บททั้งหมดของ CEO's Love Redemption : บทที่ 31 - บทที่ 40

MIA NATUTULALANG NAPATITIG si Mia sa pagkain na nasa kanyang harapan. Nasa labas sila ngayon ni Matthew para mag- dinner. Hanggang dito ay hindi pa rin nawawala sa kanyang isipan ang mga nangyayari sa kanilang dalawa sa loob ng kaniyang opisina. Ang mga sandaling muntik na silang makalimot ng kasintahan.Naiisip niya na anumang oras ay baka hindi niya makakaya pang pigilan ang sarili na bumigay sa binata. Paano na lang ang pangako niya sa sarili na pahalagahan niya ito at ibigay niya lamang ang kanyang pagkakababae sa taong pinakamamahal niya kapag sila ay kasal na. At alam niyang si Matthew iyon. Bawat gagawin ng binata ay nahihirapan siyang mag- resist dito. Aminado siya sa sariling gustung- gusto niya ang bawat dantay ng mga palad nito sa balat niya. Iba ang epekto ng binata sa pagdating sa ganitong gawain. Mahal na mahal niya ang nobyo kaya ay kay dali niyang nadadarang sa bawat haplos nito. "Hey? What were you thinking, hon? Aren't you going to eat?" pukaw nito sa kanyang ma

NASA LOOB NA NG KOTSE niya si Mia bago niya pinaandar ito. She was on her way to the restaurant na kung saan gaganapin ang lunch meeting nila ng naturang representante. Medyo matraffic na rin ang daan kung kaya kailangan niyang maghanap ng ibang daan upang makakaiwas sa traffic. At nakakalusot naman siya. Pagdating sa umanong restaurant ay agad niyang pinuwesto ang dalang kotse sa parking area nito. Napansin niya na may isang mamahaling kotse ang nakaparada rito at nagtatakang tinitigan niya ito. Parang familiar sa kanya ang kotseng naroon. Pilit niyang inisip kung saan niya ba ito nakikita. Nang hindi naman maalala ay bumaba na lang siya. Inisip niya na baka makamukha lang ang kotse ng mga ito. 'Marami namang magkaparehong kotse, eh.' sa isip niya. Maganda ang restaurant na yon. Sa labas pa lang ay halata na rito, na isa ito sa mga mamahaling restaurant na napuntahan niya. Hindi naman bago sa kanya na kumain sa mga ganito, dahil lage naman siyang dinala ng kasintahang si Matthew sa

MIA PIGIL ANG SARILING huwag malungkot sa harap ni Matthew si Mia. Nasa NAIA airport sila ngayon ng nobyo. At iilang minuto na lang ang natitira bago ito sasakay sa eroplano. Maya maya ay narinig nila ang boarding announcement. "Attention passengers, this is the final boarding call for Philippine Airlines flight PR 123 to Caticlan Airport. All remaining passengers should proceed to gate 15 immediately. Thank you." a boarding announcement said. And for the last minute ay nagyayakapan na lang silang dalawa. "You should go now, Matthew," sabi niya rito nang hindi pa rin kumalas sa pagkakayakap sa kanya. Maging siya man ay halos hindi niya rin kayang bitawan ito sa pagkakayakap ngunit ay baka maiiwan pa ito sa eroplano. "Okay, I'll go ahead. But please pay attention to my reminders from earlier," pagpapaalala nito sa kanya sa mga sinabi nito kanina. "Yes, I will honey. I'll keep it in mind." sagot niya rito. For this moment they shared one long passionate kiss. And a tig

AT DELOS REYES mansiyon ay abalang- abala si Donya Tranquelina Delos Reyes sa kanyang hardin. Ito ang pinag kakaabalahan ng donya tuwing umaga. Masaya naman itong kinakausap ang mga bulaklak nang dumating ang apong si Merna. "Lola, nandito ka lang pala?" sabi nito pagkalapit sa matanda. "Bakit? hinanap mo ba ako?" tanong ng abuela. "Magpapaalam lang sana ako, dahil may lakad ako ngayon," anito. Kumunot naman ang noo ng matanda. "Nang ganito ka aga? At nakabihis ka na rin pala, eh bakit ka pa nagpapaalam?" sagot ng matanda. Napakamot naman ng ulo si Merna. At ngumiti na lang kay Lola Lina. "Sino naman ang mag- asikaso kompanya? Alam mo namang wala ang Kuya mo? dagdag pa. "I already informed my assistant Lola, pero di naman ako magtatagal, saglit lang itong lakad ko." paniniguro nito. Bumuntong- hininga ang abuela at napapailing na lang din ito. "O siya, sige, maari ka ng umalis. Mag ingat ka sa pagmamaneho," habol ng matanda sa papalayong apo. Nitong mga nakaraang ar

"THANK YOU, JANELLA," pormal na pasasalamat ni Mia sa sekretarya, pagkatapus dalhan siya nito ng kape. Ito ang nagugustuhan niya sa bagong sekretarya. Kahit hindi na niya ito inuutusan ay kusa na itong kumilos. Mabilis lang nitong makuha ang mga bagay na ninanais niyang ipagawa rito. At ang ikinatuwa niya ay araw- araw din siyang nagkakape na may laging pares. Paborito niya kasi ang croissant ewan niya lang pero mas gusto niya na marong pares ang kape niya. Siguro ay lahing pinoy na pinoy ang panlasa niya. Napapangiti siya nang gaya ng nakaraang araw ay hindi talaga nawawala ang croissant na laging kasama sa kape niya. Kasulukuyan siyang uminom ng kanyang kape nang biglang may tumawag sa phone niya. Nagtaka naman kung sino ito eh kung si Matthew ay kakatawag lang naman nito. Baka tumawag lang ito uli at di kaya'y may nakalimutan lang itong sasabihin. Hinala niya. Kinuha niya ito sa loob ng bag niya. Tiningnan niya muna kung sino itong tumatawag. Ah, si Merna pala'. sa isip niya.