Semua Bab The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: Bab 281 - Bab 290

NAPATINGALA NA SA langit si Bethany nang mawala sa kanyang paningin ang sasakyan ni Miss Gen. Sumidhi pa ang nararamdaman niyang pagkabahala ngunit mabilis na pinalis niya iyon. Kailangan niyang kumalma. Hangga’t hindi niya nakikita at naririnig kung ano ang tunay na nangyari sa binata, ang mga haka-haka niyang iyon ay mananatiling hinuha na lang ng kanyang isipan. Wala pa iyong patunay. Muli siyang pumasok ng sasakyan. Wala naman talaga siyang nakalimutan sa loob. Dahilan niya lang iyon kay Miss Gen kung sakaling magtatanong ito kung bakit siya bumalik ng music center. Pagkapasok niya doon ay napatingin siyang muli sa malawak na langit. Natakpan na ng maitim na mga ulap ang pisngi ng langit kanina na maraming mga bituin. Maging ang buwan doon ay natabunan na rin. Mukhang nagbabadya na bumuhos ang malakas na ulan. Muli niyang chineck kung anong oras na, tatlumpong minuto na lang at alas-dose na iyon ng gabi. Magpapalit na ang petsa ng araw na iyon ni hindi pa magparamdam si Gavin. Mul

NANLILISIK ANG MGA matang ibinaling ni Bethany ang mukha niya at tumingin ng diretso kay Gavin. Kung kanina ay puno ng luha ang mga mata ngayon ay nag-uumapaw na ang poot niya para sa nobyo. Alam ng dalaga na pangit at bastos na gawin iyon nang hindi niya pa napapakinggan ang side nito, pero sumasalamin iyon sa kanyang nararamdaman ng sandaling iyon. Wala na rin siyang lakas para itago pa iyon. Tumingin si Gavin sa kanyang mga mata, hindi na nagulat sa nakita. Puno iyon ng emosyon ng pagmamakaawa at pakiusap na buksan nito ang pinto. Muli niyang hinampas ang pintuan at bintana ng sasakyan ni Bethany upang kunin ang kanyang atensyon, pero bigo pa rin siya rito. Hindi siya pinagbigyan.“Pakiusap, buksan mo ang pinto! Bethany Guzman?!”Nagsimulang bumuhos na naman ang malakas na ulan na tumama na sa kanyang bibig, wala ng pakialam doon si Gavin na nilunok na lang ang iba habang nakatingin pa rin sa kanyang nobya. Natawa pa si Bethany sa kanyang sarili. Habang siya halos mahimatay na sa p

BUONG-BUO NA ANG desisyon ni Bethany. Wala ng makakabali pa doon. Hinding-hindi siya papayag sa gustong mangyari ni Gavin anuman ang gawin nito sa kanyang harapan. Lumuha man ito ng dugo o hanggang umaga man itong lumuhod doon upang ipakitang nagmamakaawa siya at pinagsisisihan niya ang lahat. Ano ang tingin nito sa kanya martir pa rin? Ayos lang sa kanyang ulitin ang bagay na iyon? No way! Kung hindi lang dumating ang staff na may dala ng pinalabhan niyang damit, hindi niya hahayaang pumasok si Gavin sa loob ng silid. Nahiya kasi siya sa kanilang nakita at baka mamaya ay mag-cause pa iyon ng biglaang tsismis. Ayaw na ayaw pa naman niyang maging viral siya online at pag-usapan ng maraming taong hindi nakakakilala sa kanya dahil paniguradong mauungkat ang lahat sa pagkatao niya. Isa pa, iginagalang ang pamilya ni Gavin. Kahit ganun ang ginawa ng abogado sa kanya ay ayaw niya pa rin itong walanghiyain. May konsiderasyon pa rin naman ito sa pamilyang hindi siya itinuring na ibang tao, la

AKMANG LALAPITAN NA si Bethany ni Gavin upang kunin ang pagkakataon na yakapin sana ng binata ang kasintahan nang biglang mabilis siyang umatras at patakbong pumasok ng banyo. Sinubukan siyang habulin ni Gavin ngunit agad namang naisara at na-lock ng dalaga ang pintuan. Magpapalit lang siya ng damit at iiwan niya na sa silid na iyon ang binata. Wala siyang panahon na makinig sa mga kasinungalingan niya. Sarado na ang isip ni Bethany. Maaari ngang nang dahil iyon sa selos pero hindi siya papayag na ulitin nitong saktan lang siya. Hindi siya magpapakamartir gaya ng ginawa niya noon kay Albert na kahit may nakita na siyang kakaiba, sige pa rin siya nang sigeng magpatawad dahil umaasa siyang magbabago ang lalaki. Isang pagkakamali na kanyang ginawa na hinding-hindi niya na uulitin. Nagtanda na siya. Hindi na siya papayag na muling mayurakan ang buong pagkatao niya. Hinding-hindi kahit mahal pa niya iyon. “Malaya na silang magsama. Tutal, iyon naman ang gusto niya!” patuloy na himutok ni

ANG UNANG PINUNTAHAN ng dalaga ay ang kumpanya ni Patrick. Iyon kasi ang mas malapit sa lugar. Nasa meeting ang lalaki ayon sa front desk nang itanong niya kung nasaan ito. Iniwan na lang niya ang cheke, at ibinilin na ibigay iyon sa lalaki. Nang matapos ang meeting nito ay nakaalis na doon si Bethany. “Ipinapabigay po sa’yo ni Miss Guzman, Mr. Hidalgo.” magalang na saad ng receptionist.Nahulaan na ni Patrick kung ano iyon pero binuksan pa rin niya upang kumpirmahin. Mahina siyang natawa at kapagdaka ay kinuha ang kanyang cellphone upang tawagan ang dalaga at magreklamo dito. “Regalo ko ito sa’yo, bakit mo ibinalik? Alam kong kakailanganin mo ito eh.” “Patrick, I am good. Hindi ko kailangan ng pera ng iba. At saka ang laking halaga kaya niyan.” “Babayaran mo naman ito sa hinaharap eh, kumbaga pautang ko lang. Ipinahiram na walang interest.” “Kilala mo ako, ayokong magkaroon ng utang na loob sa ibang tao. At saka wala akong pagagamitan niyan. I am driving. Sa ibang pagkakataon na