Semua Bab IMITATION.: Bab 41 - Bab 50

Ang hikbi ay biglang naputol at bigla ay napabangon siya. Nakaramdam siya ng matinding pananakit sa kanyang puson. Napaupo siya sa ibabaw ng kama at napahawak sa puson ng mariin. Marahan na hinilot niya ang puson at nagbabakasakali na mawala ang kirot. Ngunit tila mas tumindi pa iyon. Bumaba siya ng kama. Pupunta siya ng kusina at maaghahagilap siya ng gamot para sa sakit ng tiyan. Nang tuluyan na nakatayo ay naramdaman niya ang tila mainit na likido na lumabas mula sa kanya.Is she having her monthly period? Panandalian siyang natigil at napaisip. Sobrang late ang period niya this month. Hindi niya man lang napansin iyon dahil sa daming masasakit na pinagdaanan. ‘What if, buntis ka? At hindi mo alam. Tapos–’That question suddenly popped up in her mind. Bigla ang pagragasa ng kaba sa kanyang dibdib. Never pa pumalya ang menstruation niya. What if buntis nga siya? It's been a month since may nangyari sa kanila ni Andres. Mabilis na tumungo siya ng banyo. Sinuri niya ang sarili. It'

Mabilis na bumaba ng sasakyan si Destiny. Hindi siya nag-aksaya ng kahit konting saglit na lingunin si Bernadeth at Andres. Saktong huminto ang sasakyan sa parking lot ng malaking mall na iyon ay agad siyang bumaba at tinungo ang entrada tungo sa mismong supermarket section ng mall. Ngunit hindi pa siya masyadong nakakalayo ay nahabol siya ni Andres. Agad na pinulupot nito ang matigas na braso sa kanyang bewang. “Stop acting like a jealous wife, Destiny.” pabulong nitong wika sa kanyang punong tenga. “Hindi ako nagseselos dahil walang rason para magselos ako,” tumigil siya sa paglalakad. Hinawakan niya ang braso nitong nakapulupot sa kanyang bewang at marahan na tinanggal iyon. Bahagya na inilayo niya ang katawan mula rito at tinitigan ito sa mukha. “Walang karapatan ang isang tulad ko na isang alila na magselos, Andres. Hindi mo ako asawa at mas lalong hindi kita gusto at hindi kita mahal, kaya walang dahilan upang pagselosan ko kung sino man ‘yang mga babaeng lumalapit sayo.

“This meeting was adjourned. You may now all leave.” Lahat ay nagsitayuan at lumabas ng conference room. Isinandal ni Andres ang kanyang ulo sa headrest ng upuan at mariin na pumikit. Destiny’s face once again appears in his vision.Kapag ganito na nababakante ang isip niya. Hindi pumapalya ang pagpasok ng imahe ni Destiny sa kanyang isip. This past days ay tila kinukutkot ang konsensya nya, ngunit pilit niya iyong inignora.What happened between her and Bernadeth is just lust. He never intended that to happen. That night was Bernadeth's birthday, and he was drunk. Inakit siya nito. Ang isip at puso na napuno ng hinanakit ay nabulag. Sinunggaban niya ang pang-aakit ni Bernadeth. Higit sa kalahati ng buhay niya ay wala siyang ginawa kundi ang mahalin si Serenity, ibinuhos niya ang lahat ng pagmamahal niya para rito. Ngunit wala siyang napala. Sakit, hinanakit at matinding sama ng loob ang isinukli nito sa kanya.The hatred and pain he felt that night are the ones who pushed him to do

“Can you come with me today?” “You know I'm busy!” Bumangon siya at bumaba ng kama. He then went straight to the bathroom to clean up himself. “Andres, it's our wedding. Don't you think na dapat dalawa tayong nag-aasikaso nito?” Naghilamos siya ng mukha pagkatapos ay napalingon sa bungad ng pinto kung saan nakatayo si Bernadeth. Hubo't hubad ito at hindi man lang nag-abala na takpan ang sarili. “Hindi pa ba sapat na pumayag akong magpakasal sayo, Bernadeth?” Sarkastiko niyang tanong. Bernadeth swallowed hard and took a deep sigh. “Fine! Pero sana bigyan at paglaanan mo naman ng kahit konting oras ang pag-asikaso ng kasal natin. Kahit ang samahan man lang ako” “Kailangan ko pa bang uulit-ulitin na sabihin sayong busy ako? Mahirap ba talagang intindihin yun?” Tinungo niya ang shower. Binuksan niya iyon at pumailalim sa rumaragasang tubig. “I will tell manang to prepare your suit. Pagkatapos mo dyan bumaba kana at kumain. Tapos na sigurong maghanda ng agahan si Manang Pa

“Human na gyud, ma’am.” “Oo nga, Manong Tony. Mabuti at maaga natapos ang event. Maaga rin tayong makakapag-pahinga.” Ngumiti si Manong Tony. Hawak nito ang isang monoblock chair at ipinatong iyon sa isa sa dalawang nag patong-patong na mga monoblock chair. Pagkatapos ay kinuha ng may edad ang towel na nakasampay sa kanang balikat nito at pinunasan ang mukha at pawis sa leeg.“Pwede na kayong umuwi manong, Tony. Medyo mahaba po ang pahinga natin dahil wala pong naka book na event ngayong susunod na mga araw dito sa resort. Sa lunes pa po ang susunod na event.” Ngumiti si Manong Tony at tumango. “Mabuti naman kung ganun ma’am, Destiny. Matutuwa ang apo ko panigurado. Birthday man gud ni Alan ugma ma’am. Gusto ko sana imbitahan kayo at ang kambal.” “Sige po, Manong Tony, wala pong problema. Dadalo po kami.”“Salamat ma’am!”Napapangiti si Destiny habang tinatanaw ang ilang trabahante ng resort na isa-isang lumabas ng malaking gate. Nababakas sa mukha ng mga ito ang tuwa dahil sa m