All Chapters of His Brother's Wife: Chapter 11 - Chapter 20

-=Ang's POV=-Nang makauwi kami sa bahay ay agad dumiretso si Tito Andres sa kuwarto nila nang asawa, ni hindi man lang nito nagawang lingunin si Miranda na nagood night dito."Pagpasensyahan mo na baka naman masyadong napagod lang." ang paghingi ng paumanhin ni Mom kay Miranda."Ok lang po iyon, sige po mauna na muna ako gusto ko lang munang makita si Anthony." pagpapaalam ni Miranda dito at sandali lang nagtama ang mga mata namin at agad na itong umakyat sa second floor para puntahan si Anthony."Pasensya na anak ha, hindi naging successful ang pamamasyal natin." ang nahihiyang sinabi ni Mommy ng maiwan na lang kami sa sala."Wala po iyon meron pa naman next time , and malay ninyo by that time gising na si Anthony." ang nakangiti kong sinabi dito, agad kong napansin ang biglang paglamlam ng mga mata nito sa narinig."Ma naman, kailangan bang malungkot?" paglalambing ko dito sabay yakap ng mahigpit ito na matagal ko na ding hindi nagawa."Ti....tingin mo ba Ang magigising pa ang kapa

-=Ang's POV=-"She's a freaking virgin." iyan mismo ang tumaktabo sa isip ko nang magising ako kinabukasan, maingat ko siyang inangat sa pagkakaunan sa braso ko at naupo sa silya sa gilid ng kama ko, well she was a virgin since I already took that away from her, ngunit mas lalo akong naguluhan kung paano ito naging virgin, at agad naman napadako ang tingin ko sa gilid ng kama at nandoon ang ebidensya ng pagiging birhen nito.Gusto ko siyang gisingin para tanungin pero naawa naman ako dahil alam kong masyado ko siyang napagod kasi naulit ang pagniniig namin ng dalawang beses pa at bandang alas kuwatro na ng tuluyan ko itong patulugin.A gentle expression appeared on my face nang maalala ko ang ginawa nito sa akin, she gave me pleasure na hindi ko akalain na mararamdaman ko, I admit I had fair share of women pero wala man lang sa kalahati ng naexperience ko mula sa mga babaeng iyon ang naramdaman ko kay Miranda, tanging kay Miranda lang.Gulong gulo ang isip ko habang pilit na inaanalyz

-=Ang's POV=-Tahimik lang ako habang hinihintay na matapos si Ram sa pagsulat ng naturang address pati na din kung paano ang pagpunta doon dahil ayon dito ay medyo tago ang lugar na iyon sa Batangas.Hindi ko maiwasang hindi mangiti sa nakikita kong kasihayan sa mukha ni Atilla habang pinagmamasdan ang asawa habang banayad na hinihimas nito ang tiya, kahit buntis ito ay hindi iyon nakabawas sa kagandahan ni Atila bagkus ay mas lalo pa itong naging maganda."Pregnacy really suits you." hindi ko maiwasang hindi sabihin dito."Maraming salamat, hindi mo lang alam kung gaano kahirap ang magbuntis pero masaya ako dahil anak namin ni Ram ang nasa sinapupunan ko." ang nakangiti nitong sinabi, kitang kita ko ang pagmamahal nito sa tuwing mapapatingin ito sa asawa, bigla kasing parang kumikislap ang mga mata nito."You two deserve each other Atilla, I can see how much you love each other." puno ng sinseridad kong sinabi dito, ni wala nang kahit na kaunting sakit sa dibdib ko, sa totoo lang hi

-=Ang's POV=-I left the house in a rush, sobrang bilis nang pintig ng puso ko mula sa adrenaline na nararamdaman ko dahil for the first time ay malaya na ako para mahalin si Miranda na hindi ako guguluhin ng guilt na maari kong maramdaman dahil si Miranda ay asawa ng kapatid ko.Sa totoo lang medyo shock pa din ako sa nalaman ko kay Anthony, akala ko kilalang kilala ko na ang kapatid kong iyon pero nagkakamali pala ako, pero kahit nalaman kong bakla siya ay hindi pa din nagbago ang pagmamahal ko sa kanya at umaasa akong matatanggap din siya ng parents namin, sobrang tagal din niyang tinago ang tunay niyang pagkatao at alam kong mahirap sa part nito ang bagay na iyon, but in case na hindi ito matanggap ng parents namin ay ako ang gagawa ng paraan matanggap nila ang kapatid kong iyon."Damn!" bigla naman akong napamura kasabay ng pag-apak sa preno ng kotse ko, kasi ba naman may biglang tumawid sa kalsada mabuti na lang at maagap ako pagpreno, sandali akong napabuga nang hangin habang n

-=Miranda's POV=-"Malayo na naman ang tingin mo Mira." narinig kong may nagsalita sa bandang likuran ko, kahit hindi ko tignan kung sino iyon ay kilalang kilala ko kung kanino ang boses na iyon, nasa bandang likuran kasi ako ng ampunan at tahimik na pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa hindi kalayuan.Naramdaman ko na lang nang umupo ito sa tabi ko samantalang ako ay hindi pa din inaalis ang tingin sa mga bata."Hindi mo ba siya kayang mapatawad, halata naman na nagsisisi na ang tao eh." narinig kong tanong nito nang nanatili akong walang imik.Finally ay tinignan ko ang matandang babae, nang dumating ako sa bahay ampunan nang pitong taon gulang palang ako nang mamatay ang mga magulang ko sa sunog sa lugar namin at naging palaboy laboy ako hanggang damputin ako ng mga taga DSWD at dinala nga ako sa Bahay Lingap kung saan si Ate Lita ang nangangalaga.Sa totoo lang sobrang takot ko ng mga panahon na iyon kaya naman hindi ako nakapagsalita ng matagal ngunit naging napakapasensyoso