Semua Bab ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน: Bab 1721 - Bab 1730

จวนอ๋องเจ็ดหลังจากถูกกักบริเวณนั้น วันวานชีวิตของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันดำเนินไปอย่างยากลำบาก การต้องอยู่กับไหน้ำส้มเช่นตงฟางหลีตลอดเวลา โดยมิอาจออกจากจวนได้นั้น ทั้งยังต้องคอยถูกจับตามองอีก ทำให้นางรู้สึกทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก หลายครั้งแล้วหลายครา ที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกว่าฝ่าบาทจงใจทำเช่นนี้ตั้ง

“นางกลับมาจริง ๆ ด้วย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยกยิ้มมุมปากขึ้นมาเล็กน้อย “นอกจากพวกเจ้าแล้ว ยังมีใครรู้อีกหรือเปล่าว่านางกลับมา?” “ไม่มีแล้วเพคะ ไม่มีทางที่ผู้อื่นจักสังเกตุเห็นได้อย่างแน่นอนเพคะ” อวี้เอ๋อร์กล่าว “วิชาแปลงโฉมของนางนั้นเก่งกาจเป็นอย่างยิ่ง หากมิใช่เสี่ยวเยียนอยู่ด้วยละก็ หม่อมฉันย่อมมิอาจส

“พวกเราอย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น หากจะให้ไปจับนางมาก่อนนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ นั่นเป็นพี่สะใภ้รองของข้าเชียว หากทำอะไรไม่ดีต่อนาง พี่รองคงได้มาโทษพวกเราเป็นแน่” ฉินเหยี่ยนเย่ว์กล่าว “อวี้เอ๋อร์เจ้าคิดหาวิธีถ่วงเวลานางเอาไว้ก่อน ส่วนเรื่องการเลื่อนวันงานมงคลสมรสออกไปนั้น เกรงว่าคงจะปิดเป็นความลับได้อีกไม่

“เฮ้ เฮ้” ฉินเหยียนเย่ว์พูดไม่ออกเกิดอะไรขึ้น?ตงฟางหลีลากนางเข้าไปในห้อง พูดอะไรบางอย่างที่ฟังไม่เข้าใจ แล้ววิ่งหนีไป?ไม่เข้าใจเลยสักนิด!ฉินเหยียนเย่ว์อารมณ์เสีย หยิบไม้ปัดขนไก่มาเล่นกับเฮยตั้นอย่างไม่ใส่ใจ โดยอ้างสวยหรูว่าเป็นการช่วยให้เฮยตั้นหายดีเฮยตั้นดูถูกการละเล่นที่โง่เขลาเช่นนี้ เหยียดอ

“ก็ได้” ตงฟางหลีหยุดอยู่ในที่ร้างไร้ผู้คนแห่งหนึ่งฉินเหยี่ยนเย่ว์กระทุ้งเท้าลงบนพื้น หลังจากที่เลือดลมไหลเวียนกลับมาที่ขา นางก็วิ่งไปในกลุ่มดอกไม้ป่าต้นฤดูใบไม้ผลิ หน่อหญ้าเริ่มงอกขึ้นแล้วดอกไม้ป่ามากมายบานสะพรั่ง พลิ้วไหวไปตามสายลม เป็นภาพที่งดงามอย่างยิ่งฉินเหยี่ยนเย่ว์เก็บดอกไม้บานสะพรั่งจำนว