Semua Bab ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: Bab 1491 - Bab 1500

“หืม เขาไปที่ใดแล้ว? คงมิได้ไปหาจีอู๋เยียนเพื่อประลองยุทธ์อีกแล้วใช่หรือไม่?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกเป็นกังวลยิ่งนักตู้เหิงที่อยู่ในช่วงสภาพร่างกายสมบูรณ์แบบอยู่นั้น ยังมิสามารถชนะจีอู๋เยียนได้ตู้เหิงที่มิอาจใช้กำลังภายในได้ในยามนี้ มิใช่ว่าเป็นการส่งตัวเองออกไปตายอย่างเปล่าประโยชน์หรอกหรือ!“ไม่ใช

“เรื่องอะไรหรือ?”“ย่อมต้องเป็นเรื่องของเฮยตั้น”“เอ่อ…” ร่างกายของตงฟางหลีพลันแข็งทื่อไปในทันทีฉินเหยี่ยนเย่ว์พลางเงยหน้าขึ้นมองดูเขา “หรือว่าท่านลืมไปแล้ว? เมื่อคืนก่อนนอน หม่อมฉันไม่ได้ย้ำเตือนท่านซ้ำ ๆ งั้นหรือ ว่าอย่าลืมไปสอบถามร่องรอยของเฮยตั้น”“...” เส้นเลือดบนหน้าผากของตงฟางหลีพลันกระตุกขึ

“หาได้มีอะไรไม่สมควรพูดออกมาไม่ เพียงแค่มันน่าขยะแขยงมากเพคะ หม่อมฉันไม่เคยรู้สึกแย่ขนาดนี้มาก่อนในชีวิต” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนหายใจหนัก ๆ ออกมาสองครั้ง “น่าขยะแขยง ราวกับเปิดประตูสู่ความน่าขยะแขยง น่าขยะแขยงถึงขีดสุด”นางจึงเล่าวีรกรรมความโหดร้ายของเฉียนอ๋องโดยย่อออกมาให้ฟังสีหน้าของพระสนมเหยาที่ได้ย

ฉินเหยี่ยนเย่ว์กำหมัดในมือเอาไว้แน่นเพราะความโกรธ ทำเอาลวดลายบนแขนเสื้อของนางถูกบีบจนบิดเบี้ยวผิดรูปไปหมด“พระสนมเหยาเพคะ เอาไว้คราวหน้าหม่อมฉันจะมาหาพระองค์ใหม่นะเพคะ เวลาไม่คอยท่าแล้ว หม่อมฉันสมควรกลับจวน...”“เหยี่ยนเย่ว์” สนมเหยานั่งตัวตรง “อย่าวู่วามนัก”“หม่อมฉันมิได้วู่วามแล่นเพคะ ในยามนี้หม

พระสนมเหยาละทิ้งความคิดที่จะรั้งตัวให้ไป๋โค้วอยู่วังหลวงทิ้งไปในทันทีดวงตาของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันเปล่งประกายไปในทันที เมื่อเห็นสายตาของพระสนมเหยาที่หม่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัดวังหลวงหาได้ขาดผู้คนไม่สนมเหยาพยายามดึงชื่อเจี้ยนเอาไว้นั้น นั่นเป็นเพราะว่าพระนางเหงาแม้ว่าฝ่าบาทจักเสด็จมาหานางบ้างเป็นครั