บททั้งหมดของ Seducing My Hot Ninong Everett: บทที่ 341 - บทที่ 350

Czedric’s POVSi Jeric Cruz ang susunod kong target. Ayon kay Tito Everett, dating kriminal si Jeric—isang taong maraming pinaslang para sa pera. Isang mahirap na tao na biglang yumaman. Ngayon, may mga hotel na siya, mga ari-ariang sigurado si Tito Everett na mula sa pera’t yaman ng pamilya ko.At ngayon, balita ko ay may sakit si Jeric. Ilang araw akong nag-stalk sa kaniya bago ang planong pagpunta ko sa kaniya.Nakangisi akong umalis ng mansiyon. “Perfect timing,” sabi ko sa sarili ko habang nagmamaneho papunta sa bahay ni Jeric. Wala siyang ideya kung ano ang darating sa kanya ngayon. Pagdating ko sa mansiyon ni Jeric, halos napailing ako sa laki nito. “From rags to riches, huh?” bulong ko sa sarili ko habang pinagmamasdan ang grandiosong disenyo ng bahay. Pero hindi ko hinayaan na magtagal ang paghanga. Ang lugar na ito ay isang simbolo ng lahat ng ninakaw nila sa akin.Madali akong nakapasok. Walang kahirap-hirap. Ito ang isa sa mga pabor sa sitwasyon ko ngayon. Hindi alam ng m

Everisha’s POV Isa itong espesyal na araw. Hindi pwedeng magmukha akong dugyot. Sa tuwing may malaking kaganapan tulad ng fashion show na ito, dapat kong ipakita na nararapat ako sa makisama o makisali sa mga kilala, sikat, at mayayaman. Ngayon, abala na ang glam team ko sa paggawa ng kanilang mahika. Pinong-pinong foundation ang inilalagay sa mukha ko, habang ang hairstylist ko ay tinatapos ang makintab na mga kulot sa buhok ko. Sulit ang ibabayad sa mga ito kasi kita naman na magagaling silang magtrabaho. Balita ko nga ay mga sikat na artista at model din ang naayusan nila. "Make sure my lashes are dramatic but not too heavy," sabi ko habang pinagmamasdan ang sarili ko sa salamin. "This is a high-profile event, and I need to look flawless." Tumango ang makeup artist ko. “Of course, Miss Everisha. You’ll be the most stunning guest there.” Pagkatapos ng halos tatlong oras na preparasyon, tumayo ako sa harap ng full-length mirror. Suot ko ang isang luxury dress na sinadya pang

Everisha’s POVTahimik kong pinagmasdan ang paligid habang naglalakad papunta sa isang five-star resort na dati ay pagmamay-ari ng pamilya ni Czedric. Nakakapanghinayang. Sa unang tingin pa lang, halatang maganda pa rin ang pamamalakad dito. Ang malalaking puno ng palm, ang maaliwalas na tanawin ng dagat at ang tila walang katapusang luntiang hardin—lahat iyon ay parang buhay na testamento ng kayamanan at tagumpay ng pamilya Borromeo. Ngunit ngayon, nasa kamay na ito ng impostor ni Czedric.Nang makarating ako sa entrance, sinalubong ako ng isang pamilyar na tao. Ang impostor. Grabe, kahit saan talaga tignan ay magkamukha sila ng mukha. Pati laki ng katawan magkamukha. Mas malaki na nga lang ngayon ang katawan ng totoong Czedric.“Everisha,” bati niya sa akin habang ang ngiti niya ay tila mapagpakumbaba ngunit may halong yabang. “Welcome to my resort. I hope you like what you see.”“I do,” sagot ko habang pinipilit magpakaswal kahit na ramdam ko ang bigat ng tensyon sa pagitan namin.

Czedric’s POVDalawang araw na akong subsob sa matinding training kasama si Tito Everett. Walang tigil ang paghasa ko ng aking kakayahan, ngunit sa kabila nito, isang tanong pa rin ang gumugulo sa akin: Paano ko makikilala ang dalawang assassin na kaalyado ng impostor ko?“Hindi sila basta nagpapakita ng totoong mukha,” sabi ni Tito Everett noong huling usapan namin. “Every fight, they wear masks. No names, no identities. Kaya kahit anong gawin mo, you won’t win this fight unless you figure out who they are.”Napabuntong-hininga ako habang iniisip ang sinabi niya. Hindi biro ang hamon na ito. Kung sila ang pinaka-alas ng impostor ko, malinaw na hindi sila basta ordinaryong kalaban. Pero sa ganitong sitwasyon, isang bagay ang sigurado: Kailangan ko ng tulong.Kaya lang ay sino? Eh, wala naman akong kaibigan o kahit kapangyarihan na mag-hire ng tauhan ko. Masyado na akong nahihiya kina Tito Everett kung pati ang pagha-hire ng mga tauhan ko ay iaasa ko pa sa kaniya.Pagkatapos ng dalawan

Everisha’s POVNanlalata akong nagising habang ang ulo ko ay parang mabigat na bato habang sinusubukan kong idilat ang mga mata ko. Nang tuluyan akong magkamalay, napansin kong nasa loob ako ng kotse. Malamig ang paligid at ang amoy ng bagong linis na kotse ang unang bumungad sa akin.Nasa likod ako ng sasakyan, nakahiga sa upuang may malambot na unan. Napaupo ako, hawak-hawak ang ulo ko habang iniisip kung anong nangyari.Paano ako napunta rito? Nasaan si ang impostor na si Reagan?Habang ang kaba ko ay unti-unting bumabalot sa akin, sinilip ko ang driver’s seat. Ang nagmamaneho ay isang lalaking hindi ko agad nakilala. Ang akala ko ay si Reagan iyon—ang impostor ni Czedric.Galit na galit akong bumangon at agad na sinugod ang lalaking hayop na ‘to. Pinaghahampas ko siya sa balikat habang sumisigaw. “What did you do to me?!” sigaw ko. “Let me out of here!”“Stop it, Everisha!” sabi niya habang pilit akong nilalayo sa sarili niya. “I’m not who you think I am!”Hindi ko siya pinakingg