalaman kay Marina," he told me."That's okay. I'm just really shocked," sabi ko."Hinatid ka ba ni Clyde sa condo mo?" matigas niyang tanong."Yup. Inimbitahan lang din ako ni daddy sa dinner na iyon because Clyde's there. I'm not usually involved with our business."Narinig ko ang buntong-hininga niya, "Yeah... I know... mahinahon niyang sinabi."Hmmm... So you and Marina will go to...'"Hong Kong for another convention. Actually she's already there with her crew. Susunod lamang ako,n ani AndréShe's with her crew? Ibig sabihin ay marami sila, kung ganoon? Bakit ko ba iniisip ito?Hinayaan ko iyon. If there's one thing good about André, iyon ay ang pagiging tunay niya sa kanyang mga salita. He may not be the most righteous person I know but

UMUPO ako sa sun lounger at tiningnan ang bata sa tabi ni Elisia, iyong asawa ni Lance. Maputi ang bata, halatang mana sa ina. Ang pisngi nito ay pulang-pula. Hanggang balikat ang kulot-kulot nitong buhok."Hi!" bati ni Elisia nang napansin ako."Hello! Ang cute naman ng baby mo! Anong pangalan?""Ross!" Ginalaw ni Elisiaa ang kamay ni Ross. "Say 'hi' to tita? Kaibigan ka ni Damon?" Bumaling siya sa akin."Uhmmm." Umiling ako. "I'm Gwen..."Tinanggap ni Elisia ang nakalahad kong kamay. Nanliit ang mga mata niya. Para bang narinig niya na ang pangalan ko o nakilala niya na ako kung saan. I saw here noong exhibit but I never really had a formal conversation with her."Kung ganoon ay kaibigan ka ni Avon?" tanong niya.Umiling din ako. "I'm with Lance's cousin. Si André Roble Coleman..." sabi ko, unsure if I should say that."Oh!" Tumango siya at ngumisi. "He's here?"Ngumisi ulit ako at tumingin sa batang may mapupulang labi. Manang mana ito kay Lance, ang namana nito kay Elisia ay ang p

"MAHIRAP na maging anak sa labas, mas mahirap pa na hindi ka gusto ng kumupkop sa'yo. That's why I admire the girls who can handle the situation well. lyong mga anak sa labas na understanding, mabait, at mapagbigay..." Ngumiti si Vince sa akin.Huminga ako ng malalim. I am loved by my grandmama. I am so loved by her that I did not resent my parents. Pero magsisinungaling ako kung sasabihin kong hindi ko naisip na bakit hindi na lang ako pinalaglag ni mommy noon? I know I would never do that! If I ever get pregnant by accident and with the most unlikeable person, I will still love the child so much. Pero bakit sila, hindi nagawa? Ngunit sa huli, lagi kong iniisip na hindi nagawa ng mga magulang ko pero nagawa ng Iola ko. That's enough for me. I will not ask for anything. I am fine with it."Right, Gwen?" ani Lance.Tumango ako at ngumiti sa kanya. Nanatili ang mga mata ko kay Vince hanggang sa tumikhim si André at tinawag ako."Gwen!'Nilingon ko kaagad siya. His eyes were dark, almost

THE WEDDING was pretty amazing. Napakagandang tanawin ang binigay ng papalubog na araw at kalmadong dagat. It was magical! I'm so happy for Vince and Avon. Nakakapag-init ng puso na makitang may mga pangarap pala talagang nagkakatotoo. Something in that day made me want to paint again. Gusto kong ipinta ang alon ng dagat, ang kahel na mga langit, at ang sayang naramdaman ko para sa kay Brandon at Avon.Sa shore ang kainan. Bumaba kami sa cliff, para maupo sa mga nakahandang bilugang mesa para sa mga guests. May maliit na programme na naganap. Nagkaroon ng tsansang magsalita si Madame Diana Montero sa harap para sabihin kung gaano siya kasaya sa nangyayari sa dalawa.Avon's Mom and Dad also made their speeches. Napaiyak pa nga si Mr. Guillermo , isang sikat na abogado. Hindi siya makapaniwalang kinasal na nga ang kanyang anak.After the speeches was the usual rituals of a wedding. Nagsimula na ring ilagay sa aming mga mesa ang mga pagkain. Nasa tabi ko si André. Sa harap namin ay si El