All Chapters of A Stolen Night of Seduction: Chapter 1 - Chapter 10

Sa bawat araw na dumadaan ay hindi na talaga ako mapakali. Hindi ko na alam kung ano ang pumasok sa isip ko at tinanggap ko ang alok sa akin ng babaeng ‘yon. Pero isa lang ang alam kong dahilan: dahil kapos sa pera ay wala na akong nagawa kung ‘di ang tanggapin iyon.“All you have to do is seduce him until the day before his wedding. At habang ginagawa mo ‘yon ay pasimple ka nang kumuha ng pera niya. I know you can do that. You’re not that dumb, right?” nakangiti sa akin ang babae habang pinapaliwanag ‘yon.‘Makakaya ko ba ‘yon?’ tanong ko sa aking sarili.Tumango ako at nag-iwas ng tingin. “Gagawin ko po ang makakaya ko para magawa iyon lahat.” Pangako ko sa babae.“Dapat lang. Dahil kapag hindi mo nagawa ‘yon, ikaw ang malilintikan sa akin. Tandaan mo ‘yan.” Banta nito sa akin. Tumango muli ako sa kaniya bilang tugon na naiintindihan ko ang sinabi niya.Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa, tila ineeksamin ang aking pisikal na katangian. “Hindi ka naman mapaghihinalaan na may ma

“Huwag kayong mag-alala dahil trabaho naman ang habol ko rito at hindi lalaki,”Tumango si Tarah at ngumiti. Maya-maya ay bumalik na kami sa loob upang maghintay ng kung anong utos sa amin.“I want a coffee,” napatingin ako sa lalaking nasa harapan nang magsalita ito.“Uh…” hindi ko alam kung ako ba agad ang gagawa no’n dahil hindi ko pa naman alam kung paano gawin ang kape niya.“Tarah, make me a coffee.” Utos ulit nito kaya naman napahinga ako nang malalim dahil ko naman alam ang gagawin.“Right away, sir.” Anito bago umalis sa tabi ko at lumabas.Naiwan ako ro’n na hindi na alam ang gagawin. Tumitig na lang ako sa kawalan habang ang boss ay nagpapatuloy sa ginagawa nitong pagbabasa sa kung anumang nasa folder na ‘yon.“How old are you again?” muntik pa akong mabulunan sa tanong na ‘yon.“Twenty-four, sir.” Mabuti na lang ay hindi ako nautal sa pagsagot sa kaniya.“You didn’t finish your College degree? Why?” he asked again. Kinagat ko ang pang-ibabang labi bago ako nagsalita.“Uhm…

Hindi ko alam kung paano ko matitiis ang hindi tumingin sa gawi ng boss ko. He was just there, driving and in all serious mode, minding his own business. Tapos ako ito at hindi mapakali kung paano ako uupo nang maayos sa passenger seat habang nagmamaneho siya. Hindi ako sanay sa ganitong sitwasyon.At ano ‘yong sinabi niya kanina? Baka may maghatid pa sa akin na iba? Sino naman? Wala naman din akong close sa kumpanya dahil halos palagi lang akong nasa lamesa ko at inaatupag ang trabaho ko. Kaya wala pa akong nagiging close sa opisina, mapababae o lalaki man.“Can you tell me your address?” napatingin ako rito nang magsalita siya.Hindi pa ako nakapagsalita agad dahil napatitig ako sa side profile niya. Napakaperpekto talaga ng hugis ng mukha niya. Hindi mo aakalaing natural ang mukha niya dahil walang bahid ng kung anumang kapangitan ito. From his perfect jawline, his pointed and proud nose, to his brown eyes and long lashes, to his thick eyebrows… it’s all perfect for me. Kaya siguro

“Is that how you greet your fiancee?” mataray na tanong ng babae.Hindi ko na naitago ang panlalaki ng mga mata ko dahil sa gulat. Simula nang makaapak ako rito sa kumpanya ni Mr. Silvano ay hindi ko pa nakita ang fiancee nito. Ni hindi ko alam ang mukha dahil wala siyang picture sa opisina ni Mr. Silvano. Kaya nakakagulat na bigla na lamang itong susulpot dito nang walang pasabi.Mukha pa siyang arogante.“You came here unannounced, what do you want me to do? Be fucking surprised that you’re here?” masungit na saad ni Mr. Silvano dahilan ng bahagyang pagkapahiya ng babae. Tumingin siya sa akin kaya napatingin din sa akin si Mr. Silvano.“I was calling you! I was texting you but you never replied to me! Why are you doing this to me, Damon? Can’t you accept the fact that we’re already engaged and you’re about to marry me soon?” she bantered that made the guy mad even more.Tumunog ang elevator at bumukas. Malalaki ang hakbang na lumabas si Mr. Silvano. Ang mga nasa lobby ng palapag ay

Nakatitig ako sa glass wall ng restaurant at agad nakaramdam ng kakaibang bigat sa dibdib ko nang mapansin ang ngiti ni Damon sa babae. Hindi ko kilala ang babae. Dahil paniguradong hindi iyon ang babaeng pumunta sa opisina noong nakaraan. Hinawakan ng babae ang kamay ni Damon na nasa lamesa at ngumiti rito ng nakakaakit.Napalunok ako at agad na nag-iwas ng tingin. Baka… may personal meeting siya na hindi ko alam dahil kadalasan naman ng meeting niya na para sa kumpanya ay alam ko dahil ako ang sekretarya niya. Baka ito ay para lang talaga sa personal na bagay? Pero gaano kapersonal? Kaya ba siya nagmamadaling umalis kanina?Huminga ako nang malalim bago umalis doon. Naghanap na lang ako ng malapit na grocery store. Mukhang malayo ang palengke rito. Okay naman din siguro kahit sa grocery store at hindi muna sa palengke.Inabala ko ang sarili ko sa pamimili ng mga rekado sa lulutuin ko. May budget naman ako kaya hindi na rin ako namahalan nang sobra sa mga pinamili ko. Pagkatapos bumi