Lahat ng Kabanata ng Seducing My Hot Ninong Everett: Kabanata 321 - Kabanata 330

Czedric’s POVAng hangin sa bundok ay malamig at presko. Tulad ng nakagawian ko, nagluluto ako ng tanghalian gamit ang maliit kong kalan. Amoy na amoy ko na ang ginisang gulay na may konting hinimay na isda, isang simpleng pagkain na naging pangkaraniwan ko na sa lugar na ito.Ilang araw na ang nakakalipas nung umalis si Everisha dito. Bawat araw, bawat gabi, nasanay na akong nagsasabi ng good morning at good night. Kahit wala na siya, para akong tanga na kapag gigising ay nagsasabi ako ng good morning, Everisha at good night, Everisha. Iniisip ko na lang na nasa tabi ko pa rin si Everisha at kasama pa rin dito sa bundok.Habang hinahalo ko ang niluluto ko, napatingin ako sa kalangitan.Isang tunog ng makina ang pumuno sa paligid—isang hindi pamilyar na ingay na tila sumira sa katahimikan ng bundok. Napalingon ako at nakita ang isang malaking helicopter na paparating.“Si Everisha,” bulong ko sa sarili ko, kasabay ng mabilis na tibok ng puso ko. Hindi ko mapigilan ang ngiti sa labi ko.

Everisha’s POVCzedric, nasaan ka na?Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko nang nasabi ito sa sarili ko. Nasa kuwarto ako, nakaupo sa gilid ng kama, habang nakatingin sa bintana. Ang asul na kalangitan ay tila hindi na kasing liwanag gaya ng dati, parang may kulang—parang may nawala. Parang ang nararamdaman ko ngayon, dahil nawawala si Czedric.Mula noong umalis kami ni papa sa bundok, tila hindi na ako mapakali. Paulit-ulit kong tinatanong sa sarili ko: Nasaan na kaya siya? Nasa bundok pa rin ba siya? O baka nasa lungsod na rin siya ngayon? Saang bahagi kaya ng mundo siya naroon? Masyado na akong na-attach sa kaniya kaya ganito na lang kung mag-alala ako sa kaniya.Napabuntong-hininga ako at bumaba ng kuwarto. Palaging tahimik ang bahay namin, pero nitong mga nakaraang araw, napansin ko na tila masyado nang busy si Papa.Hindi ko maiwasang magtaka. Napansin ko rin na halos hindi ko na siya nakikita sa bahay. Laging umaalis, laging may inaasikaso.Tinanong ko na tuloy si Mama haba

Czedric’s POVNagulat ako nang biglang dumating si Tito Everett sa mansiyon. Hindi ito madalas pumunta rito kasi busy siya sa work niya, kaya alam kong may mahalaga siyang sasabihin. Nang ngumiti siya sa akin, ramdam ko na parang may magandang balita siyang dala.“Czedric, I have a proposition for you,” bungad niya. Tumayo ako mula sa aking kinauupuan at magalang na tumango.“Yes po, Tito Everett?” tanong ko.Inilapag niya ang hawak na folder sa lamesa at tumingin sa akin nang seryoso. “It’s our wedding anniversary today. Misha and I want you to join us at home. But there’s one condition—you must not let Everisha recognize you.”Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ko inaasahan na bibigyan niya ako ng pagkakataong makapunta sa bahay nila. “Really? I can see Everisha?”Tumango siya pero mabilis na nagdagdag ng paalala. “Yes, but only from a distance. No removing your face mask or cap, kahit nasa loob o labas ka ng bahay. Understood?”Sa kabila ng mahigpit na kondisyon, hindi ko mapigilang ma

Czedric’s POVSa totoo lang, hindi ko inaasahan na ganito katindi ang mararamdaman ko. Matagal na akong hindi nakakaramdam ng selos, pero ngayon, heto para akong na-broken bigla. Basta, masakit, mabigat, at parang sinasakal ako. Habang nakikita ko si Everisha na yakap-yakap ng isang lalaki, para bang binagsakan ako ng langit at lupa. Sino siya? At bakit ganoon sila ka-close?Hindi niya nabanggit na may boyfriend na siya. Kung makayakap pa ito sa kaniya ay parang na-miss niya ng husto si Everisha. Tinignan ko si Everisha, kitang-kita ko ang masayang pagngiti niya rito na parang natuwa rin siya na nakita niya ang lalaking ‘yon.“Hindi puwede ito,” bulong ko sa sarili ko habang pilit kong pinipigilan ang sarili kong lumapit sa kanila. Pero ano ang magagawa ko? Pinangakuan ko si Tito Everett na hindi ko dapat ilalagay sa alanganin ang kasunduan namin. Kaya imbes na makialam, pinili kong umalis na lang.Pinaandar ko ang motor ko at mabilis na umalis mula sa mansiyon nila Everisha. Hindi ko

Everisha’s POVSa mga ordinaryong araw ko bilang CEO ng M&E Cosmetic Company, halos lagi kong nakakayang mag-multitask. Sa dami ng kailangang asikasuhin—meetings, financial reports, at mga bagong produktong kailangang aprubahan—nasasanay na akong mag-manage ng lahat ng iyon nang walang sagabal. Pero ngayon, tila hindi ko magawang mag-concentrate.Habang sinisilip ko ang aking social media account sa pagitan ng isang proposal review, napansin kong may nag-like ng isang lumang litrato ko. Simpleng candid shot iyon na kuha nung nakaraang event sa mansiyom. Pero ang pangalan ng nag-like ang kumuha ng atensyon ko: CD Borromeo.Agad akong naintriga. CD Borromeo? Wala akong ibang kilalang Borromeo maliban kay...“Si Czedric?” bulong ko sa sarili ko habang binubuksan ang profile ng taong ito.Pagbukas ko, nagulat ako. Walang kahit anong post, walang profile picture, walang anumang impormasyon. Parang isang ghost account. Pero ang initials na CD, at ang apelyidong Borromeo ay tila may ibig sab