Tahimik lamang kami sa loob ng sasakyan. Wala rin akong ganang makipag usap ngayon. Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng guilty kanina. Anong kahibangan ang pumasok sa utak ko para halikan si Professor? At ang nakakataka pa ay hinayaan niya lang ako. Hindi ko naman talaga 'yon gagawin pero masyadong makulit si Zairon. Wala nga akong gusto sa kaniya, masyado pang delulu. So, ano 'yong nararamdaman ko kapag magkasama kami? Nagugustuhan ko naman ang mga haplos niya at halik pero dahil siguro akala ko siya si Professor Zaiden. Pero nang halikan ko naman si Professor kanina ay hindi ko maramdaman ang excitement. Ano ba 'tong nararamdaman ko, hindi ko na alam. "I'm sorry if my brother is stubborn sometimes. Alam kong nakukulitan ka sa kaniya at kahit hindi ko alam kung ano pinag uusapan niyo ay may hinala na ako kung bakit nagawa mo 'yon kanina." Simula ni Professor Zaiden habang nakatingin lang sa daan. "I'm sorry, Prof. Mukhang dumagdag lang ako sa problema. Hindi rin kasi ako nag iisi

Nilalaro ko ang aking mga daliri habang nakayuko. My parents is in front of me at hinihintay ko lang talagang pagalitan nila ako. Ate Amery cried after she heard what I revealed the other day. She's disappointed kasi kahit na may hinala na rin siya ay nag e-expect siyang hindi ako buntis. Ako nalang kasi ang nag aaral sa amin dahil nagtatrabaho na si Ate Nave habang si Ate Amery naman ay may part time job kaso hindi iyon sapat dahil may anak siya. Umuwi kami kinabukasan sa lugar namin at nafe-feel ko na ang tension sa bahay. Hindi ko rin alam kung sinabihan ba nila si ate Nave. "You're just in third year, Laurene. Hindi mo ba naisip ang malaking responsibilidad ng pagiging magulang? Ito na ba ang bunga ng kahibangan mo sa skwelahan?" Galit ngunit mariin na sambit ni Mama. Nandito kami sa pagkainan at hindi ko man lang naigalaw ang pagkain ko. Lalo na at si Mama ang nagsasalita. Si Papa ay tahimik lang rin ngunit alam kong disappointed siya. "I'm sorry Ma, Nagkamali lang po ako," I

Zairon looked at me with disbelief. "What? But-" I cut him off. "I lied, Zairon. I thought maybe you'd feel a slight sliver of responsibility, but it seems you're not interested. So, there's no baby, and there never was."His expression shifted from confusion. "Why would you lie about something like that?"I smirked with a bitterness in my voice. "Just returning the favor. You rejected the idea of being a father, so I rejected the idea of burdening you with it." I keep myself calm upang hindi niya alam na nagsisinungaling lang ako. He took a step back. "No, let me check you. Malalaman ko kung meron o wala. Doctor ako, I can tell." Bigla akong napaatras at kinabahan. "Don't bother checking me dahil hindi ako buntis.. I'm not pregnant, Zairon."Mariin kong saad. He remained silent, his eyes searching mine for the truth. I could see a mix of emotions crossing his face-confusion, frustration, and perhaps a hint of regret. Kusang umiwas ang tingin ko. Tiningnan na lamang ang mga bahay s

“Laurene! Hindi ba sabi ko sa’yong sa loob ka lang ng bahay? Ba’t nandiyan ka na naman?!” Ang ingay talaga ni Lola. Nagpapahangin lang naman ako sa terrace. “Dito lang ako La, ang ganda kasi rito.” Pinamewangan lang niya ako sa baba habang ako ay nakatingin lang sa paligid at dinaramdam ang hangin na dumadampi sa balat ko. “Susmaryusep sa'yo! Baka maabutan ka ng may ari ng bahay! Kabuwanan mo na pero may lakas ka pang umakyat diyan?!” Napakamot nalang ako ng ulo at hinawakan ang tiyan kong ang laki na. Nahihirapan na nga akong tumayo at umupo dahil sumasakit ang balakang ko. Pilit ko nalang tumayo sa pagkakaupo ko dahil buong araw na naman akong pagalitan ni Lola. “Ornasyo! Pababain mo nga ‘tong babae rito, umakyat na naman!” Sigaw ni Lola kay Lolo na naglilinis ng tricycle na pinagmamanehan niya araw-araw. Hapon ngayon at mukhang nasira na naman ang gulong ng tricycle ni lolo. Nakita ko pang binaba ni Lolo ang hawak niyang tools at saka naglakad papunta kung saan ako. May hagdan

"Z-zairon.. "Nauutal kong banggit sa pangalan niya. I gulped many times dahil bumibilis ang tibok ng puso ko. Kinakaban ako ng sobra. Kinakalma ko ang sarili dahil bagong panganak pa naman ako. Baka anong mangyari sa akin at malaman pa niya. "S-sinusundan mo ba ako?" Hindi sigurado kong tanong. Hindi siya sumagot at hindi ko rin mabasa ang expresyon niya. Nakita ko nalang na umapak na siya papasok ng comfort room habang ako ay napapaatras nalang dahil ngayon lang ako natakot sa kaniya. Ngayon ko lang kasi hindi siya magets kung galit ba siya o hindi. Hindi na ako nakagalaw pa nang niyakap niya ako. "Z-zairon, anong ginagawa mo? Makita tayo ng girlfriend mo." Pinipilit ko siyang ilayo pero wala akong lakas ngayon. Gusto ko lang naman bumili, bakit ba napunta ako sa ganitong sitwasyon?"I miss you, baby.. do you know how hard I searched for you? Nandito ka lang pala. Kung alam ko lang ay baka matagal na kitang kasama." He buried his face on my neck at natataranta na ako dahil sumasaki