Pag-pasok ni Estacie sa sariling silid sa mansyon ayon sa kanyang memorya, bahagyang nawala ang pangangatal ng kanyang katawan. Dahan-dahan siyang napaupo sa king size bed na nasa gitna ng malawak na kwartong yun. Bilang dating Jessa na namuhay ng payak sa modernong mundo, masasabi niyang napaka-grande ng kanyang silid ngayon. "My lady, pwede akong matulog sa sofa. Wag kang mag-alala, sanay naman ako. Alam kong pagod ka, halina at tutulungan na kitang maligo bago matulog." Narinig niya si Vista kaya't napisil niya ang pagitan ng kanyang dalawang mata. "Kaya ko maligo mag-isa, Vista. At tska, pwede ka matulog sa tabi ko. Malapad ang kama. Bukas na bukas din ay ipapalipat kita sa dating silid ni Aloha." Aniya bago tumayo upang pumasok sa sa sariling banyo. "Sigurado ka ba na hindi na kita tutulungan?" "Hmmm.. Siguro, paki-tanggal na lang itong gown." Sagot niya. Ang totoo, busy pa rin ang kanyang utak sa pag-gunita ng eksena sa hallway. Hindi niya maintindihan kung bakit kailanga

Habol ni Lucy ang hininga dahil sa matinding galit para kay Estacie. Gusto niya itong habulin subalit hindi niya magawang tumayo dahil sa pangangatal ng katawan dulot ng takot sa mga binitiwang salita ni Estacie. "No.. Imposible, walang sino mang tao ang naroon ng mangyari yun." Bulong ni Lucy habang pinipilit na tumayo. "Wait.. If someone help her after we left, then.. Nakita ng taong yun ang nangyari!?" Namimilog ang mga matang nabulalas ni Lucy. Kung totoo ngang may nakakita, at totoo ang sinabi ni Estacie na may ibedensya, "This can't be. This can't be! Hindi siya pwedeng makalabas ng mansyon, not I my watch!" Anito bago nagmamadaling sundan si Estacie. However, nang makarating siya sa may silid nito, naroon na ang mga katulong at mga kawal ng Somyls mansyon. Hindi siya makalapit at makapasok sa loob ng silid. "This won't do!" Natatatarantang saad pa niya bago tinungo ang sariling silid. "I should write to the crowned prince." Bulong niya sa sarili. Samantala, sa loo

"My Lady.. Halina sa loob at gagamutin ko ang balat mong napaso." Bulong ni Vista sa kanya. Wala sa sariling napa-tango at napa-sunod naman siya sa ginang. Naiwan si Clewin na nag-aalala rin para sa kanya. Hindi maintindihan ni Estacie kung paanong nakuha niya ang atensyon ng Duke. Akala niya ay wala itong interes sa mga babae, bakit kailangan paimbestigahan pa siya nito? O Hindi kaya, nararamdaman talaga ng lalake ang galit para sa kanya? "This parallel universe is making me anxious." Mahinang bulong niya sa sarili. Pina-upo siya ni Vista sa gilid ng kanyang kama bago hinubad ang kanyang bestida. Parang dalawang taong bata ang naging kahalintulad ni Estacie ng mga sandaling yun. "Tsk! Namumula ang balat ng iyong hita na nabuhusan ng mainit na tsaa. Nasama pa pati ang iyong puson my lady!" Medyo may tono ng galit ang boses ni Vista. Parang anak na ata ang turing nito sa kanya. Hindi niya napigilan na maalala ang tunay na ina na namatay sa modernong mundo. She was also like Vista

Padabog na tumayo si Eckiever at galit na hinablot ang palapulsuhan ni Estacie. "Sino ka para luhuran ko?! At sino ka para sabihan ako ng ganyan. I tell you today, hangga't ako ang may-ari ng Market square, Hinding-hindi ka makaka bukas ng kahit na anong negosyo sa Prekonville. Hindi ako papayag na may isang magnanakaw na hahalo sa hilira ng mga negosyo ko." Puno ng pag-didiin na sambit ni Eckiever bago siya pabalagbag na binitiwan. Hindi naka-imik si Estacie dahil sa narinig. Magnanakaw, siya? Bakit parang iyon na ata ang pinakamasakit na salitang narinig niya sa dalawang buhay na nabuhay siya? Kahit kailan ay hindi siya nagnakaw. Siya pa nga ang ninakawan, sino ang lalakeng ito para pagsabihan siya ng ganun? Dahil sa matinding emosyon, hindi niya napansin na pumatak pala ang luha niya. "Magnanakaw, you say." Bulong niya. Hindi niya alam kung nakarating iyon sa pandinig ni Eckiever. "Pwede mo naman sabihin sa akin na hindi ka pumapayag. Hindi mo na kailangan na sabihin sa harap

Gulat ang naging ekspresyon ng mukha ng dalagita. Medyo namula pa nga ang mga mata neto na para bang iiyak habang nanginginig ang nga kamay. Dahil dito muling ngumiti si Estacie. Ang kanyang ina naman na si Vista ay nakikinig lang habang pinagmamasdan ang dalawang babae sa harap niya. Muling yumuko si Estacie at bumulong sa dalagita. "Wag kang matakot, hindi ako magsusumbong. Actually, naghahanap ako ng ganyang tela para sa damit na gagawin ko. Maari ba na sa akin mo na lang yan ibenta?" Tanong niya sa babae na napa-kurap ng ilang beses. "Cute-" sigaw ng isip ni Estacie. Tumango ang dalagita bago nagpalinga-linga. Pagkatapos ay hinila nito ang isang kamay niya kaya napasunod naman sila ng kanyang ina. "Pasensya na, hindi kasi ako pwede magbenta sa harap ng maraming tao. Talaga bang gusto mong bilhin ang telang dala ko?" Dinala siya ng dalagita sa may maliit na eskinita na kung saan ay bibihira lang mga taong dumaraan. Totoo nga talagang iniiwasan nito ang mahuli. "Oo naman. T